به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، تركيه و سوريه دو كشور همسايه با مرزي مشترك مي باشند كه در منطقه يك وجه مشترك ديگر هم دارند:مسئله كرد ها و محور مقاومت... كه دخالت عناصر سيا شرايط منطقه را پيش از پيش بغرنج تر ساخته است.
عوامل سيا در ماه هاي اخير در ترکیه بسيار فعال بوده اند.
استخدام، مسلح کردن، آموزش و هدایت جنگجویان شورشی، ماموريت آنها براي پيشبرد برنامه هاي واشنگتن در سوريه مي باشد.
عوامل سيا در هر دو سمت مرز مشترك تركيه و سوريه فعاليت خرابكارانه اي دارند.
در ماه ژوئن 2012، نیویورک تایمز در گزارشي با عنوان "سازمان سیا و کمک تسليحاتي به مخالفان سوریه" اظهار داشت:
"بنا به گفته مقامات آمریکایی و افسران اطلاعاتی غرب:در كنار تحركات مخفیانه عوامل سيا در جنوب ترکیه،تصمیم نهایی در مورد اين که كدام يك از مبارزان مخالف در سوریه مي توانند سلاح مورد نيازشان را دريافت كنند،به عهده اين عوامل گذاشته شده است".
سلاح های مورد نظر سيا عبارتند از "تفنگ هاي خودکار، راکت اندازها، مهمات، (و) سلاح هاي ضد تانك....".
ترکیه،یکی از کشورهای عضو ناتو،شریکي قابل اعتماد براي اهداف امپریالیستی آمريكا محسوب مي گردد. آنكارا نيز جاه طلبی های منطقه ای خاص خود را دارد. به عبارتي ملموس تر تركيه عامل حلقه به گوش واشنگتن علیه سوریه محسوب مي گردد.
پس از حادثه بمب گذاری روز شنبه ريحانلي، ترکیه از سوریه به عنوان عامل اصلي اين كشتار نام برد. مسئله اين است كه آنكار انگشت اتهام را بدون ارائه مداركي مستند، رک و بی پرده به سوريه متوجه ساخت.
كما في السابق،دستگيري در محل حادثه، به مانند موارد قبلي،در اين مورد نيز به اجرا در آمد.
سناريويي مشابه سناريوهاي قبلي،بهانه اي براي متهم ساختن طرف مقابل(!) و توجيه ورود كشور آسيب ديده به دخالت مستقيم در كشوري كه ماه ها اجراي چنين هدفي را در سر مي پروراند....
قطعا سوريه در حادثه بمب گذاري ريحانلي نقشي نداشته است. این حادثه مانور تبليغاتي دروغين ترکیه و / یا سازمان سیا مي باشد و قطعا در اجرايي ساختن آن از عوامل القاعده،النصرة و یا دیگر عناصر افراطی استفاده گرديده است.
بي شك تشديد خشونت ها راه حل مسالمت آمیز مناقشه منطقه را غير ممكن خواهد ساخت.
واشنگتن تنها سقوط دولت سوریه و شخص بشار اسد را مد نظر دارد و تنها استقرار یک رژیم طرفدار غرب را مطلوب مي داند.
مذاکرات موجود (با روند فعلي) دستیابی به برنامه های طولانی مدت را دور از ذهن ساخته است.
واقعيت امر اين است كه دولت ها هرگز به طور داوطلبانه تسلیم نمي شوند.
در مورد سوريه نيز چنين است،يا بايد آنها را تحت فشار قرار داد و یا مستقيما نابود كرد.
سفر اردوغان نخست وزیر ترکیه به واشنگتن پيام خاصي دارد.
سوریه از مهمترين مسائل مورد بحث در اين سفر مي باشد.
اردوغان پيشتر اعلام داشت: "هر كشوري ترکیه را مورد هدف قرار دهد، دیر یا زود تاوان آن را پرداخت خواهد كرد".
احمد داوود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه نيز از جامعه بین المللی خواست تا در مسئله سوريه مشاركت جمعي داشته باشند.
حادثه ريحانلي بهانه دخالت مستقيم كشورهاي هم راستا در مسئله سوريه را مي تواند فراهم سازد.
