به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛زینب عزیزی، خواهر احمد عزیزی شاعر و مداحل اهل بیت (ع) در این باره به خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه چند وقت پیش نیمه‌ای از دستنویس کتاب «میل سرمه‌دان» و همچنین نسخه اصلی رمان «سرزمین سرمه» احمد را در زیرزمین خانه یکی از اخوی‌هایم پیدا کردیم.
به گفته وی، «میل سرمه‌دان» از آثار کُردی احمد عزیزی است که او آن را به همراه دو کتاب کُردی دیگرش یعنی «آوای اورامان» و «شون میلکان» چند سال قبل از بیماری و رفتنش به حالت کُما برای چاپ به یک ناشر داده بود، اما مشخص نیست او این کتاب‌ها را در اختیار کدام موسسه انتشاراتی قرار داده است؛ کما اینکه تاکنون هم هیچ ناشری توضیحی در این باره به خانواده عزیزی نداده است.
زينب عزيزی با اشاره به ویژگی‌های آثار کُردی برادر شاعر و نویسنده‌اش تاکید کرد: مایلم مسئولان وزارت ارشاد یا هر مقام مسئول دیگری در این خصوص، به ما بگویند کسانی که احمد با آنها قرارداد نشر امضا کرده، کجا هستند و تقاضا دارم پیگیر این قضیه باشند؛ چون قطع به یقین این آثار در حال حاضر در اختیار یک یا شاید هم چند ناشر هست، ولی احمد با توجه به مریضی‌اش نمی‌تواند اعلام کند اینها چه کسانی هستند؟
خواهر این شاعر همچنین درباره وضعیت جسمی او گفت: حال عمومی احمد خوب است، ولی از نظر سطح هوشیاری تغییر خاصی نسبت به قبل نکرده و روی همان وضعیت 10 و 11 در نوسان است.
به گفته وی، این شاعر مشکلی از بابت تنفس و تغذیه ندارد و دیگر علائم حیاتی او مانند ضربان قلب و فشار خونش هم طبیعی است.
احمد عزیزی، شاعر و مداح اهل بیت (ع) 15 اسفندماه 1386 به دلیل کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی به وضعیت کما رفت و از آن روز تاکنون یعنی حدود 6 سال در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه بستری است.
عزیزی که هم اکنون 54 سال دارد، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دعوت شمس آل‌احمد (برادر جلال آل‌احمد) به تهران آمد و با شهید مطهری هم دیداری داشته است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز جنگ این بار همراه خانواده‌اش راهی تهران و سپس برای مدتی ساکن شهرستان نور شد و بعد از آن دوباره به پایتخت بازگشت و در آن اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
«کفش‌های مکاشفه»، «شرجی آواز»، «باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رویا»، «ملکوت تکلم» و «سیل گل سرخ» از جمله دفترهای شعری این شاعر انقلاب و مداح اهل بیت (ع) است.