سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

نقاب برداشته شد: امریکا، دشمن جهان

می‌توانید باور کنید این دست نشاندگان امریکایی تا چه اندازه مضحک به نظر می‌رسند؟ چیزی که این امریکایی‌های متوهم ظاهرا نمی‌توانند به آن پی ببرند این است که این بار تک و تنها هستند. تنها رژیم‌هایی که از تجاوز علیه سوریه حمایت می‌کنند، عربستان سعودی و اسرائیل‌ هستند.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، در حالي که امريکا آماده مي‌شود جنگي آشکار را عليه سوريه آغاز کند، (جنگ پنهان ۳۰ ماه است که جريان دارد) اکثريت مطلق جهانيان نهايتا مي‌توانند حقيقت موجود در دهه‌ها ظاهرسازي و تظاهر امريکا به حمايت از دموکراسي و حقوق بشر را ببيند.

آنچه آنها مي‌بينند چهره‌اي زشت و دقيقا مخالف آن چيزي است که امريکا تمايل دارد از خود جلوه دهد. امريکا يک کشور تروريست است که کوچکترين ارزشي براي حقوق بين الملل، دموکراسي و حقوق بشر قائل نيست. اين کشور حاضر است، همانطور که هميشه بوده است، بي‌شمار غير نظامي را براي جاه طلبي‌هاي سياسي و خودخواهانه خود نابود کند. اين همان تعريف سنتي از «تروريسم» است.

پرس تی وی نوشت : بشار اسد، رئيس جمهور سوريه اخيرا به نکته‌اي عميق و جالب اشاره کرده است؛ وي گفت کشور وي بيش از دو سال است که با تجاوز روبروست اما دشمن حقيقي اکنون چهره واقعي خود را نشان داده است: امريکا و دست نشاندگان آن. با اين حال، کشور تروريستي امريکا تنها در سوريه چهره خود را نشان نداده؛ اين کشور اکنون به عنوان دشمن تمام جهان نقاب از چهره برداشته است.


کشتی جنگی یو‌اس‌اس سن آنتونیو

از جنگ‌هاي گذشته در کارائيب، امريکاي مرکزي، فيليپين، ويتنام و هندوچين گرفته تا کودتا و عمليات مخفي در ايران، عراق، آفريقا و همچنين کشتارهاي اخير در افغانستان، يمن، پاکستان و سومالي، تصوير تاريخي اکنون کامل شده است. همه اين درگيري‌ها و بسياري از مجادلات ديگر که اشاره به آنها در حوصله اين مقاله نيست، قطعه‌هايي از يک واقعيت مسلم و غير قابل گريز را تشکيل مي‌دهند: امريکا بزرگترين دولت تروريستي جهان است. و اگر به اين امر به طور قاطع رسيدگي نشود، آينده جهان بيش از هميشه در خطر خواهد بود.

سردمداران حاکم در امريکا، جنايات تجاوزکارانه پيشين خود را در لواي عناوين جعلي همچون «ائتلاف مشارکت کنندگان علاقمند» (coalition of the willing) انجام داده يا به بهانه اقتدار نقض شده سازمان ملل يا ناتو دست به اين جنايات مي‌زدند. اين سردمداران از طريق دروغ پردازي، سند سازي و به کمک هجمه سست رسانه‌هاي جمعي به اين کذب گويي خود اعتباري ظاهري مي‌بخشيدند.

اما اکنون به لطف رسانه‌هاي جايگزين و منتقد و ارتباطات جهاني، دروغ‌هاي امريکا ديگر کار ساز نيست و در لحظه فاش مي‌شوند؛ دقيقا مانند تلاش اخير جان کري وزير خارجه امريکا براي متهم کردن سوريه به استفاده از سلاح‌هاي شيميايي.