شورشیان مورد حمایت غرب در برابر برتری نظامی سوریه نمي توانند كاري كنند. بدون پشتيباني نیروی هوایی، آنها به طور مداوم شکست خواهند خورد، به همين دليل غرب در تلاش است منطقه پرواز ممنوع را در سوريه پياده سازد.
ممکن است اوباما حملات هوایی علیه سوریه را مد نظر قرار دهد و شايد هم بهانه هاي جديد همچون حادثه ريحانلي را در پيش گيرد.
سوریه برای جلوگیری از مداخله مستقیم طرف هاي خارجی تمام تلاش خود را مي كند تا بهانه اي دست غرب ندهد. حادثه ريحانلي به گفته عمران الزعبي وزير اطلاع رساني سوريه ، اولين بهانه تراشي غرب براي پياده سازي اهداف ضد بشار خود مي باشد.
بنا به گفته وي:"هر گونه اتهام علیه سوریه در هر بیانیه ای، (چه) صریح یا ضمنی، توسط هر مقام ترکیه به طور کامل رد مي گردد.مسئولیت کامل وقايع اخير به عهده تركيه مي باشد. اردوغان در تلاش است مناطق مرزی را به "تروریست بین المللی" مبدل سازد".
وي فرايند تحویل سلاح، مهمات، منابع مالي و تزريق تروریست ها به درون خاك سوریه را تسهيل بخشيده است.وي با همدستی واشنگتن، شرکای كليدي خود در ناتو و متحدان منطقه ای چنين كاري را انجام مي دهد.
در صد سال گذشته، ما مشکلات زيادي با ترکیه داشته ايم،اما تاكنون سوريه در قبال تركيه چنين رويه اي اتخاذ نكرده است. این بخاطر اين نيست كه ما(سوريه) نمی توانیم چنين واكنشي داشته باشيم، بلكه اخلاق و ارزش هاي انساني چنين اجازه اي را به ما نمي دهد.
چرا بمب گذاری در ترکیه دقيقا روز قبل از ديدار اردوغان با اوباما اتفاق افتاده است؟
آيا اين اقدام تروريستي خود تلاشي براي نشان دادن قدرت تركيه براي دخالت مستقيم در سوريه محسوب نمي گردد؟
آیا اردوغان در صدد خنثی کردن تلاش های ایالات متحده و روسیه به برگزاری کنفرانس بین المللی سوريه بر نيامده است؟
وزير اطلاع رساني سوريه از اردوغان خواست تا از خون ترک ها و سوري ها براي رسيدن به اهداف خود استفاده سوء نكند.
در جلسه شورای امنیت روز جمعه، بشار الجعفری نماینده دائم سوریه در سازمان ملل هیچ واژه ای در مورد حوادث اخير به زبان نياورد.
او در مورد مسائل امروز سوريه به طور صریح صحبت كرد، و آنچه را كه بايد مي گفت به شركت كنندگان اعلام داشت.
خبرگزاری عرب نيوز سوریه (سانا) در گزارشي اعلام داشت: وي در اين جلسه به نام کشورهای درگیر در "مسلح كردن ، تامين مالي، آموزش و پناه دادن به تروریست ها و تسهیل ورود آنها به سوریه و انجام عمليات هاي تروریسم و كشتار مردم سوريه" اشاره كرد.
وي اعمال تروریسم همچون، خرابکاری، هدف قرار دادن بیمارستان ها، مدارس، دانشگاه ها، مساجد، کلیساها، سرقت از کارخانه ها، ترور و آدم ربایی چهره های مذهبی، سرقت و تخریب آثار باستانی و موزه ها، بی حرمت به مقبره ها و ربودن نیروهای حافظ صلح را هرگز به نفع سوریه ندانسته و چنين اتهاماتي را به دولت بشار به كل رد كرد.
وي از اعضای شورای امنیت خواست تا از دخالت كشورهاي ديگر در ناآرامي هاي سوريه ممانعت نمايد. وي با اذعان به اين موضوع كه اعضاي دائم شوراي امنيت، آمریکا، بریتانیا و فرانسه كه در سناريوي سوريه به نوعي دخالت دارند،هرگز به درخواست سوريه اعتنايي نخواهند كرد،اشاره داشت.
