به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه
دکتر میر جلال الدین کزازی گفت: سخن فروسی سخنی است بی پیرایه، ساده، روشن، رسا و روان، به روشنی روز و روانی رود.وی ادامه داد: بسیاری از بیت های شاهنامه به گونه ایست که یک پژوهنده، سخن دان و زیباشناس، در آن هیچ آرایه، ترفند، شگرد، کاربردهنری و زیباشناخی را نمی تواند یافت.
این استاد دانشگاه و زبان شناس یادآوری کرد: این بیت های در درون بی پیرایه، در شمار هنری ترین و زیباترین سروده های پارسی اند.
به گفته کزازی شعر فردوسی آکنده از شور و شرر، تاب و تب و جان و جنب است و سرشار از کارمایه های عاطفی و روانی.
وی معتقد است، ناب ترین و نغزترین زیبایی بر آمده هنری آن زیبایی است که دریافتنی است، اما بازگفتنی نیست، آزمودنی است اما بازنمودنی نیست.
این استاد زبان و ادبیاتفارسی تاکید کرد: زیبایی ناشناخته رازآلود شعر فردوسی به گونه ای است که می دانیم زیباست و با همه توانش نهادین و درونی خود آن را می یابیم و می آزماییم، اما نمی دانیم چرا زیباست، تنها به چگونگی آن راه می بریم و نه به چرایی آن.
کزازی راز اینگونه زیبایی که باعث جای دادن سروده های فردوسی بر ستیغ سخن پارسی شده است را این دانست که استاد توانسته است به زبان راستین پارسی راه ببرد و دست بیابد.
وی با اشاره به اینکه زبان شعر فردوسی از زیبایی گوهرین (ذاتی) برخوردار است، افزود: شعر فردوسی به زیبارویی می ماند هوشربای وجان افسای(افسون کننده جان) که بی هیچ زیور و آرایش از بینندگان دل می ستاند و هوش می رباید.
این محقق و پژوهشگر می گوید: فردوسی تنها سخن ورزیست که توانسته این زیباروی را تنگ در بر بگیرد و از او کام بستاند./س