به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از انديشکده مطالعات امنيت ملي رژيم صهيونيستي، "زوي مگن" و "ويتالي نائومکين" نويسندگان مقاله با اذعان به رويارويي کشورهاي عضو "محور مقاومت" و "محور ارتجاع عرب" در مقابل يکديگر مي نويسند "اينک کشوري چون قطر بعنوان رقيب ايران سالهاي سال است که به اقدامات خصمانه عليه آن کشور مي پردازد. در اين ميان جنبش حزب الله لبنان نيز در جبهه ايران قرار دارد. مي توان ديد که اينک در خاورميانه کشوري نيست که موضعي بي‌طرفانه داشته باشد و تمامي کشورها در محوري قرار گرفته اند."
نويسندگان مقاله در ادامه با برشمردن چالش هاي رژيم صهيونيستي در سال گذشته ميلادي مدعي مي شوند که برنامه "صلح آميز" هسته اي کشورمان بزرگترين چالش امنيتي براي آن رژيم بوده است و در اين باره مي افزايند "در سال گذشته ميلادي پنج عامل اصلي چالش هاي اسرائيل بوده اند که از جمله آنها مي توان به پيشرفت برنامه هسته اي ايران، حفظ پيمان صلح مصر با رژيم صهيونيستي، بيداري اسلامي در منطقه، بحران سوريه و خطر بي ثباتي در مرزهاي شمالي آن کشور با سوريه و همچنين روابط فلسطينيان با اسرائيل بخصوص در زمينه از سرگيري مذاکرات صلح اشاره کرد."
نکته جالب توجه در اينجاست که نويسندگان اين مقاله با فرافکني در صددند تا با اغراق برنامه هسته اي ايران را به عنوان چالشي امنيتي براي رژيم صهيونيستي مطرح سازند تا زيرکانه و با هدف انحراف اذهان عمومي مسئله "فلسطين" را بعنوان آخرين چالش و مسئله رژيم صهيونيستي وانمود نمايند!
نويسندگان مقاله در ادامه و در ارزيابي تحولات صورت گرفته در منطقه از سال گذشته ميلادي تاکنون به اين موضوع اذعان مي کنند که حمله نظامي احتمالي رژيم صهيونيستي عليه تاسيسات هسته اي کشورمان "کابوسي" دامنگير را براي آن رژيم و متحدانش بوجود خواهد آورد و در اين باره مي افزايند "بايد اشاره کرد که در صورت حمله به ايران، وضعيت بسيار بغرنج خواهد شد چرا که اين موضوع محدود به ايران نخواهد ماند و کل منطقه را در بر خواهد گرفت. در اين ميان در صورت حمله به تاسيسات هسته اي ايران جنبش "حزب الله" لبنان و سازمانهاي فلسطيني نيز وارد عمل خواهند شد و مي توانند هزينه سنگين نظامي اي را بر اسرائيل تحميل کنند."
نويسندگان مقاله در ادامه با اذعان به نفرت ملل مسلمان منطقه از آن رژيم با اظهار هراس خود در مورد لغو احتمالي پيمان صلح "کمپ ديويد" که ميان مصر و رژيم صهيونيستي منعقد شده است مي افزايند "در صورتي که دامنه احساسات ضد صهيونيستي در کشورهاي منطقه گسترش يابند احتمال نقض پيمان دوجانبه صلح اسرائيل و مصر وجود خواهد داشت. همچنين پادشاه اردن نيز نارضايتي هايي در مورد نقش اسرائيل در جريان مذاکرات صلح با فلسطينيان دارد و همين امر مي تواند خطري براي پيمان صلح اردن و اسرائيل باشد. اين موضوع مي تواند تهديدي براي ثبات و امنيت تل آويو باشد."
نويسندگان مقاله در ادامه اذعان مي کنند که رژيم صهيونيستي با ادامه روند کنوني به سوي "انزواي" بيشتر پيش مي رود و در اين باره مي افزايند "سياست اسرائيل در قبال فلسطينيان و ايجاد اين ذهنيت که اسرائيليان خواستار حمله به ايران هستند مي تواند تبعات جبران ناپذيري براي آن رژيم در منطقه داشته باشد. اين موضوع مي تواند به انزواي بيشتر اسرائيل در منطقه بيانجامد. موافقت اکثريت کشورهاي عضو مجمع عمومي سازمان ملل متحد با ارتقاي جايگاه دولت فلسطين در آن مجمع بعنوان ناظر غير عضو آغاز انزواي سياسي مذکور براي اسرائيل بود. پيش بيني مي شود که در سال 2013 ميلادي آمريکا و اسرائيل در مورد روند مذاکرات صلح با فلسطينيان با يکديگر اختلاف نظر بيشتري پيدا کنند. همچنين تحريم اسرائيل از سوي اتحاديه اروپا نيز مي تواند تبعات منفي گسترده براي آن رژيم داشته باشد."
نويسندگان مقاله از جمله تهديدات ديگر براي رژيم صهيونيستي به ناامني مرزهاي ارضي آن رژيم اشاره مي کنند و مي افزايند "افزايش تنش در صحراي سينا مي تواند به تضعيف مرزهاي اسرائيل بيانجامد."