به گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، صبح روز 4 شهریور سال 87 جسد دختر جوانی به نام سمانه درون خانه‌ای در خیابان پیروزی تهران کشف شد. وجود آثار کبودی بر روی گردن دختر جوان حکایت از خفه شدن او با طناب داشت.ماموران در جریان تحقیقات از خانواده سمانه متوجه شدند، دختر جوان با مردی به نام رضا در ارتباط بوده و قرار بوده با هم ازدواج کنند اما همزمان با این جنایت رضا به طرز ناگهانی ناپدید شد.
سه روز پس از قتل رضا دستگیر و در بازجویی ها به قتل اعتراف کرد. پرونده با صدور قرار مجرمیت برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.
جلسه محاکمه متهم سال 90 در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی محمدسلطان همتیار برگزار شد.
نماینده دادستان با اشاره به مدارک موجود در پرونده، بزه انتسابی به متهم را محرز دانست و خواستار مجازات وی شد.
در ادامه جلسه متهم در جایگاه قرار گرفت و با بیان این‌که اتهام را قبول دارد، گفت:
مدتی قبل از حادثه در خیابان متوجه مزاحمت چند جوان برای یک دختر شدم. دختر را از دست آنها نجات دادم و از آن شب ارتباط‌مان آغاز شد. سمانه فرزند طلاق بود و با مادرش زندگی می‌کرد؛ به او پیشنهاد ازدواج دادم و او برخی شب‌ها به خانه ما می‌آمد. قرار شد مدتی با هم باشیم تا بعدا ازدواج کنیم. رضا گفت:
مدتی از ارتباط ما گذشته بود که متوجه رفتارهای بچه‌گانه سمانه شدم. او با هر مشکل یا اختلاف کوچکی قهر می‌کرد و چند روز بعد دوباره به حالت عادی برمی‌گشت. او یک شب خانه ما بود که دوباره با هم جروبحث کردیم و من که احساس می‌کردم او به من خیانت کرده است، سمانه را با طناب خفه کردم. بعد از اظهارات متهم، قضات دادگاه وارد شور شده و رضا را به قصاص محکوم کردند. با اعتراض متهم پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات شعبه 13 دیوان عالی کشور حکم را تائید کردند.