دکتر فرهاد تجر در گفت‌وگو با گروه استانها باشگاه خبرنگاران منطقه کرمانشاه با بیان اینکه بیشترین تعامل زن و مرد را رابطه کلامی تشکیل می‌دهد، اظهار کرد: یک رابطه کلامی خوب باعث افزایش صمیمت در خانواده می‌شود و زمانی این تعامل آسیب می بیند که دو طرف از صحبت با هم لذت نبرند.
وی ارتباط کلامی را متاثر از مشخصات فردی، باورها و ساختار فرهنگی و اجتماعی زندگی افراد دانست و خاطرنشان کرد: ارتباط کلامی یک مهارت اجتماعی است و زمانی کم رنگ می‌شود که فرد احساس تنهایی کند.
به گفته این استاد دانشگاه این تنهایی می تواند تنهایی اجتماعی باشد که در این حالت یک نفر از زوجین احساس عدم عضویت در خانواده و اطمینان به سایر اعضا را تجربه می کند و به دنبال آن کاهش دلبستگی به خانواده، بیگانگی و سکوت ایجاد خواهد شد که ساختار خانواده و رابطه زن و مرد و فرزندان را دچار آسیب می کند.
تجر، تنهایی عاطفی را از دیگر دلایل کاهش ارتباط کلامی یاد کرد و افزود: در این حالت نیز زوجین احساس می‌کنند نمی‌توانند عواطف و احساسات یکدیگر را درک کنند و از همین رو دلبستگی بین آنها آسیب می‌بیند و بین زن و مرد و فرزندان آنها حس طرد شدگی ایجاد می شود.
وی تصریح کرد: با کاهش تعامل بین زوجین، تعارضات در خانواده بالا می‌گیرد و همفکری بین دو طرف از بین می رود و به دنبال آن زن و مرد نمی توانند حرف یکدیگر را درک کنند.
این روانشناس یادآور شد: در چنین خانواده‌ای که هر کس راه خود را می‌رود زمینه‌های طلاق نیز فراهم می شود.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه زن و مرد باید مهارت ارتباط کلامی را به درستی بیاموزند، ادامه داد: توجه به صحبت های هم، ترغیب و تشویق طرف مقابل به بیان عقاید و نظرات، داشتن ظاهری آراسته و مرتب،احترام به شخصیت طرف مقابل، تماس چشمی مناسب، داشتن انتظارات واقع بینانه و ... از جمله راه‌کارهای یک ارتباط کلامی موثر است.
تجر، خاطرنشان کرد: زن و مرد باید هموراه بدون واسطه با هم صحبت کنند و از واسطه قرار دادن فرزندان برای انتقال پیام خودداری کنند. /ش