به گزارش
خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، سوریه کشوری در جنوب غرب آسیا، در همسایگی کشورهای ترکیه، عراق، لبنان و اردن ،امروز شاهد صف‌آرایی کشورهای غربی-عربی برای تجزیه یا تغییر حکومت با بهانه واهی و خودساخته استفاده از سلاح‌های شیمیایی دولت علیه مردم است. درست همان بهانه‌ای که آمریکا با همکاری کشورهای هم‌پیمان خویش در 20 مارس سال 2003 علیه عراق با نام «عملیات آزادسازی عراق» به کار گرفت.
سوال اصلی اینجاست که چرا تاریخ برای آمریکایی‌ها عبرت‌آمیز نیست؟ آیا آمریکایی‌ها که همیشه در مقابل دیگر کشورها دم از حمایت از صلح و دموکراسی و مقابله با جنگ افروزه در جهان می‌زنند ولی همواره اقداماتی نظیر جنگ، مداخله، کودتا، فتنه و نظایر آن را در سراسر جهان طرح‌ریزی می‌کنند. هزینه‌های جانی و مالی جنگ‌های ویتنام، عراق و افغانستان را از یاد بردند؟
خاورمیانه به عنوان استراتژیک‌ترین منطقه جهانی آمریکایی‌ها را گویی چنان مشغول خود کرده که مشکلات داخلی خویش را به دست فراموشی سپردند، نتایج طرح و نقشه‌های قبلی را به یاد نمی‌آورند و از همه مهمتر بازیچه دست صهیونیست‌هایی‌شده که امنیت‌شان در منطقه خاورمیانه هر روز متزلزل‌تر از دیروز است که سابقه جنگ‌های 33 روزه و 22 روزه را در به خوبی به یاد دارد با این حال آمریکایی‌ها در مقابل دیگران سینه سپر می‌کنند و داعیه رهبری جهان را دارند!
این درحالیست که اشخاصی چون برژینسکی مشاور سابق امنیت ملی آمریکا حمله احتمالی آمریکا به سوریه را اشتباهی بزرگ می‌خواند و می‌گوید آمریکا فاقد استراتژی مناسب و مشخص در منطقه خاورمیانه است ودرمقابل کسانی چون هگل وزیر دفاع آمریکا با افتخار از آمادگی این کشور برای حمله به سوریه خبر می‌دهد.
به آسانی با مقایسه نظر این دو می‌توان دریافت هگل با نگاهی به وضعیت فعلی و بدون درس‌گیری از گذشته و بدون نگاه به آینده، عجولانه تصمیمی را اعلام می‌کند که مسئولان آمریکایی در حمله به عراق مانند سخن بوش که با افتخار در مقابل دوربین‌ها می‌گوید: «کار عراق تمام شد.» اظهار می کنند در حالی که ویژگی بارز سیاستمداران عبر‌ت‌گیری از تاریخ و نگاه به آینده است که در سخنان مشاوران و کارشناسان آمریکایی بارها از حمله به عراق، افغانستان و اکنون سوریه به عنوان حماقت و اشتباه بزرگ یاد شده است.
مع‌الوصف، در صورت حمله به سوریه جهان می‌تواند شاهد تحولاتی بزرگ باشد چرا که 5 اتفاق مبارک در 1 حرکت نامبارک از سوی آمریکایی‌ها و هم‌پیمانانش در منطقه خاورمیانه رخ خواهد داد؛
1- مسلماً ما شاهد اتحاد مسلمانان منطقه و حمایت مردمی از سوی کشورهای آزادیخواه جهان خواهیم بود چرا که دیگر افکار عمومی تاب دروغ‌های غربی‌ها را ندارند بدین صورت جبهه مردمی علیه استکبار شکل خواهد گرفت.
2- آرزوی 65 ساله مسلمانان در ریشه کن کردن غده سرطانی به تعبیر امام خمینی(ره) به حقیقت خواهد پیوست و جبهه مقاومت منطقه در اولین گام به تعبیر مقام معظم رهبری تل آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد نمود و برای همیشه اسرائیل را از روزگار محو خواهد نمود.
3- کشورهای عربستان، قطر، اردن و نظایر این کشورها در منطقه خاورمیانه که با افتخار نوکری آمریکا را می‌کنند با پاسخ دندان شکن از سوی جبهه مقاومت روبرو خواهند شد و اشتباهات و نیرنگ‌هایی که علیه کشورهای همسایه خویش به کار گرفتند به ضرر خودشان تمام خواهند شد و مصیبتی که سر عراق بعد از حمله به ایران آمد بر سر این کشورها خواهد آمد که مصداق بارز آیه «مکروا و مکرالله و الله خیرالمارکین» است.
4- اینکه دیگر آمریکا، فرانسه، انگلیس که سودای قدرت طلبی در جهان داشتند نه تنها از لحاظ قدرت داخلی از سوی ملت خویش به دلیل مشکلات مالی، سطح رفاه همواره در فشار خواهند بود بلکه دیگر جهان به دیده تحقیر به آن ها خواهد نگریست، اتفاقی که برای آلمان بعد از پایان جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم رخ داد.
5- ما شاهد نابودی گروه‌های سلفی، تکفیری و وهابی درمنطقه خواهیم بود و اسلام ناب محمدی با چهره رحمانی خویش به جهان عرضه خواهد شد و مردم جهان به واقع مظلومیت اسلام را خواهند دید و آن را به عنوان یک ایدئولوژی عدالت گستر خواهند پذیرفت و آزادیخواهی به یک مشی اساسی و مهم در سراسر جهان تبدیل می شود و دیگر ریشه استکبار، استثمار و استبداد خشکیده خواهد شد.
آن چه واضح و مبرهن است حمله به سوریه، وضعیت منطقه خاورمیانه و حتی جهان را دستخوش تغییرات گسترده خواهد نمود ولی این بار می تواند شعله جنگ دامان تمامی شعله وران آن را بگیرد و اشتباهات مهلکانه آمریکا برای همیشه آرزوی همیشگی ملت های مسلمان و آزادی خواه که همان نابودی رژیم صهیونیستی هست را محقق نماید و این امر نتیجه محاسبات غلطی است که آمریکایی‌ها در طول تاریخ همواره مرتکب شده‌اند ولی تنها تفاوت این حمله این است که منطقه خاورمیانه عاری از رژیم صهیونیستی را شاهد خواهیم بود.
يادداشت از: سجاد مصطفی پور کارشناسی ارشد روابط بین الملل
انتهاي پيام/
جناب « سجاد مصطفی پور » یک سوال داشتم ،
چشم بسته غیب گفتی؟