در واقع اعضاي شوراي كاملا تشريفاتي امنيت سازمان ملل خود از شرکای اصلي امپریالیستی جهاني مي باشند.
روسیه شريك استراتژيك سوريه در تلاش است تا ناآرامي هاي سوريه را از طريق ديپلماسي پايان ببخشد. خواسته كرملين شركت تمام طرف های درگیر در مذاکرات دیپلماتیک مي باشد.
سايت صهيونيستي دبكافايل در مقاله اي خبر از تلاش روسيه به تجهيز دمشق به سامانه موشکي اس-300 خبر داده بود كه اخيرا كرملين متحد خود را به اين سيستم مجهز ساخته است.
از اين سيستم دفاع هوايي براي رهگيري هواپيماها استفاده مي شود.
ویکتور چيركوو دریاسالار روسیه از استقرار نيروهاي دائمی در ناوگان مدیترانه ای روسیه خبر داده است. پنج تا شش کشتی جنگی در اين برنامه شركت خواهند داشت و به احتمال قوي استقرار زیر دریایی های هسته ای نيز مد نظر قرار دارد.
به گزارش دبكا فايل، استقرار دائمی نيروهاي روسيه به نوعي، يك اقدام حمايتي از رژیم بشار اسد و جلوگیری از حملات نظامی به متحد دمشق، حزب الله و حفظ منافع ایران در اين محور سه عضوي (روسيه -ايران- سوريه) تلقي مي گردد.
مسکو به صراحت اعلام كرده است كه روسیه در نهایت حضور نظامی خود در خاور میانه را در سال 2013 پس از خروج آخرین اسکادران اتحاد جماهیر شوروی، در سال 1992 از دریای مدیترانه،احيا خواهد كرد.
اظهارات چيركوو پس از حادثه بمب گذاري شنبه ريحانلي از رسانه ها پخش گرديد. مسکو شاید نگران اين بوده است که آنکارا خود را براي يك اقدام تلافی جویانه جدی، احتمالا حمله هوایی یا موشکی، به اهداف نظامی سوریه،آماده مي كند.
در اين بين نبايد شيطنت هاي اسرائیل را در تاريخ 4 و 5 ماه مي از قلم انداخت.
در روز یکشنبه، هواپیماهای جنگی اسرائیل دوباره بر روي حريم هوايي دره بقاع ( جنوب لبنان) در نزدیکی مرز سوریه به پرواز در آمدند. انجام این گونه اقدامات،رفتارهاي تحریک آمیز،از كارهاي هميشگي اسرائيل مي باشد.
برخي منابع از احتمال آغاز عملیات مشترک اسرائیل / ترکیه در آینده اي نزديك خبر داده اند.
دقيقا پس از حملات يازده سپتامبر،واشنگتن تغییر نظام در افغانستان، عراق، سوریه، لبنان، ایران، سومالی، سودان و لیبی را در دستور كار قرار داد كه تا كنون در برخي موارد برنامه خود را پياده ساخته اند. جنگ،استراتژی هميشگي آمریکا در پيشبرد اهداف امپراليستي خود مي باشد.
و در حال حاضر سوریه را هدف قرار داده اند كه آمريكا اين برنامه را ابتدا با "جنگ نيابتي" (پروكسي) آغاز كرده است.
در تاریخ 12 ماه مي روزنامه حريت(Hurriyet)در گزارشي اعلام داشت :مقامات آنکارا در 23 آپریل در جريان كامل سه حادثه بمب گذاري در سوریه بوده اند.(توسط شورشيان مسلح)
ظاهرا اين گروه شورشي اجازه انجام آن را در ريحانلي نيز از كشورهاي حامي همچون تركيه دريافت كرده اند.
*** آینده ترکیه در بعد داخلي نيز چندان روشن نيست
موضوع پيش روي آنكارا –در بعد داخلي-ادامه سياست هاي اقتصادي و ديپلماتيك خود در منطقه و شرايط فراسوي اين كشور مي باشد.
تركيه در حوزه اجتماعي، به دو گروه سکولارها و اسلامگرایان تقسيم مي شوند، درگیری های خشونت آمیز بین کردها و دولت ترکیه از چالش هاي ديرينه دولت آنكارا مي باشد.
