باشگاه خبرنگاران- "محمدعلي بهمني" در شعر "خسته"، خستگي خويش را از زندگي بيان مي‌كند اين خستگي در همه ابعاد زندگي او و حصار دل آزار تن شاعر است كه مانند زنداني آن را احساس مي‌كند.
دلگيري او از تقويم و سكوت آن بي‌خبري ايام و ساكون روزگار است و در تكرار روزگار حتي دنگ‌دنگ ساعت هم او را آزار داده و خستگي او را معشوق و بيان زخم‌خوردگي‌اش در شعر ديده مي‌شود.
او ستيز و درگيري دروني خود را بيان و در شعر واژه‌هاي روان و ساده‌اي مانند "هاي و "هوي"، "تن خسته"، "دنگ‌دنگ" ديده مي‌شود و با اين كلمات زندگي خود را در تمام ابيات شرح مي‌دهد./ي2