سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران گزارش مي‌دهد؛
*** شركت‌هاي «لاوابيت» (Lavabit) و «سايلنت سيركل» (Silent Circle):
«لاوابيت»، شركت ارائه‌كننده ايميل و دفتر مركزي آن واقع در ايالت تگزاس آمريكاست كه به دليل ضريب بالاي امنيتي اين سايت، توانسته كاربري مانند "ادوارد اسنودن"، مرد افشاگر سال را به خود جذب كند. در ماه‌هاي اخير كه معلوم شد "اسنودن" از اين سايت براي ارسال و دريافت ايميل، استفاده مي‌كند، ميزان عضويت در اين سايت تا سه برابر افزايش يافت.
پس از وقايع سال 2012 و 2013 در مورد افشاگري‌ها عليه آژانس امنيت ملي آمريكا، دولت، اين سايت را مجبور به در اختيار گذاشتن اطلاعاتي از ساير كاربران كرد. به عقيده ناظران و متخصصان، تنها دليل دولت آمريكا براي طرح چنين خواسته ناقض حقوق شهروندي، واهمه واشنگتن، از اين است كه مبادا "اسنودن"هاي ديگري در راه باشند!
اما شگفت اينكه سايت «لاوابيت» با خودداري از اجراي يك دستور دولتي، ترجيح داد فعاليت‌هاي خود را در تاريخ پنجشنبه 8 آگوست 2013 (17 مرداد) به طور كامل متوقف كند.
تنها ساعاتي پس از انتشار اين خبر، سايت «سايلنت سيركل» نيز به منظور پيشگيري از فاش شدن اطلاعات كاربرانش، بدون اينكه دستوري از مقامات امنيتي دريافت كرده باشد، "چاره كار خود قبل از طوفان كرده"، سرويس را تعطيل، تمام ايميل‌هاي ذخيره‌شده‌اش را حذف و كاملاً نابود كرد.
مداخله سياسي دولت و دادگاه ايالات متحده در امور علمي و كاربردي اينترنت، مدتهاست خشم سايت‌ها و شركت‌هاي اينترنتي را برانگيخته ولي اين نخستين بار بود كه چنين جسارتي رخ داد و در عرض چند ساعت، زمينه را براي حركت مشابه دوم فراهم كرد.
بديهي است جسارت "نه" گفتن به دولت آمريكا، نشان از شكست هيبت دستگاه‌هاي اطلاعاتي اين كشور دارد؛ گرچه "اسنودن" و امثال وي، به لحاظ زنداني شدن، تبعيدي يا تعقيبي بودن و...، در شرايط دشواري به سر مي‌برند اما روشنگري‌هايشان، آنان را به اسطوره‌هاي شاخصي در غرب بدل كرده است.
صاحبان شركت‌هاي خصوصي اينترنتي، اغلب در مقابل اين دوراهي قرار مي‌گيرند كه ايميل‌هاي شخصي كاربران را در اختيار شنودها و نظارت‌هاي امنيتي دولت واشنگتن و دستگاه‌هاي اطلاعاتي اين كشور قرار دهند و يا اينكه حفظ حريم شهروندان را در اولويت قرار دهند.
مسئله‌اي كه براي تصميم‌گيري در اين دوراهي حائز اهميت است، اين است كه شهامت به خطر انداختن اعتبار شخصيتي صاحب‌امتيازان سايت، موقعيت اقتصادي آن‌ها و به عبارتي اينكه خودشان انتخاب كنند كه به تجارتي سودآور پايان دهند يا خير، در توان هر شركتي نيست. همچنان كه "لادار لويسون" (Ladar Levison) مؤسس سايت «لاوابيت» در اين باره بيانيه كوتاهي روي سايت متوقف‌شده قرار داد و در آن گفت: «محدوديت‌هايي كه در شش ماه گذشته برايم اعمال كرده‌اند، مانع از آن است كه بتوانم آنچه بر اين شركت گذشته را برايتان توضيح دهم.»
احتمال مي‌رود پيگيري‌هاي آينده دولت، در خصوص اين اقدام هنجارشكنانه " لادار لويسون " رنگ و بوي كيفري و قضايي به خود بگيرد.
البته با قوانين كنترل‌گر فعلي، توقعي از شركت‌هاي بزرگ نيست كه بتوانند و حاضر شوند با وجود آگاهي از جاسوسي‌هاي گسترده، توقف اعتراض‌آميز سايت‌هايشان را در دستوركار قراردهند.
به طور مثال طبق اسناد منتشر شده در روزنامه گاردين، شركت عظيمي مانند "هات‌ميل" با داشتن بيش از 250 ميليون كاربر در سراسر دنيا، دست آژانس امنيت ملي آمريكا را براي ذخيره‌سازي اطلاعات موجود در سايت، باز گذاشته است.
به همين ترتيب، شركت "ياهو" با دفتر مركزي واقع در كاليفرنيا، داراي بيش از 280 ميليون كاربر جهاني است. ايميل ياهو طبق آمارها، معروف‌ترين و محبوب‌ترين سرويس‌دهندگان خدمات اينترنتي پست الكترونيك و همانند موتور جستجوري "گوگل" و سايت "يوتيوپ" تحت نظارت مستقيم سرويس اطلاعاتي آمريكاست و گفته مي‌شود هيچ پست الكترونيكي را به طور كامل از اين سرور پاك كرد.
سياست آمريكا در "به انحصار كشيدن اينترنت"، در سال‌هاي اخير، موضع منفي و انتقادآميز كاربران و كارشناسان بين‌المللي فضاي مجازي را در پي داشته است.
آيا تعطيلي داوطلبانه برخي شركت‌هاي ارتباطاتي اينترنت (ارائه‌دهنده امكان تبادل اطلاعات از طريق پست الكترونيك و...) را مي‌توان به ايجاد موج تازه‌اي از عزم جهاني براي كاهش نفوذ دولت آمريكا بر اينترنت تعبير كرد؟
انتهاي پيام/ طاهري