با وجود این شکاف عميق قومي اجتماعي،فرايند دموكراسي با مشكلاتي جدي روبرو مي باشد.
از اين دو گروه، اسلامگراها و سكولارها-در كنار مسئله كردها-هيچ كدام بر ديگر گروه مقابل خود برتري ندارد. به لحاظ جمعیتی و سیاسی، این بلوک ها در مقابل يكديگر قرار دارند.
به عبارتي ديگر جزء تقابل و رويارويي با يكديگر گزينه اي وجود ندارد. هرگز نمي توان روزي را متصور گرديد كه در آن دولت ترکیه و ناسیونالیست های کرد در كنار یکدیگر زندگي كنند، یا اينکه سکولارها و اسلام گرایان كودكان خود را به ازدواج با يكديگر ترغيب نمايند.
در نتيجه ماهیت عدم تعادل در ترکیه،در بعد بلوك هاي اجتماعی و سیاسی اين مفهوم را در بر دارد كه راهي جز كوتاه آمدن يكي از طرفين درگير در منقاشه داخلي وجود ندارد.
تركيه در اين سالها، شاهد ظهور جنبش های اسلامگرای در ميان همسايگان جنوبي خود نيز بوده است. در ترکیه هيچ كدام از طرفين قدرت کافی براي شكست رقيب ديرينه خود را ندارد حتي اين شرايط را از نتايج انتخابات اين كشور در بعد اجتماعي نيز شاهد مي باشيم.
*** اسلامگراها و سکولارهاي ترکیه
اسلام گرایان (کسانی که خواهان اجراي قانون شریعت مي باشند،كه همه مسلمانان تركيه را شامل نمی شود) در کل حدود 15 درصد از جمعیت تركيه را تشكيل مي دهد. از طرفي سکولارها (کسانی که مخالف اجراي هر گونه قوانين دیني در زندگی اجتماعی مي باشند) شرايطي برابر با اسلامگرايان دارا مي باشند. بنابراین، ترکیه حدود 10 میلیون اسلامگرا و 10 میلیون سکولار دارد،اين بدين معني ست كه اين كشور هرگز به ثبات (بين اين دو گروه) نخواهد رسيد مگر اينكه يك گروه بتواند رقيب خود را كنار بگذارد.
علاوه بر شکاف دیني در تركيه، شکاف سیاسی عمیقي نيز بین طرفداران و مخالفان حزب عدالت و توسعه( محافظه کار) که در حال حاضر اکثریت پارلمان را در اختيار دارد،ديده مي شود.
حزب عدالت و توسعه در انتخابات 2011، 49.5 درصد از آرا را كسب كرد. نظرسنجی هاي اخير نشان می دهد که حزب عدالت و توسعه می تواند در انتخابات آینده( 2014 ) تا 55 درصد آرا خود را افزایش دهد. در عین حال، نظرسنجی ها نشان می دهند که بین 32 و 38 درصد از ترکها (بیش از 25 میلیون نفر) هرگز از حزب عدالت و توسعه حمايت نخواهند كرد، و مطلقا به زندگی در یک کشور با ارزش ها و سیاست های آن حزب،راضي نخواهند شد.
مسئله ديگر شکاف موجود بین ملی گرایان کرد و ترک ها مي باشد.
اکثریت قریب به اتفاق جمعيت ترکیه به بخش ملی گرایان ترکیه تعلق دارند. اما در میان کردها، که حدود 10 تا 15 درصد از جمعیت تركيه را تشکیل می دهند، ناسیونالیسم هاي کرد یک نیروی قوی محسوب مي گردند. از آنجا که ناسیونالیسم کردها عمیقا در ترکیه از وجه اي سیاسی برخوردارند،به هيچ وجه نمي توان آنان را ناديده گرفت. به همين دليل رجب طیب اردوغان نخست وزیر اخیرا با حزب کارگران کردستان (پ ک ک)، پرچمدار ناسیونالیسم کرد در ترکیه وارد مذاكره شده است و به تازگي گروهي از آنان وارد خاك عراق شده اند.
