اين بار حادثه سراغ خانواده امدادگر رفت/کودکي براي زنده ماندن دست به دامان پدرش شد

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، قرار گرفتن درهیچ مسیری بی حکمت نیست. این قطعه ای مسلم از زندگی محمد مرد جاده های حوادث تهران است. رفت و آمد های هر روزه در مسیر خیابان طالقانی و چشم نواختن تابلوی سرخ رنگ ساختمان داوطلبان حلال احمر بارها وبارها فکرهای بی شماری در ذهن محمد 22 ساله ایجاد می کرد.

درستی سکوی قهرمانی و در سمت دیگر صحنه دلخراش حادثه و نیاز عده ای به کمک، در جلوی چشمش نقش می بست. او که دورادور با ماهیت امدادگری آشنا بود و علاقه ای که به خدمت و کمک به دیگران داشت روزی لباس امدادگر داوطلب را بر تنش کرد.

مخالفت و سختگیری خانواده اش نیز چندان بی گاه نبود چرا که خطر در کمین این حرفه نشسته بود.

اما با وجود دلهره و اضطراب‌ها که پشت چهره عاشقانه پدرو مادر خوابیده بود، محمد همچنان مصمم در تصمیمش خط شکن جاده‌های پر حادثه بود.

آشنایی با همسرش و حمایت‌های او اگرچه کمی پشت اراده همسر امداد گر ایستاد اما باز رضایت پدر را نیاز داشت. تا زمانی که جاده پرخطر اصفهان حادثه ای در جلوی چشمان محمد و پدرش آفرید، شرایط برای او همانگونه بود.

آن روز حضور محمد امدادگر به همراه پدرش باعث نجات جان بسیاری در تصادف شد. آن موقع بود که پدر دلسوز و خیر خواه وقتی که از نزدیک اهمیت و ضرورت وجود محمدش را دید پایش را محکم تر و با لبخندی بر گوشه لب او را بدرقه روزهای سخت کرد. حمایت ها و پشتیبانی های همسرش نیز بی دلیل نبود چرا که او را در کنار مرد قهرمانش قرار داد.

محمد که تن و روحش در "کیک بوکس" ورزیده شده بود شاید امدادگری تقدیر روزی بود تا بتواند نجات بخش خانواده خود باشد و به روی سکوی قهرمانی در میدان های نبود بلکه بر روی قله زندگی قهرمان میدان های سخت آن باشد.

به زندگی برگشتن برادرزاده هایی که عموی امداد گر اشان آنها را نجات داد روزی است که از دفتر خاطرات هیچ کدام پاک نخواهد شد. اما شاید نجات پسر توسط پدر را کمتر به گوش خورده باشد. روزی خوش و خرم از نوروز 92، در کنار رودی خروشان و خانواده ای گرم، امیررضا 2 ساله که پدر برای آینده اش نقشه ها دارد. در شیطنت های کودکی غرق بود، ناگهان صدای خروش رود شکسته شد، امیررضا غرق در آب بود، پدربه دنبال پسر او را کبود شده از رود بیرون کشید. سخت ترین لحظه  برای یک پدر... او که اراده اش در چنین روزهایی سنجیده بود آن روز نیز امتحانی سخت تر در پیش داشت.

پدری که جان پسر 2 ساله اش را نجات داد. امیر رضا با دستان پدرش و مهارت او به زندگی برگشت، چرا که پدرش روزهای مشابهی را گذرانده بود و فرشتگانی که نسیم اعجاز را از سحر گاه دعای بیماران و حادثه دیدگان که به صورت امیررضا دمیدند و زندگی دوباره به امیر رضا لبخند زد.

امروز محمد 34 ساله است و پدر ناز آفرین و امیررضا پدری مهربان برای فرزندانش که علی رغم آشنایی با خطر های امدادگری تصمیم برای انتخاب آینده  ناز آفرین 7 ساله اش را به عهده ی خود او گذاشته است.

