وی افزود: پیامبر اسلام(ص) رسالت خود را بر مبنای خوش‌رفتاری با امت بنا نهاده بود و در این مسیر هیچ وقت از آزار و شکنجه‌های مشرکین گلایه نکرد؛ به تدریج که بر تعداد پیروان اسلام افزوده می‌شد مشرکان هم بر اذیت خود نسبت به آنها می‌افزودند.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم به مهاجرت گروهی از تازه مسلمانان به حبشه به فرمان پیامبر اکرم(ص) اشاره و عنوان کرد: آنها در آنجا با آرامش خاطر در میان نصرانیان زندگی می‌کردند و وقتی هم که قریش برای بازگرداندنشان افرادی را به نزد نجاشی پادشاه آن سامان فرستادند نتوانستند کاری از پیش ببرند زیرا نجاشی هم شیفته مسلمانان شده بود و سرانجام به اسلام ایمان آورد.
وی ادامه داد: تمام این حوادث و پیشرفت روز افزون اسلام سبب شده بود بزرگان قریش احساس خطر کنند به همین دلیل جلساتی را برای رفع این خطر تشکیل دادند که خروجی آن تصمیم به قتل پیامبر اسلام(ص) و امضای تفاهم‌نامه‌ای به همین منظور بود اما در مقابل ابوطالب(ع) به شدت از برادرزاده خویش یعنی حضرت محمد(ص) دفاع می‌کرد./س