با توجه به اين نوع آرایش سیاسی و جمعیت شناسی تركيه، آینده داخلي ترکیه چنين متصور مي گردد: سکولارها و اسلام گرایان ترک در شرايط و جايگاه فعلي خود باقي خواهند ماند و اميدي به شكل گيري يك جريان سياسي منسجم با حضور تمامي طرفين نمي باشد. سکولارها و محافظه کاران ترك به اجبار هم كه شده راهي برای زندگی كنار يكديگر پيدا خواهند كرد...اما تحقق اين امر به این بستگي دارد كه ملی گرایان ترکیه به برخی مطالبات از سوي ناسیونالیست های کرد چراغ سبز نشان دهند.
آنکارا در نظر دارد تركيه را به عنوان يك قدرت مهم در خاورميانه تبديل كند،آرزويي كه با حمايت اروپا و غرب همراه است چراكه انكارا مي تواند نقش كليدي در پياده سازي طرح هاي امپراليستي غرب و آمريكا در منطقه ايفا كند و تركيه از اين طريق منافعي را كسب نمايد. فراموش نكنيد كه تركيه همسايه ايران عراق سوريه مي باشد سه كشور با دولتي شيعه و مخالف آمريكا.....
به نظر مي رسد رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در سفر خود به واشنگتن در نظر دارد مقامات کاخ سفید را به حمايت بيشتر از گروه هاي مخالف بشار اسد ترغيب نمايد و در اين راستا باراك اوباما را به اعلام منطقه پرواز ممنوع متقاعد سازد.
خبرنگار اسکای نیوز عربی در واشنگتن در گزارشی اعلام کرد: "رجب طیب اردوغان" نخست وزیر ترکیه با دو درخواست ویژه به دیدار "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا در واشنگتن رفته بود. بنابراین گزارش، موافقت آمریکا با مسلح کردن مخالفان سوری و ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور دو خواسته مهم اردوغان از اوباما بوده که با پاسخ مثبتی از سوی رئیس جمهور آمریکا مواجه نشده است.
نخست وزیر تركيه يكي از مدافعان سرسخت برای مداخله چند جانبه در مسئله سوریه مي باشد.
وي با اين استدلال كه جامعه بین المللی از يك مسئولیت جمعی برای کمک به سرنگونی بشار اسد، رئیس جمهور سوريه برخوردار است،اميدوار است با دخالت قدرت هاي جهاني به ناآرامي هاي فرسايشي سوريه پايان بخشند.
درخواست اردوغان بلافاصله پس از بمبگذاري ريحانلي ايراد گرديد،حادثه اي كه تاكنون نزدیک به 50 نفر کشته داده است.
با وجود ارتباط نزدیک اردوغان با اوباما،به احتمال زیاد درخواست ترکیه براي همراهي کاخ سفید،عملي نگردد.
در واقع، این جلسه به احتمال زیاد به درخواست آمریکا از ترکیه،متمركز خواهد شد.
به عنوان یکي از متحدان ایالات متحده، انتظار می رود واشنگتن از آنکارا بخواهد به حمایت بيشتر از مذاکره خود با اعضای دولت اسد و مخالفان سوریه در ژنو براي انتقال و يا تغيير رژيم دمشق ادامه دهد.
ایالات متحده به راه حل سیاسی برای بركناري اسد به جاي توسل به راه حل نظامي،بيشتر تمايل نشان مي دهد.
به احتمال زیاد آنکارا به درخواست واشنگتن مبتني بر ادامه رايزني با طرف هاي درگير براي سرنگوني بشار اسد عمل نمايد.
با این حال، بعيد است كه ترکیه از طرح خود، مداخله بین المللی،در مسئله سوريه،دست بكشد.
از آغاز ناآرامي ها سوریه از سال 2011، آنکارا در تلاش براي رسيدن به يك جايگاه رهبری در بلوك مخالفان سوریه بوده است، اما یک سری از موانع افکار عمومی ترکیه را در قبال حزب عدالت و توسعه (AKP) تغيير داد طوريكه اين حزب اكنون در موضع دفاعي قرارگرفته است.
پس از آنكه ترکیه در نوامبر2011 تحریم هاي مالي را علیه سوریه وضع كرد،اردوغان بر اين باور بود كه دولت اسد در مدت كوتاهي سقوط خواهد كرد.
