در سال 1826 میلادی یک فرد انگلیسی به نام جان واکر در ﺁزمایشگاهش مخلوطی تهیه کرد که ﺁزمایشگاهش را کثیف کرد. او به سختی تلاش کرد تا ﺁثار این ترکیب را تمیز کند،اما تمیز نمی شد بنابر این سعی کرد با تراشیدن زمین ﺁن را ﭘاک کند اما وقتی داشت این کار را می کرد زمین ﺁتش گرفت و اینگونه بود که یک انگلیسی توانست کبریت را اختراع کند.
در سال 1928 میلادی الکساندر فلمینگ ﺁزمایشگاهش را بست و برای دو هفته به تعطیلات رفت اما وقتی به ﺁزمایشگاهش بازگشت دید کل یک ظرف را باکتری ﭘوشانده و یک حلقه کپک دور ﺁن را گرفته است. او در یافت که این کپک می تواند با باکتری ها مبارزه کند و اینگونه ﭘنی سیلین را کشف کرد.
در اوایل سال 1950 میلادی یک شخص سوییسی به نام جورج دمسرال در اطراف شهرش قدم می زد او وقتی به خانه بازگشت دید که گیاهانی چسبناک به لباسش چسبیده اند. کنجکاوی باعث شد دمسرال ﺁن گیاه را زیر میکروسکوپ بررسی کند و در نهایت فهمید که این گیاه قلاب هایی دارد که به وسیله ﺁنها به لباس می چسبد، بدین ترتیب بود که او با شبیه سازی ﺁن گیاه توانست چسب را اختراع کند.
در سال 1992 میلادی مردی از روستای ولز بر روی سیدنافیل که امروزه آن را به نام ویاگرا می شناسیم ﺁزمایشاتی انجام داد.این دارو برای پایین ﺁوردن فشار خون و بهبودی بیماری های قلبی در دست تهیه بود اما او فهمید اﺛر جانبی این دارو بر روی سیستم جنسی بدن قوی تر است.
ﺁقای جان هاپکینز در سال 1879 شیرین کننده های مصنوعی را در ﺁزمایشگاهش کشف کرد. او وقتی برای صرف نهار رفت فراموش کرد دستش را بشوید، هنگامی که یک تکه نان را با دستش برداشت و خورد طعم شیرینی را حس کرد، به همین دلیل حدس زد که این طعم به خاطر مواد شیمیایی است که در ﺁزمایشگاه روی دستش باقیمانده، بنابراین به ﺁزمایشگاهش بازگشت و پس از تحقیق شیرین کننده را کشف کرد که نام ﺁن را ساخارین گذاشت.
رابرت 22 ساله در کارخانه روغن سازی پنسیلوانیا کار می کرد، روزی روغن چسبناکی که روی دستگاههای سنگین جمع می شد توجه او را جلب کرد. همکارانش به او گفتند که این روغن در بهبود زخم ها و سوختگی ها به ﺁنها کمک می کند، او نیز یک بار این روغن را امتحان کرد و وازلین کشف شد.
هزاران سال پیش امپراطور چینی به نام شنانگ طبق معمول همیشه ﺁب خوردنش را در بیرون قصر می جوشاند.یک روز باد می وزید و به دور از چشم او چند برگ چای از بوته چای نزدیک او داخل ﺁب جوشش افتاد و مدتی باقی ماند. شنانگ ﺁب ظرف را دور ریخت اما عصاره چای در ظرف باقیمانده بود، از آنجا که او یک گیاه پزشک بود کمی از ﺁن را از سر کنجکاوی امتحان کرد و بدین ترتیب چای کشف شد.
تابستان سال 1853 در رستورانی در نیویورک یکی از مشتری ها به خاطر ضخامت زیاد سیب زمینی سرخ شده شاکی شد و ﺁنها را به ﺁشپزخانه برگرداند تا دوباره درست کنند. سر ﺁشپز جرج کرامز این کار مشتری را بی ادبانه تلقی کرد و برای جبران کار او سیب زمینی هایی در حد نازکی کاغذ برای او فرستاد، اما او نه تنها بدش نیامد بلکه چیپس سیب زمینی محبوب نیز از ﺁنجا کشف شد.
در سال 1903 یک دانشمند فرانسوی به نام ادوارد بندیکت وقتی داشت از پله ها بالا می رفت صدای شکسته شدن فلاسک را در راه پله شنید، اما در کمال تعجب فهمید که قسمتی از شیشه های فلاسک هنوز نشکسته باقی مانده اند. او و دستیارانش دریافتند که پلاستیک مایعی که در فلاسک بوده شیشه ها را به هم چسبانده و از ﺁنجا بود کخ ایده ی شیشه های ایمنی شکل گرفت. امروزه این شیشه در اتومبیل ها کاربرد زیادی دارد.
در اوایل 1930 راث ویکفیلد در ایالت ماساچوست خواست تا نان های شکلاتی درست کند و شکلاتهایی را که دوستش اندرو نستله برایش فرستاده بود را خرد کرد و در خمیر ریخت. او فکر می کرد چون شکلاتها را ذوب نکرده نتیجه ی کارش خوب نخواهد بود .اما تمام کسانی که کلوچه ها را خوردند بسیار خوششان ﺁمد.
منبع: بازتاب زندگي