به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی پرس تی وی ; رابطه بین دولتمردان و ثروتمندان آمریکایی بسیار گسترده است. درواقع کسانی که در آمریکا پول را در کنترل و اختیار خود دارند، دولتمردان را نیز در تملک خود گرفته اند. آنها رهبران آمریکا را تعیین می کنند. همراهی افراد ثروتمندی همانند دیوید راکفلر با هنری کسینیجر وزیر امورخارجه پیشین آمریکا در طول سالها همین مسئله را به روشنی نشان می دهد. گروه موسوم به بیلدر برگ Bilderberg یکی از باشگاههای تجمع این دو بال اقتصادی-سیاسی قدرت در آمریکا است. یک سوم شرکت کنندگان در نشستهای سالانه این گروه از نخبگان سیاسی هستند و دو سوم دیگر از فعالان اقتصادی، صنعتی، مخابرات، تجارت و دانشگاه هستند. افرادی همانند تونی بلر نخست وزیر پیشین انگلیس و بیل کلینتون رئیس جمهور سابق آمریکا نیز در نشستهای ادواری این گروه شرکت داشته اند. بلر به حضور در جلسات این گروه اذعان کرده است.
کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل متحد نیز در جلسات این گروه حضور داشته است. هنری فورد رئیس جمهور پیشین آمریکا ، جی رابین اوپنهایمن پدر بمب اتمی آمریکا ، دونالد رامسفلد وزیر دفاع سابق آمریکا، آلن گرینسپن رئیس سابق خزانه داری آمریکا، جرج ساروس غول ثروت آمریکا، ملکه بئاتریس هلند، جان کری عضو سنای آمریکا نیز از اعضای این باشگاه بوده اند. همین مسئله نشان می دهد این گروه تا چه اندازه قدرت سیاسی و اقتصادی داشته و همه این قدرت در این گروه کوچک تمرکز داشته است.
دین هندرسون نویسنده آمریکایی در این باره گفت:« یکی از کارهایی که گروه بیلدر برگ انجام می دهد مصاحبه با نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. بیل کلینتون و جرج بوش هنگام نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در جلسات این گروه شرکت کردند و حمایت آنها را به دست آوردند. درواقع، این گروه با قدرت خود نامزدهای انتخاباتی آمریکا را مشخص می کند.»
سوزان پاسیل روزنامه نگار آمریکایی در این باره گفت:« این گروه در جلسات خصوصی خود مشخص می کند که کدام نامزد برنده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد بود. هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه سابق آمریکا و باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال دو هزار و هشت یعنی زمانی که با یکدیگر رقابت درون حزبی داشتند در نشست گروه بیلدر برگ در ویرجینیا شرکت کردند و چند روز آنجا بودند و بعد آمدند. بعد از این نشست مشخص شد که کلینتون برود و اوباما به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات در انتخابات باقی بماند. بنابراین می بینیم که این گروه مشخص می کند چه افرادی نامزد انتخابات احزاب جعلی اعم از دموکرات یا جمهوری خواه شوند که در آمریکا وجود دارند.»
بیل کلینتون زمانی که فرماندار ایالت آرکانزاس بود در سال1991در یکی از جلسات این گروه شرکت کرد و در این نشست، دیوید راکفلر به او گفت چرا امضای پیمان نفتا، توافق نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی، برای این گروه مهم است و کلینتون باید از این طرح حمایت کند. وقتی کلینتون یک سال بعد رئیس جمهور شد، پیمان نفتا امضاء شد. مثالهای بسیار زیاد دیگری در این باره وجود شد. انتخاب و انتصاب افراد برای مناصب کلیدی دولتی و نظامی ازدیگر مصادیق این مسئله است. البته دامنه اقدامات این گروه فقط به آمریکا محدود نمی شود. اسنادی که این گروه در سال دو هزار و یک منتشر کرد نشان می دهد اعضای این گروه در بیست و سوم تا بیست و پنجم سپتامبر سال هزار و نهصدو پنجاه و پنج در آلمان نشستی مخفیانه داشت و اصول ایجاد بازار مشترک اروپایی را تبیین کرد که براساس آن آلمان متحد و به اروپای واحد ملحق می شود. این ایده چند سال بعد عملیاتی شد. پیمان رم که به شکل گیری بازار مشترک اروپایی منجر شد، در نشستهای بیلدربرگ متولد شد.
طرح ایجاد واحد پولی مشترک اروپایی نیز در جلسات همین گروه بررسی و نهایی شد. حتی موضوع برقراری روابط آمریکا با چین نیز در جلسات این گروه به بحث گذاشته شد که در نهایت در دوران ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، رئیس جمهور پیشین آمریکا در دهه هزار و نهصدو هفتاد، عملیاتی شد. این گروه درباره مسائل مهم همه کشورهای جهان اظهارنظر و تصمیم گیری می کنند. سوال اساسی مطرح در این زمینه آن است که رسانه های جهان که به جزییات همه مسائل جهان می پردازند چرا به موضوع نشستها و اهمیت گروه بیلدربرگ نمی پردازند.
جسی ونچورا فعال آمریکایی در این باره گفت اجازه نمی دهند درباره این گروه اطلاع رسانی شود. جلسات این گروه محرمانه است. رسانه ها نمی توانند نشستهای این گروه را بررسی کنند. علت اصلی این مسئله نیز آن است که کنترل کنندگان و مالکان رسانه های بزرگ جهان، از اعضای این گروه هستند یا اینکه به آن پاسخ می دهند.