به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "گلوبال ریسرچ" در مقاله‌ای به قلم "پیتر اسکوارز" می‌نویسد: دامنه واکنش سیاستمداران و رسانه‌های آلمان به قتل عام حامیان محمد مرسی، رئیس‌جمهور برکنار شده مصر به دست ارتش این کشور، از انتقاد ملایم تا حمایت آشکار از ارتش مصر، متغیر است.
*** هدف غرب، حفظ قدرت ارتش مصر به عنوان ابزار اصلی حکومت طبقاتی و سرمایه داری است
تمام مفسران و منتقدان، از جمله آن عده‌ای که از ارتش مصر انتقاد می‌کنند، در خصوص لزوم براندازی دولت موقت این کشور که تحت کنترل ارتش است، سکوت اختیار کرده و در مقابل، از اخوان المسلمین می‌خواهند تا با ارتش این کشور مصالحه و همکاری کنند. هدف آنها این است که قدرت ارتش را به عنوان ابزار اصلی حکومت طبقاتی و سرمایه داری مصر، حفظ کنند.
این موضع در بین تمام تفاسیر ــ از مطبوعات محافظه کار تا لیبرال و احزاب ائتلافی حاکم تا حزب مخالف سوسیال دموکرات، حزب سبزها و چپ‌هاـــ مشترک است. حتی یک نفر هم در اظهارات خود به دفاع از حقوق دموکراتیک مردم مصر، که در نهایت قربانی اقدامات وحشیانه ارتش مصر شدند، نپرداخته است.
اما در مقابل، رسانه‌ها و سیاستمداران از اینکه سرکوب خشونت آمیز مردم به دست ارتش مصر، بازگشت پیروان حسنی مبارک به پست‌های مهم دولتی و جنگ آشکار داخلی بین ارتش مصر و اخوان المسلمین، بار دیگر آتش انقلاب را شعله ور ساخته و موجب از بین رفتن نفوذ امپریالیسم بر این کشور گردد، واهمه دارند.
***«وستروله»، یکی از مدافعان همیشگی حسنی مبارک
«گیدو وستروله»، وزیر امور خارجه آلمان از «همه طرف‌های» سیاسی مصرخواست تا هر چه سریع‌تر به روند سیاسی که تمامی نیروهای سیاسی را در بر می‌گیرد، رجوع کنند.
«وستروله»، پس از آنکه نیروهای امنیتی مصر صدها نفر از تظاهرکنندگانی را که اغلب آنها غیرمسلح بودند، به قتل رسانده و هزاران نفر را زخمی کردند، سفیر این کشور را احضار کرد. سخنگوی این وزارتخانه متعاقبا اعلام کرد که آنها نگرش دولت آلمان را نسبت به این مسئله، با صراحت کامل به اطلاع رساندند و نسبت به پیامدهایی که می‌تواند با هماهنگی شرکای اروپایی آلمان صورت گیرد، تذکر دادند. با این وجود، بین این اقدام و محکومیت صریح قتل عام، تفاوت چشمگیری وجود دارد.
درحقیقت، از آنجایی که «وستروله» یکی از مدافعان همیشگی دیکتاتور حسنی مبارک به شمار می‌رود، صلاحیت انجام چنین کاری را ندارد. او در ماه می 2010، 9 ماه پیش از سرنگونی حسنی مبارک، طی بازدید خود از قاهره، از مبارک به عنوان «لنگر ثبات در منطقه» و «مردی خردمند، آینده نگر و با گنجینه‌ای از تجارب» تمجید کرد.
*** حمایت وزیر امور خارجه آلمان از کودتای نظامی مصر
پس از سرنگونی حسنی مبارک، «وستروله» از کودتای نظامی که وی را برکنار کرده بود حمایت کرد و پس از انتخاب محمد مرسی، به حمایت از رئیس‌جمهور منتخب مصر پرداخت. در جولای 2012، او نخستین سیاستمدار اروپایی بود که به قاهره سفر کرد و از «تعهد روشن رئیس‌جمهور منتخب این کشور به دموکراسی، حاکمیت قانون، تعدد حزبی و تساهل مذهبی» استقبال کرد.
پس از آنکه اعتراضات مردمی علیه محمد مرسی شدت یافت و به دنبال آن، ارتش مصر طی کودتایی نظامی قدرت را در دست گرفت، حاکمان جدید آشکارا رفتار تحقیرآمیز را با «وستروله» در پیش گرفتند. هنگامی که او برای بار دیگر در آگوست امسال از قاهره دیدار می‌کرد، مجبور شد با اتوبوس از هواپیما به ترمینال فرودگاه برود زیرا لیموزین وی اجازه ورود به فرودگاه را پیدا نکرد. در طول کل این سفر، وی با بی‌تفاوتی قابل ملاحظه‌ای از طرف مسئولان مواجه شد.