باید گفت که محمد این روزها مربی تخصصی آوار کمک های اولیه و مربی پیشاهنگی است. حقوق امدادگری برایش چندان مهم نیست و با تاکسی امورات خود را می گذارند اما همه این اوصاف وقتی بیشتر جلب توجه می کند که او یک مخترع نمونه است. تولید سازه ای که در مواقع بحران و اضطراری می تواند جایگزین مناسبی برای چادر و کانکس باشد به خاطر همین هم محمد اسم این اختراع خود را "کادر" گذاشته است.

این سازه به دلیل عایق بودن و شرایط خاص می تواند به جای یخچال، انباری، اسکان افراد، اسکان جانواران استفاده شود. تمام قطعات آن در صورت آسیب به راحتی قابل جایگزینی با قطعه ای سالم است و نیازی به تعمیر یا تعویض کامل سازه نیست این سازه جز سازه های دیرسوز، بسیار سبک و قابل حمل و نقل است که حجم بودن و حمل و نقل راحت امکان برپایی در مدت زمان 30 دقیقه قابلیت رنگ آمیزی و یا نصب کاغذ دیواری در داخل سازه قابلیت استفاده از هر نوع مواد و جنسی از دیگر امکانات این سازه است.

حمایت هلال احمر در خصوص در اختیار گذاشتن مواد اولیه و مکانی برای انجام و ساخت طرح برای محمد قابل تقدیر است اما کافی نیست برای تولید انبوه این سازه و استفاده از آن در مواقع بحران نیازمند توجه همه کسانی است که می توانند در این امر نقشی داشته باشند.
 
متاهل هستید یا مجرد؟
حدود 10 سال ازدواج کردم نازآفرین و امیررضا 3 ساله حاصل زندگی مشترک من و  همسرم هستند.

چند سال در هلال احمر مشغول فعالیت هستید؟
10 سال است که به عنوان امدادگر داوطلب در جاده ها و حوادث تهران حضور دارم.

قبل از امدادگری چه فعالیتی داشتید؟
در شرکت نفت کار می کردم و ورزش کیک بوکس را به صورت حرفه ای دنبال می کردم.

بیشتر در کدام عملیات ها شرکت می کنید؟
بیشتر جاده ای و به علت صدمه ای که در لیگ بوکس به مچ پایم وارد شد نمی توانم در عملیات های کوهستان باشم.

همسر و خانواده های شمار با امدادگر بودنتان مشکلی ندارند؟
پدرم ابتدا مخالفت می کرد ولی همسرم همیشه مرا حمایت کرد و سرانجام خود او نیز به عنوان امدادگر داوطلب مشغول خدمت رسانی شد.

زندگی با یک همسر امدادگر سخت نیست؟
به خاطر فرزندانمان همسرم مدتی است که امدادگر نیست.

تا به حال اعضای خانواده خود را از مرگ نجات دادید؟
بله 2 برادرزاده ام که دچار خفگی شده بودند و پسرم که نیز در رودخانه افتاد و کبود شده بود که خودم او را احیا کردم و دوباره نفس کشید.

بدترین و بهترین خاطره ای که از عملیات ها دارید کی و چی بود؟
هیچ وقت یادم نمی رود جوانی 24 ساله در که حادثه ای جاده ای فوت کرد وقتی پدرش بر بالین او آمد نحوه ی وداع او با فرزندش تا همیشه در ذهن من و بسیاری ها که در صحنه حادثه آن روز بودند باقی ماند.

شما اختراع هم داشتید در چه زمینه ای؟
تولید کانکی چاردهایی که می تواند جایگزین مناسبی برای کانکس و چادر باشد در مواقع بحران بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.

آیا تا به حال سازمان یا نهادی از شما حمایت کرده است؟
هلال احمر از من خوب حمایت کرد ولی برای تولید انبوه این سازه کافی نیست "کادر" اختراعی است که  به دلیل کاربردی که دارد باید مورد حمایت بسیاری از سازمان ها و نهادها قرار بگیرد.

انتهاي پيام/