آنتی وار :
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری _ تحلیلی آنتی وار ؛ رژیم صهیونیستی در طول تاریخ همواره حساسیت ویژه ای در قبال ایران و تحولات این کشور داشته است . این حساسیت ناشی از تلاش دیرینه تل آویو برای تسلط بر منطقه خاورمیانه و ممانعت از تغییر تعادل قدرت منطقه ای از سوی کشوری دیگر می باشد .
حمله هوایی رژیم صهیونیستی به تاسیسات هسته ای عراق در سال 1981 میلادی و همچنین بمباران نیروگاه های هسته ای سوریه در سال 2007 دو نمونه از این الگوی رفتاری به شمار می آید . تل آویو طرح هایی نیز برای تخریب و حمله به برنامه هسته ای پاکستان که در دست ساخت بود ، داشت که با تشدید اختلافات هند و پاکستان ، دولت اسلام آباد طرح ساخت را نیمه کاره رها کرد .
در همین راستا ، از سال 2002 که برنامه هسته ای ایران بطور رسمی در محافل بین المللی مطرح گردید تاکنون اسرائیل بارها تهران را به اتهام واهی "تلاش پنهانی برای ساخت سلاح اتمی با هدف نابودی اسرائیل" تهدید به حمله نظامی کرده است . این در حالی است که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل گزارش داده اند که هیچ مدرکی دال بر اینکه ایران اقدامی جدی برای ساخت بمب اتمی انجام میدهد ، یافت نکرده اند . اما واشنگتن و تل آویو بازهم این موضوع را بهانه ای برای فشار بر "جمهوری اسلامی " قرار داده اند .
تهدیدات لفظی اسرائیل علیه ایران در 14 ژوئیه در حالی به اوج خود رسید که "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر این رژیم اظهار داشت : ایران در آستانه عبور از خطوط قرمز تل آویو است و اسرائیل منتظر اقدام یا کمک آمریکا برای حمله نظامی به تاسیسات هسته ای ایران نخواهد ماند چراکه تل آویو بیش از واشنگتن احساس خطر میکند (!) . باید هرچه زودتر تهران را از ادامه فعالیت های هسته ای متوقف کرد .
در ادامه این مقاله آمده است : این گونه تهدیدات اسرائیل علیه ایران بارها تکرار شده اما هیچگاه توانایی عملیاتی شدن آنها از سوی تل آویو یا واشنگتن وجود نداشته است . انتخابات ریاست جمهوری در ایران و پیروزی "حسن روحانی" با شعار اعتدال و برقراری ارتباط با تمامی کشورهای دنیا بار دیگر موجب شد اوباما ، رییس جمهور آمریکا به گزینه دیپلماسی بیش از نظامی در قبال تهران بیندیشد . اسرائیل نیز اعلام کرد استفاده از "گزینه نظامی" در مورد فعالیت های هسته ای ایران اندکی کاهش داشته است .
مقامات اسرائیلی تاکید کردند که این کاهش احتمال اقدام نظامی به معنای حذف کامل آن نیست بلکه به ادعای آنان جمهوری اسلامی در هر حالت یکی از کشورهایی است که دشمن تل آویو محسوب شده و تغییر ریاست جمهوری آن نمی تواند تحول محسوسی در سیاست های کلی و رویکردهای آن در قبال مسائل بین المللی و بخصوص دشمنی دیرینه با اسرائیل ایجاد نماید .
نویسنده در ادامه با اشاره به دوره مسئولیت "روحانی" در سمت دبیر عالی شورای امنیت ملی ایران و مذاکره کننده ارشد هسته ای ، خاطرنشان کرد : روحانی در آن زمان بارها توانست مانع ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل شود و در عین حال بر حق مسلم ملت ایران برای برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای تاکید داشت . وی برای تحقق این حق نیز تلاش می کرد . می توان انتظار داشت دوره ریاست جمهوری وی نیز چنین سیاستی در قبال برنامه هسته ای و سایر مواضع مورد اختلاف تهران با قدرت های غربی اتخاذ گردد .
با توجه به این نکته سوال این است که چه چیزی می تواند مقامات اسرائیلی را از برنامه صلح آمیز هسته ای ایران مطمئن سازد ؟ منطق مقامات این رژیم _ اگر منطقی وجود داشته باشد _ چگونه وسواس خود برای جلوگیری از قدرت گیری ایران را از بین می برد ؟
بسیاری از تحلیگران در گزارشات و مقاله های کارشناسانه خود عنوان می کنند که تاریخچه اسرائیل در قبال کشورهای مخالف خود نشان میدهد که این رژیم هموراه عملی متفاوت با آنچه پیشتر ادعا میکرده ، انجام داده است . لیبی در دوران دیکتاتوری "معمر قذافی" یکی از کشورهایی بود که برنامه اتمی آن مورد انتقاد همیشگی اسرائیل بود . پس از تعطیلی نیروگاه های این کشور و اجرای همان چیزی که تل آویو خواسته بود ، باز هم لیبی جزو برنامه های تهاجمی اسرائیل بود و نام آن از لیست سیاه دشمنان تل آویو پاک نشد .
در حقیقت خصومت و تهدیدات اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران علتی غیر از آنچه عنوان می شود دارد . خصومت دیرینه میان جمهوری اسلامی ایران با موجودیت جعلی رژیم اشغالگر قدس موجب شده این رژیم هراس همیشگی از اینکه تهران با افزایش قدرت دست به حمله و نابودی اسرائیل خواهد زد ، در خود داشته باشد . در واقع اسرائیل تلاش میکند خود تنها قدرت هسته ای در خاورمیانه باشد و هیچ نگرانی درباره سایر کشورها یا قدرتمندی آنان نداشته باشد .
در انتهای این مقاله آمده ایت : صرف نظر از صلح آمیز یا غیرصلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران ، با نگاهی به وضعیت کشورهای و قدرت های غربی می توان دریافت که تهران دلایل و انگیزه های فراوانی برای هسته ای شده دارد . دفاع از تمامیت ارضی کشور در برابر دشمنان غربی و عربی حکومت جمهوری اسلامی یکی از این دلایل می باشد چراکه به اذعان مقامات اسرائیلی هسته ای شدن هر کشوری بالتبع موجب ممانعت سایر کشورها برای تهاجم نظامی به خاک آن کشور می شود .
بدیهی است نگرانی های مشروع و قانونی برای فعالیت های هسته ای هر کشوری از سوی ایران پذیرفته می شود . در صورتی که این دست نگرانی ها در قبال اسرائیل و زرادخانه های اتمی این رژیم نیز اعمال گردد . در حالی که سازمان ها و مجامع بین المللی به این موضوع توجهی نداشته و فشاری به تل آویو برای عضویت در "ان پی تی" یا کنترل نیروگاههای آن توسط "سازمان بین المللی انرژی اتمی" نمی آورند .