قلب‌هایی که پس از مرگ روح جواني به هم می‌رسند

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، سال‌هاست که نسل جوان ایرانی دست‌خوش آداب و رسومی سخت‌گیرانه در امر ازدواج شده است و از سنت پیامبر اسلام تا حدودی فاصله گرفته و به سمت آداب غربی مدرن گرایش پیدا کرده است. رفتار مدرنیته نسل جوان جامعه از زمان تغییر در سیستم ارتباطی و بیشتر در اثر پیشرفت تکنولوژی و ورود به عصر کاملاً ماشینی بروز کرده و خود نمایی کرد. از آن هنگام که خانه های بتنی جای دیوار های خشتی را گرفت و رنگ و بوی شهرها از معماری اسلامی به سمت معماری غربی گروید تأثیرات بسیاری از این تغییرات در اذهان مردم مشاهده شد و کار به جایی رسید که دیگر کمتر کسی از سنت‌ها سخن می‌گوید.
عصر ماشینی و برقراری ارتباطات با تلفن‌های همراه رنگارنگ جای صله ارحام را گرفت و در نظر اکثریت جامعه آن کسی که مدرن گرایی را پیشه خود کرد انسان موفق جلوه کرد.
امر ازدواج در جوانان هم به تبع همه این تغییرات ماشینی و به دلیل بالا رفتن سطح توقع خانواده‌ها و جوانان برای دستیابی به ایده آل‌های خود دچار سهل انگاری‌هایی بس زیان بار شده است.
آن روز که سنت زیبای ازدواج از سوی پیامبر اسلام به روشنی برای مسلمانان تبیین شد امر به آسان گرفتن ازدواج نیز از سوی پروردگار عالم به مسلمین ابلاغ شد.
الگوی جامعه مسلمان ما زندگی ساده پیامبر و ازدواج ساده حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت زهرا (س) است. اما امروزه آن سنت‌های الهی به سمت فراموشی پیش می‌رود و ضرر های بسیاری را بر جامعه ایرانی اسلامی ما تحمیل می‌کند.
متأسفانه طی چند سال اخیر در کشور ما فرهنگی کاملاً غربی در خصوص نحوه ازدواج رواج یافته است و جوانان کمتر در سن و سال‌های ۲۰ تا ۲۴ سال ازدواج می‌کنند و ازدواجشان را به تأخیر می‌اندازند. این مسئله ضمن افزایش فحشا و فساد در جامعه و همچنین افزایش تنش و اضطراب مشکلات دیگری نیز دارد و آن خطرات بچه دار شدن جوانان در سنین بالاست.
مسئله ازدواج یکی از مسائلی است که از نظر بهداشت روانی حائز اهمیت است. افراد ازدواج نکرده، معمولاً از ثمرات یک زندگی رضایت بخش، ایمن و سرگرم کننده برخوردار نبوده و همیشه بلاتکلیف و سرگردان زندگی می‌کنند و در صورت عدم پایبندی‌های مذهبی، با لذت طلبی‌ها و کامجویی‌های بدلی به دنبال تکیه‌گاه‌های غیرحقیقی می‌باشند تا از فشارهای روحی آسوده شوند.
مدرن گرایی تحمیل شده از سوی فرهنگ غربی در مواردی دیگر با دیکته کردن فرهنگ غلط تأخیر در ازدواج، کم‌حوصلگی و بی‌رغبتی فرد در انجام امور، احساس فقدان حمایت‌های عاطفی، احساس عدم درک از سوی دیگران، احساس خلأ نسبت به رابطه نزدیک و صمیمانه با یک فرد از جنس مخالف، کاهش اعتماد به نفس، احساس وابستگی و عدم استقلال فردی، احساس ناامیدی، افسردگی، انزوا و نهایتاً هجوم افکار مخرب در ذهن فرد را دنبال می‌کند و جز به تخریب نسل جوان به چیز دیگری نمی‌اندیشد.
 
تأخیر در ازدواج می‌تواند در سطح خانوادگی نیز معضلاتی در پی داشته باشد که در ذیل به برخی از این پیامدها اشاره می‌نمائیم:
 
۱- کاهش حمایت‌های مختلف خانواده (از نظر مالی، عاطفی، فکری) از وقوع ازدواج فرد به دلائل ذیل:
 
 گاه به دلیل تأخیر و به هنگام نبودن ازدواج فرد، هیچ گونه رغبت، اشتیاق و همکاری بین اعضای خانواده در این امر وجود ندارد.
 
گاه فرد مجرد با افزایش سن دچار وسواس در انتخاب می‌شود، این موضوع خانواده را با دشواری‌هایی در ازدواج وی مواجه می‌نماید.
 
 گاه فرد مجرد از سوی خانواده به عنوان فردی مزاحم و سربار معرفی می‌شود که توانایی تشکیل و اداره زندگی را ندارد.
 
2- احساس نگرانی والدین از آینده مبهم و سردرگم فرد مجرد (علی‌الخصوص دختر) و احساس ترس از آینده او، در صورت فوت والدین و عدم حمایت یا حتی آزار سایر اعضای خانواده نسبت به فرد مجرد. 
 
۳- سلب قدرت برنامه ریزی مالی (خرج یا پس انداز) در خانواده به جهت بلاتکلیفی در مورد ازدواج یا عدم ازدواج فرزندان.
 
۴- عدم پذیرش افکار، نظرات و پیشنهادات فرد مجرد از سوی اعضای خانواده و فامیل، با توجیه ناپختگی وی در مسائل زندگی.
 
از آنجا که جامعه متشکل از واحدهای کوچکی به نام «خانواده» می‌باشد، لذا تأخیر در ازدواج و در بدترین حالت، عدم ازدواج برخی از مجردین، بنیانهای خانواده را با خطر اضمحلال مواجه کرده و موجب اختلال در کارکردهای خانواده و کم بها شدن خانواده و ارزشهای آن می‌شود. محققان در مطالعه علل آسیب‌های اجتماعی، به رابطه بین عدم ازدواج و تجرد با وقوع برخی از مفاسد و جرائم اخلاقی پی برده‌اند. به گفته ویل دورانت «تأخیر در ازدواج شهرها را پر از مردان و زنانی کرده است که تنوع در تحریکات شهوانی را بر وظایف پدری، مادری و خانه‌داری ترجیح می‌دهند. در واقع منشأ تغییرات اخلاقی در اجتماعات کنونی، تأخیر در ازدواج است.».
از دیگر صدمات اجتماعی تأخیر در ازدواج کاهش تدریجی پویایی اجتماعی، کاهش سلامت جامعه و احساس سرخوردگی بسیاری از جوانان مجرد است که مخالف با فطرت خود عمل می‌نمایند.
اما تأخیر در ازدواج و تجرد گرایی جوانان با خطرات بسیاری که به برخی از آنان اشاره شد را با توجه به عبور جوانان از پیچ و خم‌های خطرناک مسیر تأخیر در ازدواج می‌توان به نوشدارویی پس از مرگ روح جوانی و اخلاق مداری و همچنین به ازدواج در ثانیه آخر تشبیه کرد، چرا که وقتی روح جوان با مشکلات عدیده و گناهان متنوع شهوانی و غیر شهوانی روبرو شده و در مواردی نیز آلوده می‌شود دیگر آن روح با طراوت جوان قبل از این سیر تقابلی با تأخیر در ازدواج را به همراه نخواهند داشت./ف