سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

در شعر "ستاره دور" خام بودن، شادي آفرين است

نادر نادرپور در شعر ستاره دور به دنبال رهايي خويشتن است اين تمايل به رهايي را در هر چيز حتي تصوير آينده، ديوارهاي كهن و ستارگان جاري مي بيند.

باشگاه خبرنگاران- عناصر طبيعت به شاعر براي بيان مقصودش كمك مي كند ستاره و باد از جمله اين عناصر است و در هر بند از شعر به نوعي به تبيين موضوع مورد نظرش مي پردازد.    
در بند پاياني شاعر، ستاره اي دور و متحمل درد زيادي است با نعره كشيدن و فرياد، فرياد دروني خويش را در تمام شعر جاري مي سازد.    
چارچوب طلايي قاب آيينه ها آينه نما اسارت و شاعر خواستار رهايي خويش است اضافه هاي تشبيه مانند خاك اسارت آتش درد نهفته و اضافه هاي استعاري مانند ديوارهاي كوركهن، دامان باد، عنان شكيب، نهيب غم، گوش جهانيان و پنجه بيداد را به كار برده است.    
خامي را دليل شادي و پختگي را مايه غم مي داند ستارگان، مردم جامعه شاعر كه به دنبال فريادند باد بودن ايهام در بيهودگي و يكي از عناصر چهارگانه آب، باد، خاك و آتش دارد.    
فرياد بودن مردم را ازلي مي داند اشتياق خود را به فرياد جاي جاي شعرش نشان مي دهد بي تفاوتي و سردي را در آينه ديده و خود را نسبت به جامعه اش بي تفاوت نمي بيند.    
شاعر، انسجام دروني شعر خود را حفظ كرده است در تمام شعر كلمه نامانوس ديده نمي شود و اين نشان دهنده قدرت شاعر در به كار بردن كلمات است./ص

يادداشت از: محدثه محمدپور

برچسب ها: شعر ، ستاره دور ، خام بودن ، شاعر
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.