به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛ بايد گفت ادعاهايي که در آن رژيم بشار اسد را به استفاده از سلاحهاي شيميايي در منطقه "غوطه" در حومه دمشق متهم مي سازد، فاقد هر گونه اعتبار است. با کمي دقت در اوضاع اخير سوريه مي توان دريافت که دولت اسد، اصولا نيازي به ترتيب دادن چنين حمله اي نداشته است. چرا که نيروهاي دولتي موفق شده بودند بدون استفاده از سلاحهاي کشتار جمعي شورشيان مخالف را که توسط آمريکا حمايت مي شدند، به عقب رانده و شکست دهند.
مخالفان در پي شکستهاي اخير، خود به دو گروه تقسيم شده اند: گروهي به غارتگري پرداخته و گروه ديگر به کشتار مردم بي‌گناه مشغول شده اند؛ همين گروه دوم که ارتباط آن با القاعده مشهود است حمله شيميايي روز چهارشنبه را ترتيب داده و آن را بهانه اي ساخته اند تا بدين طريق کشتار علويان طرفدار اسد را توجيه کنند.
ادعاهاي مطرح شده مبني بر استفاده رژيم سوريه از سلاحهاي کشتار جمعي، فقط و فقط يک هدف را دنبال مي کند: دادن بهانه به دست آمريکا و متحدانش براي حمله به سوريه، و اين موضوع (استفاده از سلاحهاي شيميايي) دقيقا همان چيزي‌است که ايالات متحده پيش از اين به دنبال آن بود و اوباما مکررا در سخنانش، از دخالت آمريکا در صورت وقوع حمله شيميايي در سوريه خبر داده بود. اگر حمله شيميايي به واقع در سوريه رخ داده باشد، کامرون، اولاند و اوباما بدون شک پيش از بشار اسد در جريان وقوع آن بوده اند.
مقامات دولت اوباما حتي عنوان کرده اند که پيش از به نتيجه رسيدن برنامه هاي حمله خود به سوريه، موافق با بازرسي سازمان ملل در اين خصوص و يا جمع آوري اسناد و شواهد نيستند. آنان به تازگي در نيويورک تايمز مطرح کرده اند که هدفهاي کاخ سفيد در خاک سوريه، اکنون در دست بررسي است و افسران عالي رتبه پنتاگون مصممند که نگذارند دخالت هاي سازمان ملل
وقفه اي در کار آنان ايجاد کند.
دولت اوباما مدعي است که به اين دليل وارد جنگ مي شود که خط قرمز استفاده از سلاحهاي شيميايي، زير پا گذاشته شده است. مشخص است که کاخ سفيد به دنبال اين نيست که حقيقتا چه اتفاقي در غوطه افتاد، بلکه در پي يافتن بهانه اي‌است تا بدون در نظر گرفتن اين نکته که آيا رژيم اسد به واقع از چنين سلاحهايي استفاده کرده يا نه، حمله خود را به سوريه در رسانه ها موجه جلوه داده، و يورش نظامي به اين کشور را به جهانيان بقبولاند.
پاريس، لندن، و واشنگتن اکنون به سمت جنگي مي شتابند که از آن اهدافي دراز مدت را مد نظر دارند.اکنون ناوگان دريايي ضد موشکي آمريکا خود را در شرق مديترانه مستقر مي کند تا بتواند هدفهاي از پيش تعيين شده اش را مور حمله قرار دهد، و طراحان نقشه هاي نظامي نيز برنامه بمباران گسترده را در خاک سوريه بررسي مي کنند. کشتي هاي حامل سلاح به منظور تجهيز مخالفان دولت سوريه نزديکي مرز لنگر مي اندازند، و اخطار ايران و روسيه، در اين خصوص که حمله به سوريه عواقبي وخيم را در کل منطقه به دنبال خواهد داشت، ناديده گرفته مي شود.
منافع ژئو استراتژيک و اقتصادي دولت آمريکا در حمله به سوريه، در مقاله طولاني يکي از استراتژيست هاي معروف آن، "آنتوني کوردسمن" از مرکز مطالعات بين الملل و استراتژيک، دو روز پس از وقوع حمله شيميايي ، مورد بحث قرار گرفت.
کوردسمن که نمي تواند نگراني خود را نسبت به تقويت مواضع جمهوري اسلامي ايران در خاورميانه و پيروزي و فراگيري گفتمان مقاومت در منطقه ناديده بگيرد، در مقاله خود مي نويسد: اگر بشار اسد به هر شکل موفق شود و بتواند کنترل بخش اعظم سوريه را به دست گيرد، ايران تسلطي گسترده و نوين را بر عراق، سوريه و لبنان به دست خواهد آورد!
اين موضوع تهديدي جدي براي اسرائيل به وجود خواهد آورد که پيش از اين مطرح نبوده است: اسرائيل ديگر نمي تواند اسد را به عنوان مخالفي منفعل، دستکم بگيرد. اين مسئله به نوبه خود مواضع ترکيه و اردن را تضعيف کرده و تسلط ايران را بر منطقه خليج فارس تقويت مي کند. طبق تخمين "بريتيش پتروليوم"، ايران و عراق روي هم رفته 20 درصد ذخاير نفت دنيا را در اختيار دارند، و 48 درصد کل ذخاير نفتي دنيا نيز در خاور ميانه واقع شده است.
به منظور کنترل چاههاي نفت خاور ميانه که منبع عظيمي از ثروت محسوب مي شود، قدرتهاي امپرياليستي جهان به رهبري آمريکا، اکنون در صددند تا به بهاي جان هزاران انسان، کاري را که در عراق کردند، در سوريه نيز تکرار کنند.
در ايالات متحده و اروپا، اکنون مخالفت زيادي با شروع يک جنگ ديگر به منظور دستيابي به منافع ژئو پليتيک و جنگ بر سر نفت وجود دارد. نتايج به دست آمده از يک نظر سنجي که توسط رويترز منتشر شد، حاکي از آن‌است که تنها 9 درصد مردم آمريکا از حمله اين کشور به سوريه حمايت مي کنند، و در صورت اثبات استفاده از سلاحهاي شيميايي توسط دولت اسد نيز 25 درصد آنان با چنين حمله اي موافقند.
رسانه هاي آمريکايي و اروپايي که به خوبي از چنين احساساتي ميان مردم آگاهند، مطلقا حرفي از منافع خود در چنين جنگي به ميان نمي آورند، و مسئله ارتباط شورشيان مخالف دولت سوريه با القاعده نيز به کلي مسکوت گذاشته شده است. رسانه ها ي در خدمت دولت ايالات متحده اکنون بار ديگر در تلاشند تا با کوهي از دروغ و فريب اذهان جهانيان، با توسل به همان بهانه هاي دروغين پيشين مبني بر وجود سلاحهاي کشتار جمعي، خشونت را در خاور ميانه از سر گيرند.
ادعاي قدرتهاي امپرياليستي که به بهانه دفاع از حقوق بشر قصد دخالت نظامي در امور سوريه، و کمک رساني به شورشيان را دارند، تظاهري فريبکارانه بيش نيست که تمسخر افراد آگاه از اوضاع منطقه را در پي دارد. ده سال پس از گذشت حمله آمريکا به عراق، مقامات ايالات متحده بار ديگر به منظور آفريدن فجايعي بزرگتر در سوريه، عزم خود را جزم کرده اند تا کشتار افراد بي‌گناه بيشتري را به کارنامه سراسر خون و خونريزي شان اضافه کنند. /رسالت