وگر بخشی تو صد ملك جهانی
ز ملك بی‌حدت ای ذات بیچون
یقین دارم؛ نه كم گردد نه افزون
به راه خویش ما را رهبری كن
كرم فرما و لطف و یاوری كن
به ما ای كامبخش دشمن و دوست
نگاه مهر فرمایی چه نیكوست
كه تاب قهرت این مشتی گنهكار
نداریم، ایزدا، ما را مكن خوار
اگر بخشی، تو را نبود زیانی
ولی ما راست سود این خود تو دانی
نگارا، دلبرا، كل الجمالا
جهان آرا بتا عین الكمالا
غلط گفتم همه قهر تو مهر است
كجا تاریك از خورشید چهر است
به ما خود معرفت ده تا توانیم
سمند از لطف و قهر آن‌سو برانیم
به كوی عشق خوش منزل گزینیم
در آن رضوان، گل تسلیم چینیم
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید