*** پيشينه:
در کشور کانادا بر اساس سرشماري سال 2006 حدود 120 هزار ايراني زندگي مي‌کنند. بعد از آمريکا و امارات متحده عربي، بيشترين ايرانيان خارج از کشور، در کانادا ساکن هستند. اما بعد از وقوع انقلاب اسلامي، دولت‌هايي که در کانادا روي کار آمدند، همواره نگاه سردي به روابط دوجانبه با ايران داشته‌اند. کانادا در مسئله هسته‌اي ايران، از جمله کشورهايي است که تقريباً از هر گونه اقدامي عليه برنامه صلح‌آميز هسته‌اي حمايت مي‌کند.
دولت محافظه‌کار کانادا، سپتامبر 2012 (شهريور 91) در يک موضع‌گيري خصمانه، ايران را اصلي‌ترين تهديد براي صلح و امنيت جهاني معرفي کرده و به قطع روابط ديپلماتيک با تهران پرداخت؛ کانادا، سفارت خود در تهران را تعطيل کرد و سپس طي فرصتي 5 روزه کارمندان ايراني سفارت را از کشورش اخراج کرد. پس از اين تعليق روابط و قطع کليه مناسبات ديپلماتيک، ايرانيان مقيم کانادا جهت امور کنسولي مانند تمديد گذرنامه و ثبت تولد، به دفتر حافظ منافع ايران در واشنگتن مراجعه مي‌کنند.
دولت کانادا با همکاري دانشگاه تورنتو، مورخ 20 و 21 ارديبهشت 92 (10 و 11 مه 2013) کنفرانسي با عنوان «گفتگوي جهاني براي آينده ايران» (global dialogue on the future of iran) برگزار کرد.
در اين نشست، موضوعاتي از قبيل وضعيت اقتصاد ايران، مشارکت سياسي مردم، موانع آزادي در ايران، رفع فيلترينگ اينترنت و... مورد بحث عده‌اي از خارج‌نشينان قرار گرفت. اين کنفرانس با بودجه هنگفت دولت کانادا، نهايتاً در عرض يک ماه تبديل به پروژه‌اي با همين نام شد و در قالب اصطلاح "ديپلماسي ديجيتال" کوشيدند در فضاي شلوغ و پرنشاط انتخابات رياست جمهوري، به فعاليت‌هايي در راستاي کاهش شور انتخاباتي و بالعکس، تبديل نشاط ملت به ترديد و ابهام اقدام کنند.
*** قبل از انتخابات
در 30 مه 2013 (9 خرداد 92) دولت کانادا با لحني تهديدآميز ابراز داشت که تمام روابط تجاري خود با ايران را قطع و تحريم‌ها را شامل 82 شرکت ديگر نيز خواهد کرد.
کاظم سجادي مدير کل امور ايرانيان خارج از کشور و رئيس ستاد انتخابات خارج از کشور اعلام نمود که به رغم تلاش‌هاي پيگير براي حضور ايرانيان مقيم کانادا، دولت اين کشور از همکاري با ستاد انتخابات خودداري کرده و مانع برپايي شعب اخذ رأي در کانادا شد. "جان برد" وزير خارجه کانادا در پاسخ به اين اعتراض، بيانيه‌اي با لحني تند منتشر کرد.
*** حين و پس از انتخابات
"جان برد" (John Baird) که قبلاً نيز انتخابات رياست جمهوري ايران را نمايشي(!) خوانده بود، در شب 24 خرداد 92 از ملت ايران خواست تا انتخابات را تحريم کنند و به جاي حضور در پاي صندوق‌هاي رأي، بيايند و نظرات خود درباره انتخابات ايران را در يک سايت کانادايي ثبت کنند!
همچنين مسئولان پروژه «گفتگوي جهاني براي آينده ايران» نيز از برخي تحليلگران و کارشناسان مسائل ايران خواست تا براي زيرنظر گرفتن و رصد دقيق جريان انتخابات گردهم بيايند و جالب‌تر اينکه با فراخوان عمومي، از ايرانيان خواسته شد تا در روز انتخابات، هر خبر تخلّفي را در پايگاه‌هاي وابسته به اين طرح، انعکاس دهند و گردانندگان سايت بتوانند آن‌ها را به سرعت در فضاي مجازي منتشر سازند.
*** نتيجه‌اي که حماسه‌آفريني ملت با خود به همراه داشت:
شايد بتوان گفت دولت کانادا، يکي از دولت‌هايي بود که بيشترين تمرکز را معطوف انتخابات 24 خرداد ايران کرده و در روزهاي آتي نيز همين رويه را ادامه مي‌دهد. مردمي که روز جمعه 24 خرداد در کوچکترين روستاهاي شهرستان‌هاي ايران، در پاي صندوق‌هاي رأي حاضر شدند، شايد نمي‌دانستند که در دورترين نقطه جهان، مرکز مانک دانشگاه تورنتوي کانادا (Munk School of Global AffairsUniversityofToronto)، حدود 50 نفر به طور مخفيانه براي نظارت لحظه به لحظه روند انتخابات و ميزان مشارکت آن‌ها دورهم جمع شده‌اند. نکته مهم اين است که "پيتر مک کي" وزير دفاع و "جان برد" وزير امور خارجه کانادا، جزو سخنرانان اصلي اين همايش بودند!
دولت فعلي کانادا، که به داشتن روابط سري و مستحکم با رژيم صهيونيستي معروف است، همسو با برخي بدخواهان ملت ايران در آستانه يازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري، به هر لطايف‌الحيلي سعي در اعمال فشار بر ايرانيان، چه در داخل و چه خارج از کشور داشتند تا اينکه در نهايت در تناقض با شعارهاي دموکراسي‌جويانه، ايرانيان مقيم کانادا را از حق رأي خود محروم کردند. وقتي دولت کانادا، همواره نسبت به تأمين حقوق اجتماعي شهروندان بومي خود، بسيار اهمال ورزيده، چه انتظاري مي‌توان از اين دولت درباره رسيدن ايرانيان مقيم کانادا به حق رأي خود داشت؟
جمهوري اسلامي ايران با عمري 34 ساله، در تمام دوره‌هاي انتخابات، براي برپايي صندوق‌هاي رأي در تمامي کشورهاي خارج از ايران اصرار داشته است اما سيد عباس عراقچي، سخنگوي وزارت امور خارجه، به اقدامات دشمنانه دولت کانادا، تعليق روابط دوجانبه و تعطيلي سفارتخانه‌هاي دو کشور اشاره کرد که در نهايت باعث شد ارائه خدمات کنسولي به ايرانيان مقيم شهرهاي کانادا قطع گردد.
مشارکت 80 درصدي مردم ايران در يازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري، پاسخ کوبنده‌اي بود براي آنان که غيردموکراتيک بودن انتخابات در ايران را در بوق‌هاي بي‌اعتبار خود تبليغ مي‌کردند. آنچه که در 24 خرداد 92 در حافظه تاريخ جهان ثبت شد، "عدم آزادي رأي"، "ترديد در سلامت انتخابات"،... را به ادعاهايي تکراري و بي‌اثر بدل کرد.
انتهاي پيام/ طاهري