به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از نشنال اينترست ؛ نويسنده در ابتداي مقاله با اذعان به اهميت موضوع برنامه هسته اي کشورمان مي نويسد "در حاليکه هم اکنون در رسانه هاي جهاني بحران سوريه به موضوع اصلي تبديل شده است اما هنوز هم توجهات واشنگتن، تل آويو و ساير کشورهاي غربي به سوي برنامه هسته اي ايران است. شخصيت هاي دانشگاهي غربي و کارشناسان حوزه هاي مختلف همگي پرسش هايي از اين دست را مطرح مي سازند: آيا کشورهاي غربي مي توانند برنامه هسته اي ايران را متوقف کنند (؟) براستي هدف اصلي ايران از ادامه برنامه هسته اي اش چيست (؟) تبعات حمله احتمالي نظامي عليه تاسيسات هسته اي ايران چيست (؟) خطرات چنين حمله اي چه خواهد بود (؟) تبعات سياسي و استراتژيک ناشي از چنين اقدام احتمالي اي چه خواهد بود (؟)"
نويسنده در ادامه مقاله با اشاره به ديدگاه هاي مختلف در مورد چگونگي مواجهه با برنامه هسته اي کشورمان در ميان صاحب نظران و سياستگذاران غربي مي افزايد "براي پاسخ به اين پرسش ها رويکردهاي متفاوتي وجود دارد. عده اي به اتخاذ استراتژي اي براي مجبور کردن ايران به تبعيت از خواسته کشورهاي غربي معتقدند و عده اي نيز به سياست گفتگو و راه حل ديپلماتيک در برنامه هسته اي در مقابل ايران باور دارند."
نويسنده در ادامه با اذعان به ناکارآمدي استراتژي جنگ عليه کشورمان مي افزايد "از ديد معتقدان به استراتژي "بازدارندگي" تجاوز نظامي عليه تاسيسات هسته اي ايران را نمي توان با تجاوز رژيم صهيونيستي عليه تاسيسات هسته اي عراق و سوريه در سالهاي 1981 و 2007 ميلادي مقايسه کرد چرا که در آن موارد حمله صرفا به يک تاسيسات هسته اي انجام شد در صورتي که شرايط ايران متفاوت است و نيروگاههاي هسته اي گوناگوني در آن کشور وجود دارند که هر يک در مناطق متعددي واقع شده اند که امکان دسترسي به آنها دشوار است. همچنين ايران داراي دانش و فناوري قدرتمند بومي است و مي تواند برنامه هسته اي خود را حتي در صورت آسيب وارد شدن از نو بازسازي نمايد."
نويسنده در بخش پاياني مقاله خود ضمن هشدار به مقامات آمريکايي در مورد فکر کردن به پيگيري استراتژي "فشار آوردن بر حکومت" در ايران مي افزايد "حمايت دولت آمريکا از پيگيري استراتژي فشار بر حکومت در ايران تنها باعث بدتر شدن وضعيت خواهد شد و سبب مي شود تا رفتار و تصميمات جمهوري اسلامي ايران بيش از پيش غير قابل پيش بيني شود."