در اين تحريم ها تركيه مدعي بود كه تنها رهبري سوريه و افراد نزديك به وي را از ورود و تجارت با طرف ترك ممنوع كرده است و حتي اموال آنها در تركيه نيز مسدود خواهد شد.
تركيه در اين اقدام، روابط مالي خود با بانك هاي سوريه را بطور يكجانبه متوقف ساخت. با این حال، با گسترش ناآرامي ها و پس از سقوط هواپیمای جت نظامی ترکیه توسط سوریه و کشتار تصادفی پنج شهروند ترکیه در سال 2012 ، اردوغان به سرعت اظهارات جنگ طلبانه خود را آغاز كرد.
در همين حال، نارضایتی عمومی در مورد اظهارات جنگ طلبانه اردوغان و افزایش نگرانی مردم تركيه از مشارکت بيشتر در ناآرامي هاي سوريه را شاهد بوده ايم كه همين امر به کاهش حمايت از حزب حاكم منجر گرديد.
در حال حاضر تنها 28 درصد از مردم تركيه از سیاست هاي حزب عدالت و توسعه در قبال سوريه حمایت می کند و 51 درصد خواهان بی طرف و یا درگیرنشدن در ناآرامي هاي سوريه و سناريوي عزل بشار اسد مي باشند.
در حال حاضر آنکارا چند گزینه سياسي پيش روي دارد و تقریبا در اجرای سیاست های مورد نظر خود در سوریه به غرب وابسته مي باشد.
با این حال، آنکارا به احتمال زیاد از تمام لابي هاي خود براي رسيدن به یک راه حل نظامی در مورد مسئله سوريه فروگذار نخواهد كرد،از جمله اتهامات كاربرد سلاح های شیمیایی(!)
سیاست مدنظر ترکیه در قبال ناآرامي هاي سوريه، دخالت جامعه بین المللی برای متوقف کردن درگیری،مي باشد.
با این حال، عدم اقدام و تمايل غرب نیز به نوبه خود یک ابزار سیاسی مهم برای منحرف کردن سرزنش هاي احتمالي از حزب عدالت و توسعه در قبال سوريه خواهد بود. تا زمانی که جامعه بین المللی در مورد مسئله سوريه تصميم دارد در حاشیه باقی بماند، دولت آنكارا نيز در تلاش است خود را از انتقاد هاي احتمالي مبرا كند با اين استدلال كه تركيه از سوي متحدان خود حمايت نشده است(!)
مي توان چنين گفت كه تركيه درصدد است به طرز ماهرانه اي مسئله سوريه را مهمتر از منافع خود نشان دهد و خود را به عنوان (تنهاترين) كشور نوع دوست در رابطه با مسئله سوريه معرفي نمايد.
با وجود تلاش های آنكارا، طرح تركيه براي متقاعد كردن ديگر كشورها براي دخالت در مسئله سوريه تاكنون با شكست مواجه شده است.
اردوغان حتي پيش از حوادث بمبگذاري به موضوع دخالت جامعه بين المللي-مخصوصا ايالات متحده-براي واكنش جدي به كاربرد سلاح هاي شيميايي توسط بشار اسد اشاره داشته است.
اردوغان در مصاحبه با شبكه ان بی سی نیوز در تاریخ 9 مي اعلام داشت:"شكي نيست كه دولت سوريه از سلاح هاي شيميايي استفاده كرده است و آنكارا از طرح ايالات متحده در اعلام منطقه پرواز ممنوع به جد حمايت خواهد كرد".
با این حال، اردوغان، پس از انتشار متن مصاحبه اش در تلاشي براي تبرئه خود اعلام داشت:"من از استقرار نیروهای زمینی ایالات متحده پشتیبانی نمی کنم".
تلاش هاي تركيه و اظهارات شخص اردوغان بخشی از یک سیاست كلي برای بزرگنمايي مسئله " سلاح های شیمیایی و حقوق بشر"-آنچه در مورد عراق بهانه آغاز جنگ قرار گرفت-مي باشد تا از اين طريق اوباما "خط قرمز" سوريه را به اجرا در آورد.
