اشتباه وی بعدها باعث شد که در شخصیت کارتونی ملوان زبل، علاقه وی به اسفناج بسیار زیاد نشان داده شود و این شخصیت برای افزایش نیروی خود به مقدار زیاد اسفناج مصرف کند.
این اشتباه در حقیقت 50 سال قبل از شکل‌گیری شخصیت محبوب کارتونی ملوان زبل رخ داد.
آربسمان، در کتاب خود با عنوان «نیم عمر حقایق: چرا هر چه می‌دانیم تاریخ انقضا دارد؟» در مورد این که چگونه اشتباهات دانشمندان می‌تواند به شکل‌گیری اسطوره‌های محبوب منجر شود، صحبت کرده است.
در سال 1870 اریک فون وولف، شیمیدان آلمانی در مورد میزان آهن اسفناج و سبزیجات دیگر تحقیق می‌کرد.
به گفته وی، او در زمان رونوشت نتایج خود در دفترچه جدیدش، یک نقطه اعشار را جا انداخته و میزان آهن درون اسفناج را 10 برابر بیشتر از مقدار واقعی آن ثبت کرد.
در حالی که طبق یافته‌های فون وولف، تنها 3.5 میلی‌گرم آهن در 100 گرم اسفناج وجود داشته، میزان پذیرفته شده کنونی 35 میلی‌گرم است.
این امر باعث تصور رایج بالا بودن میزان آهن در اسفناج و قوی‌تر شدن بدن به واسطه مصرف آن شده است.
سازندگان کارتون ملوان زبل با بهره‌برداری از این واقعیت که اسفناج آهن زیادی داشته، از آن برای افزایش قدرت این شخصیت کارتونی استفاده کردند.
باورها بر این است که این شخصیت کارتونی باعث افزایش یک سومی مصرف اسفناج در آمریکا شده است.
اگرچه این اشتباه در سال 1937 شناسایی و تصحیح شد، امااسفناج همچنان به عنوان یکی از سبزیجات غنی از آهن در میان مردم رایج است.
در سال 1981 یک مجله پزشکی انگلیسی هم مقاله‌ای در تلاش برای غلط نشان دادن تصور در مورد اسفناج چاپ کرد.
آربسمان نیز در کتاب خود از داستان ملوان زبل برای نمایش گرایش انسان به نادیده انگاشتن شواهد تازه و اعتراف به غلط بودن شواهد قبلی استفاده کرده است.