باشگاه خبرنگاران- نگاهي كه كم و بيش در ادبيات ديده مي‌شود نگاهي سطحي و زودگذر كه در آن تنها به تعداد آثار منتشر شده يك شاعر يا نويسنده نگريسته و ملاك ارزيابي خود از شاعر يا نويسنده را كمي قرار داده و براساس آن به قضاوت نشسته، ناگفته نماند پيداست كه تعداد زياد اثر و تراوش‌هاي ذهني شاعر و نويسنده قابل تقدير بوده و به ذهن باز و گيراي وي باز مي‌گردد.
آنچه مهمتر و اصل براي قضاوت بوده كيفيت و چگونگي خلق اثر اينكه از چه پارامترهايي استفاده كرده و اين كه محتوا چه جايگاهي داشه است براي مثال به كار بردن تشبيه و جان بخشي در شعر حس زنده بودن و جريان داشتن شعر را نمايان ساخته و نحوه چينش كلمات و به كار رفتن كلمات نشان دهنده نظم ذهني و ترتيب معنايي اثر است.
شرايط خلق اثر اين كه در چه شرايطي خلق شده مؤثر است شعر يا داستاني در حالت غم يا شادي نويسنده بوده دو نگاه متفاوت از زندگي و دو نوع فضاي متفاوت را القاء كرده تفكر نويسنده و شاعر در شعر نمود پيدا كرده و تفكر باز يا محدود شاعر يا نويسنده به نحوي متفاوت در شعر جلوه مي‌كند.
هر نوع تفكر مي خواهند خود را به سوي اثر جلب كرده و اقلالي كه مردم نسبت به يك اثر از خود نشان داده و برخورد آنها با يك اثر درتعيين خود يا بد يك اثر مؤثر بود و تنها نمي‌توان بنا به تعداد زياد آثار يك شاعر يا نويسنده در مورد خوب يا بد بودن يك اثر قضاوت كرد.
روح شعر شناس مردم ايران آنها را به سمت شاعراني ماهر سوق داده و با توجه به آن تا حدودي مي‌توان در مورد خوب يا بد بودن اثر يك شاعر يا نويسنده قضاوت كرد./ي2