باشگاه خبرنگاران- تمام همكاران مطبوعاتي من در روزنامه‌ها، هفته‌نامه‌ها، مجلات، سايت‌ها و ...
در حال تنظيم جملاتي به اين ترتيب هستند كه "محمود استاد محمد" دار فاني را وداع گفت، دعوت حق را لبيك گفت، خالق "آسيد كاظم" به ابديت پيوست، از ملك ادب حكم‌گذاران همه رفتند و ...
و همين تيترها كه سراسر ادعاي قدرشناسي‌اند شايد نام آن مرد را براي بعضي‌ها آشنا كنند، اما مثل هميشه چقدر دير.
چقدر مرگ "استاد محمد" دراماتيك و قصه‌گونه بود، البته از آن قصه‌هاي تلخ؛ سرطان داشت ونمي‌توانست داروهايش را تهيه كند چون تحريم بوديم به دليل نوسان نرخ ارز تهيه‌اش از بازار آزاد هم در ماه 20 ميليون تومان آب مي‌خورد حالا به نظر شما اين تيتر‌هاي قدرشناسانه نوشداوريي پس از مرگ سهراب نيست؟
وقتي يك نفر مثل "استاد محمد" به اين شكل مي‌ميرد چند نفر مقصرند؟ چند گروه گناهكارند؟ و چه تعداد افرادي از اين به بعد حق ندارند خباثت خودشان را لابه‌بلاي شعارهاي شيك و پيك و توجيح‌گرانه كادو پيچ كنند؟
اول آن ها كه ادعاي هواخواهي از مردم ايران دارند اما حتي دارو را تحريم مي‌كنند دوم آنها كه در داخل فرمول سياسي، سودجويان چنان كردند كه مملكت در چنين دامي افتاد، سوم دلالان ارز، آي كه خدا ريشه اين جماعت را بسوراند! اجازه مي‌دهيد يك گروه ديگر را هم كه مقصران اين ماجرا اضافه كنم؟ چهارم؛ زردنگاران! تعجب نكيند، بله! زردنگاران روزنامه‌ها، مجلات، سايت‌ها و ...
با همت اهالي هنر براي درمان "استاد محمد" 15 ميليون تومن پول جمع شد كه كفاف يك ماه درمان ايشان را هم نمي‌داد حالا فرض كنيد يكي از خوش‌تيپ‌هاي سينما دچار مشكلي يك‌سي صدم اين مي‌شود البته دور از جان خيلي‌ها اگر مي‌شد چه غوغايي به پا مي‌شد چه كسي وظيفه داشت حداقل نام استاد "محمد" را به مردم معرفي كند يعني او از .... كمتر بود؟ زرد شديم دوستان، زرد، خيلي زرد!
اخيرا هم كه مقدار قابل توجهي از نشريات، اينترنتي شده‌اند و اين وضع موجود را وخيم‌تر كرده چون ملاك اصلي چيزي قرار گرفته به اسم كليك و كليك چيزي است كه امكان پيشنهاد دادن را تا حدود خيلي زيادي از يك نشريه مي‌گيرد و مجبورش مي‌كند تا با اسامي و عناوين شناخته شده متمسك شود با حدوث چنين وضعي اگر هنر سينما و حتي هنر نمايش دچار مانكنيسم و ... شود كه تعداد قابل توجهي از مطبوعات به جاي نقد و وضعيت پيش آمده براي جذب مخاطب به استقبال آن خواهند رفت البته سوداي كليك مخصوص نشريات اينترنتي است و صفحه اول روزنامه بر روي جلد مجله‌‌ها هم حكايت از جنبيدن چنين وسوسه‌اي در نگارندگان آنها دارد حالا چه كسي در اين آشفته بازار به سراغ "محمود استاد محمد" خواهد رفت؟!
به ما چه كه مريض شده مگر ما مريضش كرديم؟!...
پس گروه چهارم هم مقصرند چون اگر از اين پيشكسوت حمايت رسانه‌اي مي‌شد حتما با كمك‌هاي مردمي هزينه درمانش فراهم مي‌آمد و اما اين گروه چهارم غير از اين تفسير به خاطر صدمه زدن به فرهنگ مقصرند./ي2
يادداشت از ميلاد جليل‌زاده.