به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ پایگاه اینترنتی روزنامه الوطن عربستان سعودی در مقاله ای به قلم نبیل شرف الدین نوشت تاریخ اسنادی را منتشر خواهد کرد که سیسی وزیر دفاع مصر یک نقشه آمریکا را خنثی کرد. وی طرح آمریکا برای ترسیم مجدد نقشه منطقه بر پایه های طائفه ای و نژادی را خنثی کرد. البته چنین طرحی پس از بروز جنگهای داخلی در بسیاری از کشورهای منطقه بویژه مصر قابل اجرا است.
در ادامه این مقاله آمده است جناح تندروی اخوان المسلمین از اعتراف به واقعیت جدید که با عزل مرسی آغاز شد ، و از دست رفتن یک فرصت تاریخی غیر قابل تکرار ، خودداری می کند و هنوز قصد دارد به تنش مقابله با مقامات شدت بخشد و بر توافقنامه های سری که اخوان المسلمین با واشنگتن در سال 2005 امضا کرد، تکیه کند. این توافقها شامل حمایت واشنگتن از حکومت اخوان المسلمین در مقابل بسته ای از شروط است که در صدر آن حمایت از امنیت اسرائیل قرار دارد.زمانی که مرسی به قدرت رسید توافقنامه ای را زیر نظر آمریکا با سیسی امضا کرد و اخوان المسلمین تصور کرد از طریق آن تثبیت شده است و به همین دلیل شتابان سعی در اخوانی کردن دولت داشت و توصیه های ترکیه و راشد الغنوشی رهبر حزب النهضه تونس درباره ضرورت تحقق وفاق ملی را رد کرد.
مساله جدید امری است که روزنامه نیویورک تایمز فاش کرده است. این روزنامه نوشت اوباما مشاور ارشد مرسی را به کاخ سفید فرا خواند و یک پیام فوری به وی داد تا به مرسی برساند. اوباما در این پیام از مرسی خواست دولت جدید به ریاست البرادعی تشکیل دهد اما وی پس از مشورت با دفتر ارشاد ، با این پیشنهاد مخالفت کرد. سپس اطلاعاتی از یک منبع نظامی درز کرد با این مضمون که مرسی تا آخرین لحظات فکر می کرد سیسی دست به چنین اقدام قاطعی نخواهد زد و وی را عزل نخواهد کرد . وی شاید تصور می کرد واشنگتن به ارتش چنین اجازه ای را نمی دهد اما این امر در عمل اتفاق افتاد. سیسی این گام را برداشت و هشدارهای واشنگتن را به سطل زباله ریخت تا به این ترتیب به طرح آمریکا پایان دهد.
در ادامه این مقاله آمده است هنوز اخوان المسلمین اصرار بر تنش دارند. کشتارهای گارد جمهوری، رابعه عدویه ، اسکندریه و غیره آزمونهایی است که ممکن بود اتفاق نیفتد اما اخوان المسلمین تصمیم گرفت به مقابله خونین ادامه دهد و رهبرانش عناصرشان را به مسیر قطب بندی مبتنی بر خشونت سوق دادند و این را تنها گزینه شان برای بازگشت به قدرت می دانند.اما گزینه خشونت نتیجه اش مشخص است. این گروه نمی خواهد یک ارتش نظامی یا سازمان امنیتی بزرگ را شکست دهد . این گروه حمایت بسیاری از پایگاهها و طرفدارانش را و باقیمانده حمایت آمریکا را از دست خواهد داد و به این ترتیب همه برگهای داخلی و بین المللی را که به اخوان المسلمین برای به قدرت رسیدن کمک کرده بودند ، از دست می دهد.
سوال مهم این است که آینده جریان اسلام سیاسی چه خواهد شد؟ برخیها معتقدند آینده آن با سقوط اخوان المسلمین پایان یافت در حالی که برخی دیگر معقتدند این جریان از یک محبوبیت غیر قابل انکاری برخوردار است و می تواند باز گردد با این شرط که در اشتباهات گذشته اش بازنگری کند و براساس قواعد جدید وارد روند سیاسی شود. به نظر من آینده جریان اسلامی در مصر به میزان تمایلش برای مصالحه با صحنه جدید بستگی دارد بویژه پس از آن که شکست اخوان المسلمین سبب شد همه نیروهای اسلام سیاسی در بن بست قرار گیرند و یک گزینه سرنوشت ساز در برابرشان قرار گیرد. در افکارخود بازنگری کنند و روند حرکت خود را بدور از کمک طلبیدن از منبر و تریبون و خیابان تعدیل کنند.
در عرصه بین المللی نیز نفوذ آمریکا آشکارا شکسته شد و این امر در مواضع سردرگم واشنگتن در قبال بحران مصر نمایان است. با وجود انتقاد ارتش از واشنگتن رابطه اش را با آن قطع نکرد زیرا نگران است مبادا تجربه عبدالناصر تکرار شود و به دعوت از اخوان المسلمین و ارتش برای تفاهم بسنده کرد و نتیجه این سردرگمی آمریکا این بود که همه نیروهای درگیر در مصر یکدیگر را به همدستی با واشنگتن متهم کنند که در بیشتر موارد سست و ضعیف به نظر می رسد و چهره زشتش در مصر و منطقه بیشتر نمایان شده است.