به گزارش خبرنگار
حوزه ميراث فرهنگي باشگاه خبرنگاران، ماه رمضان كه از راه مي‌رسد طبق سنت ديرينه، ما مسلمانان بعد از خوردن سحري، تا زمان افطار ديگر لب به آب و غذا نمي زنيم. يعني يك روز كامل از طلوع تا غروب خورشيد، گرسنگي مي كشيم تا فريضه الهي را بجاي آورده و بعد از اذان و افطار، گرسنگي و تشنگي را برطرف مي كنيم.
اما آيا تا بحال فكر كرده ايد كه اگر روزه داشتيد و هرچقدر منتظر افطار مي شديد، روز به سر نمي شد؟! چه اتفاقي مي افتاد؟ بي شك مسلمانان در قسمتهاي مختلف اين كره خاكي حضور دارند، از 5 قاره سبز و سياه و سفيد گرفته تا استراليا؛ از قطب جنوب تا قطب شمال...
حالا روزه داري را تصور كنيد كه در قسمت شمالي كشورهاي اسكانديناوي زندگي مي كند كه 6 ماه از سال روز و 6 ماه ديگر شب است و يا مسلمان روزه داري كه در قطب شمال يا جنوب زندگي مي كند.
آيا تا بحال فكر كرده ايد كه تكليف اين افراد چيست؟!
در يكي از شهرهاي شمالي روسيه به نام "مورمانسك" مردمي مسلمان زندگي مي كنند كه فاصله طلوع تا غروب خورشيد 24 ساعت است و اين شرايط آنها را وادار مي كند سحري و افطار خود را در حالي صرف كنند كه خورشيد در آسمان است.
برطبق نظر علماي اسلامي، ساعات روزه داري آنها براساس زمان مشخص شده و به 20 ساعت مي رسد.
اين پديده طبيعي در ساير نقاط جهان نيز رخ مي دهد و ساعات روزه داري در مناطق مختلف جهان متفاوت است كه اين ساعات با نظر علما بطور متوسط و با توجه به گستره جغرافيايي و تعدا روزهاي ماه در نظر گرفته مي شود.
براساس اين گزارش امسال مسلمانان دانمارك با 21 ساعت روزه داري، طولاني ترين و آرژانتين با 9 ساعت و نيم، كوتاهترين زمان روزه داري را به خود اختصاص داده اند.
با اين حال توجه به ساعات روزه داري در برخي كشورها جالب است. بطوريكه مسلمانان يونان و ژاپن 14 ساعت و نيم، چين و مغرب 14 ساعت، مكزيك 13 ساعت و 20 دقيقه، كنيا 12 ساعت، برزيل 11 و استراليا به دليل قرار گرفتن در جنوب كرده زمين 10 ساعت روزه داري مي كنند./ي2
گزارش از عليرضا شوكتي