به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه استار ؛ نويسنده با اشاره به همکاري دائم ديکتاتور ها و پادشاهان کشورهاي ارتجاع عرب با کشورهاي غربي و رژيم صهيونيستي در طول تاريخ مي نويسد "در دوران پس از فروپاشي خلافت عثماني، ديکتاتورهاي کشورهاي عربي و پادشاهان آن کشور در راستاي منافع غرب و رژيم صهيونيستي حرکت کردند. هر کسي که تاريخ معاصر خاورميانه را خوانده باشد مي داند که آمريکايي ها و انگليسي با نقشه هاي توطئه اميزشان تلاش کردند تا نظم خاورميانه را آن گونه که خود مي خواستند شکل دهند.
انان بسياري از ديکتاتورها و پادشاهان مستبد را در کشورهاي مختلف بر سر کار آوردند. يکي از بزرگترين مشکلاتي که کشورهاي غربي و رژيم صهيونيستي در دوره جنگ سرد با آن مواجه بودند عدم کفايت ديکتاتورهاي دست نشانده شان در کشورهاي خاورميانه بود چرا که آنان ديگر توانايي پاسخگويي به مطالبات را نداشتند. اگر بخوبي به تحولات منطقه بنگريد مشاهده خواهيد کرد که از دهه 90 ميلادي نظم خاورميانه تغيير شکل پيدا کرد. از اين دوره جنبش هاي "ضد غربي"، "ضد صهيونيستي" و "اسلامي" ظهور پيدا کردند. در اين زمان مشخص شد که کنترل اوضاع از دست آمريکايي ها و صهيونيست ها خارج شده است."
نويسنده با اشاره به اقدام تجاوزکارانه دولت آمريکا در حمله به عراق مي نويسد "دولت آمريکا پس از وقوع حادثه 11 سپتامبر تجاوز خود عليه عراق را آغاز کرد. پس از آن نيز گروههاي آمريکايي و صهيونيست اظهار داشتند که سوريه و ايران مي بايستي اهداف بعدي محور آمريکايي – صهيونيستي باشند. تجاوز آمريکايي ها عليه عراق باعث برجاي گذاشتن تلفات بسياري شد. پس از پايان زمامداري دولت "جورج دبليو بوش" آمريکا با بحران و خسارت هاي بسيار برجاي مانده ناشي از جنگ عراق مواجه شد."
نويسنده با اشاره به فراگيري موج "بيداري اسلامي" در منطقه مي افزايد "موج بيداري اسلامي واکنش مردم منطقه به رژيم هاي دست نشانده و مستبد طرفدار غرب بود. اين انفجار ملت هاي منطقه عليه نظام هاي خودکامه بود. با اين حال محور آمريکايي – صهيونيستي در صدد است تا با بهره گيري از لابي رژيم صهيونيستي و کنترل خود بر رسانه با ايجاد جنگ هاي داخلي در کشورهاي خاورمیانه روند بيداري اسلامي در آن کشورها را از مسير اصلي خود منحرف سازد. آنان از سه طريق عمده سياست هاي خود را در اين رابطه به پيش مي برند: ايجاد شکاف مذهبي، درگيري ها و تفرقه هاي قومي و فرقه اي و ايجاد تنش هاي قوميتي.
آنان اين روند را از کشور عراق آغاز کردند و در مورد سوريه، لبنان، مصر و ساير کشورهاي منطقه ادامه دادند. استراتژي جنگ داخلي در کشورهاي اسلامي در صدر اولويت استراتژي کشورهاي غربي و رژيم صهيونيستي قرار دارد. ترکيه نيز از اين قاعده مستثني نيست."