به گزارش خبرنگار
حوزه تجسمی باشگاه خبرنگاران، در طی یک دهه اخیر در کنار بسیاری از رویدادهای تجسمی از جمله دوسالانه ها که البته به سه سالانه و یازده سالانه هم مبدل شده اند، برنامه های فراوان دیگری از جمله جشنواره هایی که توسط بخش های خصوصی و دولتی برگزار می شوند هم هستیم.
یکی از این جشنواره ها که پایه گذاری و بنیان آن در سال 82 نهاده شد جشنواره بین المللی بسم الله است.
اولین دوره این جشنواره در سال 82 و در اواسط بهمن ماه برگزار شد، البته مدیران یا به عبارتی دیگر برگزاری این رویداد هنری از اولین دوره بنا را بر بین المللی بودن این جشنواره نهاد، هر چند که عنوان پرطمطراق بین المللی را این روزها در بسیاری از رویدادهای تجسمی شاهد هستیم، در حقیقت عنوان بین المللی را یدک می کشند و به قدری این عنوان مهم است که هراز گاهی بعضی رویدادهای هنری تجسمی مانند جشنواره هنرهای تجسمی جوانان یک دفعه از دوره پانزدهم بین المللی می شود و برخی مدیران چنین به نظر می رساند که این رویداد از همان اولین دوره بین المللی بود، البته در اینجا نمی خواهیم به جشنواره هنرهای تجسمی جوانان اشاره کنیم که تنها 5 دوره است که بین المللی شده ولی... .
برگردیم به جشنواره بین المللی بسم الله که با هوشمندی تمام از اولین دوره عنوان بین المللی را با خود به همراه داشته است.
این جشنواره ظاهرا از سوی مؤسسه خصوصی با عنوان مکعب هنر برگزار می شود که مؤسسه خصوصی است و اظهارات برگزارکنندگان این رویداد هنری هم بر این است که این جشنواره از سوی بخش دولتی برگزار نمی شود یا به عبارت ساده تر نه از سوی بخش دولتی حمایت و نه برگزارر می شود.
البته این در حالی است که هر سال شاهد حضور و حمایت یک بخش دولتی هستیم که این روزها به دلیل نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری نمی توانیم نام این سازمان را بیاوریم نکند این برایش تبلیغ کرده باشیم، به هر حال این جشنواره به اصطلاح بین المللی از سوی بخش خصوصی برگزار و از سوی بخش دولتی حمایت می شود، یعنی پول برگزاری این جشنواره را دولت می دهد بنابراین چه نامی می توان برای آن (جشنواره) گذاشت، البته این در حالی است که مدیر برگزاری یا همان رئیس برگزاری این جشنواره به شدت هر چه تمام تر تأکید فراوانی به خصوصی بودن این رویداد دارد، از این رو اگر تناسبی ببندیم مبنی بر مکعب هنر و بخش خصوصی و بخش دولتی در نهایت همان پرتغال فروشی معروف را پیدا نخواهید کرد.
نکته دیگر در ارتباط با این جشنواره این است که جشنواره بین المللی بسم الله با عنوان رئیس مواجه است.
البته رئیس ثابت اما این که چرا رئیس !!!
آنچه که در رویدادهای هنری معمول است عناوینی چون دبیر، دبیر هنری، دبیر اجرایی، دبیر برگزاری و... به طور کل با محوریت دبیر برگزاری می شود، البته ناگفته نماند در بخش سیاستگذاری رئیس شورای سیاستگذاری وجود دارد و این در حالی است که که این جشنواره براساس قوانین و ساختار کاملا خصوصی فعالیت می کند و بنابراین براساس همان ساختار دلش می خواهد رئیس داشته باشد ولی اینکه نقش رئیس چیست و آیا تأمین بودجه و خرج و مخارج دادن حق الزحمه داوران در سروقت و منجر نشدن به دلخوری و بحث و از این حرفها که شنیده ها حاکی از آن است که قبلا در جشنواره بسم الله بوده و آیا رئیس جشنواره قرار است جلوی این مسایل را با همکاری و مشارکت و خلف وعده نکردن گویا برای ما هم سؤال است.
بالاخره این جشنواره با رئیس، مرئوس و دبیر و دبیر اجرایی و اینها از همان سال 82 در حال برگزاری است.
البته در سال عنوان می شود که به دلیل نداشتن بودجه این رویداد به اصطلاح بین المللی سال آینده برگزار نمی شود ولی سال بعد هم برگزار می شود.
اینجاست که می گویند "حنای شما رنگ ندارد" اگر قرار است هر سال جشنواره را برگزار کنید چرا شما می گویید پول نداریم؟ بودجه نداریم؟ ماشین تویوتای مان را فروختیم؟ بودجه جشنواره را تأمین کردیم و حالا دیگر پول نداریم، به هر حال این جشنواره سال گذشته نهمین دوره خود را با ز هم با عنوان بین المللی پشت سر گذاشت اما دریغ از یک میهمان خارجی که در این جشنواره حضور فیزیکی داشته باشد.
هر سال در حسرت دیدن هنرمند خارجی در این جشنواره به اصطلاح بین المللی مانده ایم.
البته ناگفته نماند که هر سال عنوان کشورهای شرکت کننده در این جشنواره سر به فلک می زند و باز هم ناگفته نماند که در نمایشگاه این جشنواره بین المللی تنها 5 کشور خارجی شرکت کننده مشاهده شده است، حالا بماند که هر سال عنوان می شود که کتاب دوره قبل در دانشگاه های کشورهای اسلامی فرستاده شده، تدریس می شود و از این حرفها....
از این خبرها چشمان آدمی گرد می شود اما در عملش افسوس... .
در کنار آن ناگفته ها این را هم به خاطر داشته باشید که سال گذشته خبری مبنی بر برگزاری اولین اکسپو هنرهای قرآنی در برج میلاد داده شد و چنین به نظر می رسد که این اتفاق رویداد بسیار مهمی با حضور مجموعه داران هنری، ولی افسوس که در عمل چنین نبود.
اولا که در اختتامیه مجموعه داران زیادی نبودند که چه عرض کنیم!!!
مدیران و مسئولان هم به غیر از رئیس جمهور، دبیر و البته دو بازیگر، 2 و 3 تا هنرمند، تنی چند از میهمانان و فامیلها بودند، بماند که از سوی یکی از سازمان های بزرگ کشور 2 اثر بالغ بر 14 میلیون خریده شد. اما بعد گفته شد که پول نداریم و آثار را نمی خواهیم هم در جای خود ماجرایی بود باز هم نام این سازمان را به دلیل انتخابات نمی توانیم بگوییم برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به خبرهای سال گذشته این جشنواره.
در کنار این ماجرا در نهمین دوره این اقدام جدید یعنی تقدیر از خبرنگاران را هم اضافه کنید البته تقدیر که چه عرض کنیم بیشتر به تحقیر شباهت داشت که بخش اندک این تحقیر اهدا لوح قاب نشده و در حقیقت برگه تقدیر بود.
امسال قرار است دهمین دوسالانه این جشنواره برگزار شود اما گویی آش همان آش و کاسه همان کاسه است.
ای کاش به جای آنکه هر سال برای برگزاری رویدادی چون جشنواره بسم الله کمی به شأن این واژه مبارک بیندیشیم و اگر قرار است ماجراهایی داشته باشیم بنابراين شأن این واژه را حفظ و رویداد را در قالب نمایشگاهی گسترده برگزار کنیم یا حداقل نام این رویداد را تغییر دهیم و از این واژه صرف نظر کنیم.
يادداشت از فاطمه اصلانی.