به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از فلسطين آنلاين، حکومت
فلسطین شرط هایی را برای ادامه گفتگوها وضع کرده بود و یکی از این شروط
آزادی اسیران قبل از مذاکرات نروژ و توقف شهرک سازی ها داخل حکومت فلسطین
است اما برای تصمیم به ادامه گفتگوها هنوز روشن نشده که شرایط فلسطین مورد
قبول واقع شده است و این روند مؤکد حجم گسترده فشارهای جان کری بر رهبران
فلسطین و اعمال سیاست هویج و چماق است.
تلاش
های جان کری و پافشاری او بر ادامه گفتگوها جدا از رخدادهای منطقه و به
طور مشخص در مصر نبود، شاید آمریکا فهمیده باشد که این زمان مناسبی برای
ادغام اسرائیل در منطقه و ترسیم دوباره مسیر راه خود از طریق دنبال کردن
طرح های خاورمیانه جدید و خاورمیانه بزرگ است. در اینجا این سؤال مطرح می
شود که اسرائیل و آمریکا چه بهایی را در قبال بازگشت به مذاکرات خواهند
پرداخت و سرنوشت سازش قضیه فلسطین چه خواهد شد؟
بهایی
که از سوی غرب و اسرائیل پرداخت می شود تحکیم نظریه صلح اقتصادی به واسطه
آغاز طرح های حیاتی از جمله ساخت فرودگاهی در رام الله و هتل های گردشگری
بر کنار سواحل دریای مدیترانه و استفاده از چاه های گاز در امتداد غزه است و
این اقدامات طبعا نیازمند تدابیر امنیتی و تشدید آن میان فلسطین و اسرائیل
است. اما جنبه سیاسی مذاکرات به زمان های دور منوط شده است، ولی این
مذاکرات با استناد به کدام مرجعیت صورت می گیرد؟ سؤال مهم همین است.
فلسطینی ها و به تبع آن ها اتحادیه عرب خواهان این هستند که گفتگوها بر
اساس روند صلح عربی با توجه به اصلاحات آتی ای باشد که زمینه تبادل سرزمین
ها را فراهم کند. اما اسرائیل فورا اعلام کرد که آغاز مذاکرات بر اساس مرز
1967 به معنی خودکشی سیاسی است و این نشان می دهد که ما مقابل مذاکراتی
قرار گرفتیم که فاقد سقف زمانی است و اسرائیل از آن درجهت تقویت شهرک سازی و
یهودی کردن اماکن مقدس و تغییر چهره منطقه ای و جهانی بهره می برد.
قبول
این مذاکرات به ویژه بعد از تغییرات سیاسی مصر و بازتاب آن بر جنبش حماس
مانعی مقابل همه تلاش هایی است که برای پیشرفت سازش ملی انجام می گیرد.
جنین وضعیتی راه حل های دشواری مقابل جنبش حماس در تحقق سازش فلسطینی زیر
سایه مذاکرات با اسرائیل قرار می دهد. این به معنی پذیرش گفتگوها و نتایج
آن از نظر همه جنبش حماس است. راه حل دوم نپذیرفتن سازش است که خطرهای
زیادی با خود دارد که در قدرت حماس در رویارویی با مصر و تنگ کردن محاصره
علیه آن و تضعیف منابعش خود را نشان می دهد.
دعوت
محمود عباس به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی برای
تجدید مشروعیت بخشیدن به فلسطین، جنبش حماس را در تنگنا قرار می دهد.
بنابراین حماس باید اوضاع را دقیق ارزیابی کند و در سایه دستاوردهای جدیدی
حرکت کند و خود را با واقعیت سیاسی تطبیق دهد و از حجم عدم قبول گروه ها
مبنی بر بازگشت به گفتگوها استفاده کند. این تدابیر چنین شایستگی را برای
جنبش حماس فراهم می کند که به مانورهای سیاسی خود ادامه دهد تا بتواند
پایگاه و جایگاه خود را حفظ کند و آن را در اعاده تحکیم قدرت ملی مشارکت
دهد.
مرحله
کنونی از خطرناک ترین و مهمترین مراحل درگیری عربی اسلامی است. هیچ گروهی
در این شرایط نمی تواند به تنهایی و به دور از دیگر گروه ها کاری از پیش
ببرد. فلسطین برای همه است و تامین آینده مردم فلسطین وظیفه همه است.