به گزارش
گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران ؛ این سلول شبکه ای که نام خود را از الگوهای شبکه ای سه گوش گرفته که طی آن این سلول موقعیت یابی را فعال می کند درمیان سایر سلول های مغز مشخص است چرا که فعال شدن آن نشان دهنده چندین نقطه دیگر است. این رفتار شیوه ای است که سلول های شبکه ای به مغز امکان ضبط سرنخ های موقعیت یابی است. این نوع موقعیت یابی ادغام مسیر نامیده می شود.
دکتر جاشوا جاکوبز استادیار دانشکده مهندسی زیست پزشکی دانشگاه دریکسل که محقق اصلی این پروژه است، می گوید: مسئله مهم این است که این الگوی شبکه ای دارای استحکام زیادی است چرا که نشان می دهد چگونه مردم می توانند نقاطی که در آن حضور داشته اند را حتی در یک محیط جدید به خاطر بسپارند.
در طی این تحقیقات، 14 بیمار یک بازی ویدئویی انجام دادند که آنها را برای رسیدن از یک نقطه به نقطه دیگر و به دست آوردن برخی اشیاء و یادآوری بازگشت به نقطه ای که هرکدام از اشیاء بود، به چالش کشیده شدند.
این تیم با این آزمایش رابطه بین موقعیت یابی داوطلبان در بازی ویدئویی و فعالیت نورون ها را بررسی کردند.
جاکوبز می گوید: هرکدام از سلول های شبکه ای به چندین موقعیت فضایی که به شکل یک شبکه مرتب شده اند، پاسخ می دهند. این الگوهای مثلثی یک الگوی مغزی است که نقش مهمی در موقعیت یابی ایفا می کند. بدون این سلول های شبکه ای به نظر می رسد که انسان اغلب راه خود را گم می کند و صرفا به مشخصه های مسیر اتکا خواهد کرد. از این رو سلول های شبکه ای برای حفظ حس موقعیت در یک محیط حائز اهمیت است.
این سلول ها پیشتر در موش ها کشف شده بود اما نتایج این گروه تحقیقاتی نشان می دهد که الگوهای شبکه ای این سلول ها در انسان ها رایج تر از موشها است چرا که این سلول ها نه تنها در قشر درون بینی مغز قرار گرفته بلکه در قشر کمربندی مغز نیز مشاهده شده است.