نيويورک تايمز، بي‌بي‌سي و ديگر مناديان رسانه‌اي امپرياليسم بر حسب وظيفه، تلاش کردند راه را براي تروريسم امريکا از طريق عنوان‌هاي خبري پر طمطراق و ظاهرا مهم هموار کنند: «کري مدارک عليه سوريه را ارائه داد.» حتي يک سوال انتقادي هم در مورد اظهارات جان کري در اين رسانه‌ها ديده نشد.

سال‌ها پيش، اين نوع هجمه شايد براي آغاز يک جنگ کافي بود اما ديگر اينطور نيست. ظرف چند دقيقه بعد از محکوميت ظاهرا قاطع سوريه از سوي جان کري، اظهارات، مقالات و پست‌هاي اينترنتي از اين نمايش مضحک پرده برداشت و نشان داد که صرفنظر از جوش و خروش رسانه‌هاي غربي، کری هيچ حرف با ارزشي نزده است. بلکه اظهارات وي تنها تکرار مضحک لفاظي‌هاي مبالغه آميز و توخالي پيشين يا به طور خلاصه دروغ‌هاي قبلي بوده است.

مردم جهان به نقطه‌اي بحراني رسيده‌اند که ديگر نمي‌توانند کشورهاي تروريست و سرکش يعني امريکا، انگليس، فرانسه و اسرائيل و چند متحد ديگر آنها را تحمل کنند. ما کشتار جمعي و استثمار انسان‌ها از سوي کشورهاي مذکور در آسيا، آفريقا و امريکاي لاتين را ديده‌ايم. ما شاهد اين بوده‌ايم که چگونه اين چند کشور معدود و تروريست جنايات شريرانه خود را بر اکثريب بشريت تحميل کرده و در اين فرايند جنايتکارانه، با ارائه دروغ‌ها و دستاويزهايي زننده و هولناک، به شعور ما توهين کرده‌اند.

ما شاهد بوده‌ايم که چگونه اين کشورهاي سرکش، سرزمين ديگران را غصب کرده، آب آشاميدني مردم را مسموم کرده، محصولات آنها را سوزانده، مردم را بي‌خانمان ساخته و با حملات پهپادي و گروه‌هاي آدم کش، خانواده‌ها را قتل عام کرده‌اند. آنها همه اين جنايات بهت آور را با دروغ و بدون روبرو شدن با مجازات مرتکب شده‌اند و اين کشورهاي تروريست در اين زمينه به مرحله‌اي رسيده‌اند که اکنون به طور همزمان در چند کشور فعال بوده و در وضعيت مداوم و بي‌وقفه جنگ افروزي به سر مي‌برند؛ طوري که آينده تمام بشريت را به لبه پرتگاه رسانده‌اند.

با اين حال، عليرغم اين بي‌قانوني و هرج و مرج، مردم جهان در حال مبارزه هستند.

پارلمان انگليس در هفته جاري به تلاش دولت اين کشور براي ايجاد شراکتي جنايتکارانه با امريکايي‌ها راي منفي داد. واشنگتن، پيشتر در اجراي جنايات جنگي خود در افغانستان، عراق و ليبي مي‌توانست جهت ايجاد «ائتلاف مشارکت کنندگان علاقمند» به امپرياليست‌هاي انگليسي و مورد اعتماد خود اتکا کند. نقشه‌هاي ‌ديويد کمرون، نخست وزير انگليس براي تکرار اين جنايات از طريق حمايت از طرح واشنگتن براي بمباران سوريه، با پاسخ دندان شکن پارلمان انگليس که به چنين نظامي گري راي منفي داد، روبرو شد. البته راي اعضاي پارلمان انگليس آنچنان نشانه‌اي از اخلاق گرايي در بين طبقه سياسي حاکم در اين کشور نيست بلکه بيشتر بازتاب بيداري جهاني مردم دنيا و اصرار آنها بر توقف اين تروريسم ديوانه وار دولتي است.

