به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا طبیعتا نتوانست موضع پوتین را تغییر دهد و با این وجود بخشی از موافقت بین المللی را که به نفعش بود، کسب کرد و این موافقت و همراهی را از چین شروع کرد که علی رغم مخالفت چین با دخالت نظامی در سوریه، اوباما گفت: موضع چین متفاوت با موضع روسیه است و چین معتقد است که نمی توان بر وضعیت تأسف بار سوریه چشم بست و باید به دنبال راه حل های سریع باشیم.
علی رغم اختلافات به جود آمده میان برزیل و آمریکا در سایه جاسوسی آمریکا در جهان که توسط ریچارد اسنودن رو شد، دیپلماسی آمریکا تغییری در موضع گیری دو دولت بزرگ در گروه بریکس یعنی برزیل و همچنین هند ایجاد کرد که این دو دولت نیز همواره مخالف موضع گیری روسیه بودند. این به معنای وجود دوستی جهانی برای حمله نظامی به سوریه نیست. اختلافات درمورد این حمله در اتحادیه اروپا همیشه وجود داشته است به طوری که لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه حد اقل تلاش می کند که اتحادیه اروپا را وادار کند که بگوید سوریه باید مسئولیت حمله شيميايي ادعا شده در ریف دمشق را قبول کند.
اما در سطح داخلی آمریکا با وجود موفقیت اوباما در کسب موافقت از کمیته روابط خارجی برای حمله به سوریه، این کار در شورای نمایندگان با مشکلاتی روبرو شد به طوری که نمایندگان در بی فایده بودن این حمله برای تغییر نظام سوریه شک کردند و به این نتیجه رسیدند که این حمله تنها می تواند هرج و مرج منطقه ای و نفوذ سازمان القاعده را افزایش دهد.
و اما واضح است که دولت ترکیه آرزو دارد که به صف کشورهای بین المللی بپیوندد و حتی چیزی بالاتر از حمله محدود به سوریه می خواهد. همچنانکه اظهارات عبدالله نسور رئیس جمهور اردن نیز قابل توجه است که می گوید باید "حمله وسیع محدود و دقیقی" را بر سوریه راه انداخت و این به نفع مردم سوریه خواهد بود.