"کريم سجادپور"
کارشناس انديشکده "کارنگي" با اذعان به عدم توان کشورهاي غربي در متوقف
ساختن برنامه هسته اي ايران مي نويسد "فشار اقتصادي و يا تهديد نظامي نمي
تواند مانع پيشرفت هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران شود. مسئله هسته اي
براي ايرانيان تبديل به غروري ملي شده است. آنان با صرف هزينه هم حاضر به
عقب نشيني از اين موضوع نيستند."
سجادپور با اشاره به لزوم مذاکره بر سر برنامه هسته اي کشورمان مي افزايد "مناقشه موجود بر سر برنامه هسته اي ايران که از سوي کشورهاي غربي مطرح شده اند تنها از طريق مذاکرات و تعامل سياسي قابل حل و فصل خواهد بود. در اين راه بايستي راه حل "ديپلماتيک" را مدنظر قرار داد. دولت آمريکا بايستي تهديد و استراتژي به ضربه زدن به ايران را کنار گذارد و تضمين دهد که موافق با پيشرفت برنامه صلح آميز هسته اي ايران است. آمريکايي ها بايستي بر سر اين موضوع که مخالفتي با پيشرفت ايران در حوزه اقتصادي و فناوري ندارند به ايران تضمين هاي لازم را بدهند."
نويسنده مقاله با اذعان به پيشرفت کشورمان در حوزه فناوري "صلح آميز" هسته اي مي افزايد "جمهوري اسلامي ايران تنها و نخستين کشوري در منطقه خاورميانه است که از انرژي صلح آميز هسته اي براي توليد برق استقاده کرده است در حالي که همسايگان آن کشور از جمله امارات متحده، کويت، بحرين، عربستان سعودي، عمان، قطر و همچنين کشورهاي مصر و يمن به اين فناوري دسترسي ندارند."
علي واعظ نيز در اين مقاله خاطر نشان مي سازد که تنها راه رفع مناقشه کشورهاي غربي بر سر برنامه هسته اي کشورمان استفاده از راهکار "ديپلماتيک" است و در اين باره مي افزايد "دولت "باراک اوباما" رييس جمهور آمريکا برنامه هسته اي ايران را بعنوان يکي از چالش هاي سياست خارجي آمريکا قلمداد مي کند. وي خواستار جلوگيري از وقوع درگيري نظامي ميان دو کشور است. برنامه هسته اي ايران از طريق بمباران متوقف نمي شود. اقدام نظامي احتمالي عليه برنامه هسته اي ايران هزينه هاي گزافي را براي کشور يا کشورهاي حمله کننده در پي خواهد داشت. در نتيجه بايستي راه حلي ديپلماتيک و مسالمت آميز در مورد برنامه هسته اي ايران در پيش گرفته شود."
نويسندگان مقاله در ادامه با اذعان به غير منطقي بودن خواسته هاي نمايندگان کنگره آمريکا از کشورمان در مورد تعليق کامل غني سازي اورانيوم مي نويسند "نمايندگان آمريکايي هنوز هم خواستار توقف کامل برنامه هسته اي جمهوري اسلامي ايران هستند. بايد دانست که اين امر براي چشم انداز خلع سلاح هسته اي در جهان ضرورتي ندارد چرا که فعاليت غني سازي اورانيوم توسط ايران در سطح معمولي صورت مي گيرد و تحت نظارت اژانس بين المللي انرژي اتمي است. ايران بعنوان يکي از اعضاي اين آژانس حق غني سازي اورانيوم را دارد."
نويسندگان مقاله با اذعان به اشتباه بودن استراتژي دولت آمريکا در مورد اعمال تحريم هاي اقتصادي مي افزايند "در طول سالهاي اخير تمرکز آمريکا در سياست خارجي اش در قبال جمهوري اسلامي ايران بر اعمال تحريم هاي اقتصادي چندجانبه عليه آن کشور بوده است. با اين حال عليرغم وضع اين تحريم ها جمهوري اسلامي ايران تغييري در برنامه هسته اي خود ايجاد نکرده است."
نويسندگان مقاله در پايان معتقدند که "اکنون زمان مناسبي براي تعامل دوجانبه واشنگتن و تهران بنظر نمي رسد. دو کشور به مدت سه دهه با هم در حالت قطع ارتباط به سر برده اند. با اين حل تلاش دو کشور بايستي جلوگيري از ايجاد تنش بيشتر باشد تا به صورت تدريجي بي اعتمادي ميان آنان از بين برود."