«وستروله» نیز با خودداری از هر گونه انتقاد از کودتای نظامی و عقب نشینی از خواسته اولیه خود مبنی بر آزادسازی مرسی، واکنش نشان داد. موضع وستروله، در بین تمام احزاب حاضر در مجلس فدرال آلمان مشترک است. اولویت آنها حفظ ثبات حکومت برژوازی و نفوذ امپریالیسم در این کشور است. این کار قبل از هر چیزی مستلزم این است که ارتش به عنوان عامل قدرت باقی مانده و در وهله بعد، در صورت امکان از جنگ داخلی بین ارتش و اخوان المسلمین جلوگیری شود و در مرحله سوم، طبقه کارگر مصر، یا به عبارتی نیروی محرکه انقلاب، تحت کنترل قرار گیرد.
*** مطبوعات آلمان سعی دارند تا اخوان المسلمین را به اندازه ارتش مصر، در قتل عام مردم این کشور مقصر جلوه دهند
«رولف موتزنیخ»، سخنگوی سیاست خارجی گروه پارلمانی فراکسیون سوسیال دموکرات‌ها خواستار اقدام مشترک دولت‌های اروپایی شد. به گفته وی، دولت آلمان باید به کاترین اشتون، نماینده عالی اتحادیه اروپا که هنوز هم به بازیگران مصری اعتماد و اطمینان دارد، اجازه مداخله دهد. «موتزنیخ» شدیدا سعی دارد تا اخوان المسلمین را در قتل عام مردم مصر به اندازه «نمایندگان سیستم کهنه حسنی مبارک» مقصر جلوه دهد. به گفته وی، اخوان المسلمین «نباید بیش از این به تحریک و سوء استفاده از طرفدارانش بپردازد.»
اظهارات مشابهی توسط «فرانسیسکا برانتنر»، سخنگوی سیاست خارجی سبزها در پارلمان اروپا صورت گرفته است. وی در گفت و گوی خود با رادیو آلمان اعلام کرد که ارتش و اخوان المسلمین، هر دو به یک اندازه مسئول قتل عام مردم مصر هستند و خواستارمداخله بین المللی برای ایجاد مصالحه در بین دو طرف شد. وی گفت: «به اعتقاد من، اکنون واقعا زمان آن رسیده که بازیگران بین المللی، بین طرف‌های مخالف، صلح و آشتی برقرار کنند.»
*** روزنامه آلمانی به اخوان المسلمین توصیه کرد که از ارتش پیروی کرده و با آن مصالحه کند
بنیاد «رزا لوکزامبورگ» که متعلق به حزب چپ است، به مصالحه با ارتش و چشم پوشی از درخواست برای برگزاری انتخابات زود هنگام، فرا خوانده است. «پیتر اسکافر» و «مای چوکری» از بنیاد «آر ال» در تونس نوشتند:«هدف ما یافتن راهی برای معرفی عدالت اجتماعی است؛ به نحوی که رهبری نظامی بتواند پذیرای آن باشد.»
علاوه براین، اغلب مفسران مطبوعاتی خواستار برقراری مصالحه بین اخوان المسلمین و ارتش به منظور ایجاد ثبات در مصر شده‌اند. روزنامه آلمانی «دای ولت» به اخوان المسلمین توصیه کرده است که «از ارتش پیروی کرده و با آن مصالحه کند چرا که مبارزه علیه شرایط موجود، تنها به شکست آنها منجر خواهد شد و کار عاقلانه این است که راه مذاکره با ارتش را در پیش گیرند.»
نشریه آلمانی «هندلزبلت»، سیاستمداران غربی را به خاطر انفعال بیش از حد در مورد مصر به باد انتقاد گرفته است.
*** دفاع و طرفداری سیاستمداران و رسانه‌ها از ارتش مصر، زنگ خطری برای مردم آلمان و اروپا
روزنامه «اشتوتگارتر ناخریشتن» نیز به نوبه خود مذاکره صلح بین گروه‌های سوداگر در حال جنگ را مردود شمرده و پیشنهاد می‌کند که به منظور سرکوب هرگونه مخالفت اجتماعی، از ارتش مصر حمایت و پشتیبانی کامل شود.
این روزنامه می‌نویسد، «به جای نقل کلیشه‌های اخلاقی، غرب نیازمند تحلیل جدی و عاقلانه منافع خود است. جنگ داخلی موجب ایجاد فقر و خلا قدرت خواهد شد و این بهترین فرصت را برای اصولگرایان، تروریست‌ها و نفوذ سایر کشورها، فراهم می‌کند.»
این روزنامه نتیجه گیری می‌کند که «تنها نگرانی جدی غرب، ثبات مصر است. آمریکا و متحدانش دست کم بر ارتش مصر نفوذ دارند. اخلاق در اینجا موضوعی بی‌ربط است و این مسئله منافع سیاسی است که بیش از هر چیزی اهمیت دارد.»
دفاع و طرفداری سیاستمداران و رسانه‌های آلمان از ارتش مصر، زنگ خطری برای مردم آلمان و اروپا است. این نشان می‌دهد که آنها در درگیری‌های اجتماعی آتی، به اندازه ارتش مصر بی‌رحم خواهند بود.