عشایر یا کوچی‌ها به مردمانی گفته می‌شود که عمومآ زندگی خود را از دامداری اداره می‌کنند و به همین دلیل معمولاً هر سال از ییلاق به قشلاق و بالعکس کوچ می‌کنند. عشایر بطور سنتی دارای اقامتگاه ثابتی نیستند و نوع مسکن آنان به گونه‌ای است که امکان جمع آوری و نصب مجدد آن وجود دارد.