بودجه‌ریزی فراتر از یک سال؛ تجربیات جهانی درباره الگوهای مخارج میان‌مدت

به گزارش حوزه پارلمان باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات برنامه و بودجه این مرکز با بیان این مطلب که مطالعه حاضر شواهد تجربی جدیدی را فراهم می کند که نشان دهنده تاثیر مثبت الگوهای مخارج میان مدت بر بهبود انضباط مالی است ، افزود: نتایج به دست آمده نشان می دهند که رابطه بین الگوهای مخارج میان مدت و (MTEFs) و انضباط مالی رابطه ای علت و معلولی است و نه ناشی از تغییرات یا اصلاحاتی که ممکن است به صورت تصادفی موجب بهبود انضباط مالی شده باشند.

الگوهای بودجه ای و عملکرد میان مدت MTBFs)وMTPFs ( هم دارای اثری مثبت معنی دار بر انضباط مالی بوده اند. به علاوه، با توجه به قواعد سنتی در زمینه کسری بودجه و بدهی های دولت، که در گذشته ناکارآمدی آن ها در جلوگیری از ولخرجی مالی تا حدود زیادی ثابت شده است. تکیه بر سقف های بودجه ای حاصل از به کارگیری الگوهای مخارج میان مدت به احتمال زیاد برای اطمینان از تحقق هدف ها موثر خواهد بود، البته به شرطی که تعهد کافی به اجرای الگوهای مخارج میان مدت وجود داشته باشد.

مطالعه حاضر همچنین حکایت از آن دارد که الگوهای مخارج میان مدت با منافع حاصل از کارآیی تخصیصی در ارتباطند. نتایج مطالعه حاضر در مورد کارآیی فنی چندان قطعی نیست . شواهدی وجود دارند که نشان می دهند الگوهای مخارج میان مدت منجر به اصلاحاتی در این حوزه شده اند، اما آثار آن ها چندان قوی تر از دیگر دستاورهای مالی نبوده یا چندان با آن ها سازگار نیست.

مطالعه موردی نیز نشان می دهند که در کل، بین الگوهای مخارج میان مدت و کیفیت مدیریت مالی بخش عمومی (PEM)رابطه ای مستحکم وجود دارد. البته در این مطالعات مواردی مشاهده شده اند که در آن الگوهای مخارج میان مدت هم پیوند ضعیفی با فرآیند بودجه داشته اند، به طوری که این الگوها فعالیتی موازی با بودجه، اما مستقل از آن بوده اند و در حقیقت به جای پیش بردن اصلاحات مدیریت مالی بخش عمومی(PEM) آن را به تاخیر انداخته اند. در خصوص دلایل این امر بررسی ها نشان می دهند که عامل اصلی اجرای نامناسب برخی از الگوهای مخارج میان مدت بوده است. در حقیقت، اجرای مناسب الگوی مخارج میان مدت ، می تواند نیروی محرک تغییرات پشتیبانی کننده از نظام های بودجه باشد، که نه تنها موجب اثرگذاری بیشتر خود الگو بر بهبود انضباط مالی می شود، بلکه به طور مستقل هم دارای اثر انضباطی خواهد بود. این مسئله نشان دهنده اهمیت ترتیب مناسب اجرای اصلاحات مدیریت مالی بخش عمومی (PEM)است.

در زمینه اثرگذاری مخارج عمومی بر ثبات مالی و نیز کارآیی تخصیصی و فنی، مطالعه حاضر نشان می دهد که بیشتر الگوهای مخارج میان مدت تکمیل شده، رتبه رضایت بخشی دریافت کرده اند. شواهد به دست آمده نشان می دهند که طراحی و اجرای الگوهای مخارج میان مدت به تدریج بهبود یافته است، رویکرد پشتیبانی کننده ای برای اجرای سیاست مالی و توانمندسازی محیطی برای اصلاحات نهادی وجود داشته است و الگوهای مخارج میان مدت به طور موفقیت آمیزی میان منابع عمومی و ستانده ها و دستاوردها به شیوه ای سازگار با هدف های رشد اقتصادی و کاهش فقر ارتباط برقرار کرده اند.

نتایج حاصل از مطالعه پیش رو حاکی از آن است که، همانند هر نوع اصلاح مدیریت مالی بخش عمومی (PEM)، پیش از اجرای کامل الگوهای مخارج میان مدت لازم است که دولت و جامعه مدنی درک بهتری از منافع بالقوه این الگوها پیدا کنند.

اصلاح الگوی مخارج میان مدت همچنین باید متناسب با ظرفیت نهادی کشور و با هدف تحکیم اقدامات اولیه پیش از انجام اصلاحات بلندپروازانه به اجرا درآید. اجرای تدریجی اصلاحات، اغلب در دستیابی به نتایج بهتر موثر است. به همین دلیل است که اجرای مرحله ای الگوهای مخارج میان مدت (MTFF ، MTBF و سپس MTPF )و احتمالا اجرای آزمایشی این الگوها در تعدادی از بخش ها یا اجرای آن درسطوح منطقه ای ، پیش از افزایش مقیاس آن، بیشتر مورد تاکید است.
انتهاي پيام/