در پشت صحنه نيز، آنکارا نيم نگاهي هم به پاریس و لندن براي تشديد تحریم تسلیحاتی اتحادیه اروپا عليه سوریه،دارد.
فرودگاه بین‌المللی اسن‌بوغا آنکارا در حال حاضر یك دروازه مهم براي انتقال سلاح از خلیج فارس مي باشد و ترکیه اميدوار است کشورهای غربی به مخالفان سوريه از اين شاهراه فرايند ارائه سلاح های سنگین را تسريع بخشند.
آنکارا هرگز به طور شفاف راه حل دیپلماسی را برای پایان دادن به بحران سوريه رد نكرده است اما، در تضاد کامل با مواضع روسیه و ایران در اين موضوع،هرگز حاضر نيست كه بشار اسد را به عنوان دولت آينده سوريه قبول نمايد. تنها چند ساعت قبل از بمب گذاری شهر ريحانلي، احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه تركيه اظهار داشت:" ترکیه از گفت و گوها، در كنار خواسته های مشروع مخالفان سوریه (براي عبور از گذار سياسي) پشتيباني مي كند."
اين اظهارات تنها چند روز پس از ديدار جان کری وزیر امور خارجه آماريكا از ترکیه،از رسانه اي پخش گرديد.
هر چند ترکیه براي خود نقشی در بحران سوریه قائل مي باشد،اما گزینه های سیاست آنكارا به طور کامل وابسته به بازیگران خارجي مي باشد(!).
آنکارا(به تنهايي) مداخله نظامی در سوریه را انجام نخواهد داد ، در نتیجه تنها گزینه هاي واقعی آنكارا به رفتار ایالات متحده بستگي دارند.
نقش ترکیه در مسلح کردن شورشیان،یک بار دیگر،و با مشورت بازيگران پاریس، لندن و واشنگتن به انكارا دیکته خواهد شد.
شرايط و ديد قدرت هاي بزرگ به تركيه طوري مي باشد كه ترکیه به عنوان يك مهره تصمیم گيرنده هرگز در اين عرصه ظهور نخواهد كرد.
در حال حاضر تركيه در خصوص مسئله سوريه دچار يك سردرگمي سياسي است و تنها راه پيش روي آن-پس از ناديده گرفتن همسايگان منطقه خود و روي آوردن به غرب-همراهي و تبعيت از سياست هاي غرب مي باشد.
اين نقص سياسي تركيه، عدم برنامه ریزی سیاست های بلند مدت آنكارا را نشان مي دهد(!).
از آغاز بحران، آنکارا،به دلیل رفتارهاي چندگانه ایالات متحده،به درک درستي از سیاست واشنگتن در خصوص سوريه،نرسيده است.
به همين دليل،آنكارا خود را دورتر از متحدان غربي اش (در مورد مسئله سوريه) مي بيند.
در نتيجه سياست هاي تركيه به اجبار در سايه سياست هاي غرب قرار گرفته است چرا كه آنكارا در ميان قدرت هاي غربي تنها نقش اجرا كننده ابزاري را دارا مي باشد نه عضوي كليدي!
با این حال، با توجه به واقعیت های سیاسی منطقه، آنکارا بر طبل مداخله بين المللي و فرافكني هاي خود(سلاح شيميايي) مي زند از طرفي هم آنكارا مجبور خواهد بود براي جلب نظر آمريكا در كنفرانس صلح ژنو و سياست هاي واشنگتن،در رفتار خود تعادل ايجاد كند.
بنابراین سياست گذاران آنکارا، در قبال مسئله سوريه،براي خود آزادي عمل را نمي بينند-چراكه در حال حاضر ابتكار عمل در دست مسکو، واشنگتن، پاریس و لندن است و تركيه در اين بين،با پشت كردن به همسايگان خود،و از دست دادن اعتبار بين آنها،هم دچار انزوا منطقه اي خواهد شد و هم به نوعي ابزار براي پياده سازي سياست هاي ديگر كشورها(!).
منابع:
http://www.activistpost.com/2013/05/turkey-us-imperial-tool.html
http://www.diplomaticourier.com/news/regions/middle-east/1458
http://mideast.foreignpolicy.com/posts/2013/05/15/turkey_waits_for_washington
گزارش از: سيد مجيد حسيني