دولت فرانسه هم از جنگ طلبي تو خالي خود عقب کشيده است؛ فرانسوا اولاند، رئيس جمهور اين کشور با کمي تاخير خواستار «راه حلي صلح آميز و سياسي» براي بحران سوريه شد. حتي دست نشانده معتمد واشنگتن يعني استفن هارپر، نخست وزير کانادا هم گفته است که کشور وي خود را درگير جنگ سوريه نمي‌کند. در عين حال، گزارش شده است که ۱۰ عضو ائتلاف ناتو - يک سوم اعضاي آن - تمايلي به حمايت از حملات امريکا به سوريه ندارند. اين در حالي است که ۱۰ عضو مذکور همان عمله و پادوهاي امريکا هستند. و اين در حالي است که تاکنون به مخالفان مهم جدي جنگ با سوريه يعني روسيه، چين و ايران و اکثر ملت‌هاي آسيا، آفريقا و امريکاي لاتين اشاره نکرده‌ايم.

کاسه صبر مردم جهان از سردمداران حاکم در غرب، يعني تروريست‌هايي که بشريت را گروگان گرفته‌اند، لبريز شده است. حاکمان غربي نه تنها تروريسم نظامي را در دستور کار خود قرار داده‌اند بلکه تروريسمي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي را نيز از طريق نظام سرمايه داري منسوخ خود بر مردم تحميل مي‌کنند. اين نظام به نقطه پايان و اضمحلال رسيده است و به همين دليل است که با جنگ‌هايي بي‌وقفه روبرو مي‌شويم؛ تا بوسطه آن حاکمان و سياستمداران دست نشانده آنها آخرين ذخاير باقي مانده جهان را نيز در کنترل خود در آورند. راه حل نهايي براي پايان دادن به اين جنگ‌ها اين است که مردم، نظام اقتصادي را که حاکمان امريکايي و غربي مبلغ آن هستند، سرنگون کنند. اين جنايات حاکمان امريکايي عليه سوريه حاکي از اين چالش تاريخي است که بشريت با آن روبروست.

بعد از ضربه‌اي که پارلمان انگليس به هجمه ضد سوري وارد کرد، چاک هيگل، وزير امور خارجه امريکا گفت، «رويکرد ما ادامه تلاش جهت پيدا کردن ائتلافي بين المللي براي همکاري است. اين هدف رئيس جمهور اوباما و دولت ماست... تا هر تصميمي گرفته شود، نتيجه همکاري و تلاش‌هاي بين المللي باشد.»

مي‌توانيد باور کنيد اين دست نشاندگان امريکايي تا چه اندازه مضحک به نظر مي‌رسند؟ چيزي که اين امريکايي‌هاي متوهم ظاهرا نمي‌توانند به آن پي ببرند اين است که اين بار تک و تنها هستند. تنها رژيم‌هايي که از تجاوز عليه سوريه حمايت مي‌کنند، عربستان سعودي و اسرائيل‌ هستند. اين اعتبار است؟ تنها حمايتي که واشنگتن مي‌تواند به دست بياورد، حمايت يک رژيم فئودال، بدوي و وحشي و از سوي ديگر حمايت رژيمي منفور و نسل کش است. ائتلاف کشورهاي علاقمند؟ بيشتر به ائتلاف کشورهاي آدمکش می‌ماند.

درباره نویسنده:

فينيان کانينگام نويسنده و کارشناس ايرلندي مسائل خاورميانه و شرق آفريقا است. پيش‌تر وي در بحرين سکونت داشت و شاهد تحولات سياسي اين کشور پادشاهي در سال 2011 و همچنين سرکوب اعتراضات دموکراسي خواهانه از سوي نيروهاي عربستان سعودي بود. فينيان به دليل انتقاد شديد از موارد نقض حقوق بشر از سوي رژيم بحرين، از اين کشور اخراج شد. مقالات فينان به بيش از 17 زبان ترجمه شده است. وي اهل بلفاست ايرلند است و هم اکنون در شرق آفريقا مستقر و مشغول نگارش کتابي درباره بحرين و بيداري اسلامي مي‌باشد.


مترجم: احسان فتاحي/پرس تی وی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.