به گزارش باشگاه خبرنگاران، بازي عطاران در نقشي جدي. او اين بار بي حواسي دائمي در نقش هاي كمدي اش را تبديل به يك بي حوصلگي كرده با اخمي بر چهره و صدايي آرام كه معلوم است نگران است.
اگرچه ضعف هايي هم دارد، مثلاً طبيعتاً ناراحتي و تشويش كسي كه در آستانه اعدام است و خانواده اش به دنبال گرفتن رضايت اند قدري بيشتر است، قدري اوج و فرودهاي چنين آدمي (به خصوص افسردگي اش) نمايان است و ناراحتي، روحيه غالب اوست.
طبيعتاً انتظار داريم بغض آلودتر از حالا جلوي دوربين مي رفت و دقت مي كرد كه بي حوصلگي فقط، يكي از ويژگي هاي آدمي است كه در آستانه مرگ است... با اين همه بگذاريد منصف باشيم!
رضا عطاران استراتژي غلطي براي بازي اش انتخاب نكرده و بيشتر، نخ هدايت نقش را به كارگردان سپرده تا او دوز احساسات و حركات را بالا و پايين ببرد. آنچه كه معلوم است اين است كه بهروز شعيبي، تنها به قالب شكني و خارج كردن عطاران از پوسته نقش هاي كمدي اكتفا كردهف اما دهليز براي عطاران، يك شروع است، شروع بازي در نقش هايي كه از او انتظار نمي رود اما خودش ميد اند كه براي كارنامه اش و تنوع بازي به آن نياز دارد./ص
منبع: ماهنامه بيست و چهار