قدمعلی سرامی استاد دانشگاه آزاد زنجان در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی
باشگاه خبرنگاران، گفت: هر کسی به گونه ای به راز ماندگاری شاهنامه می نگرد؛ راز ماندگاری آن در راز جهانگیری آن است که تمامی زمانها و مکانها را در بر می گیرد. دوام شاهنامه در زمان به دلیل آمیختگی خرد کیومرثی با خرد شمشیری و علاقه او به سرودن شاهنامه است.
سرامی عنوان کرد: وقت گذاری فردوسی بر روی شاهنامه به مدت 30 سال به دلیل هم داستانی دل و خرد فردوسی است.
در شاهنامه فردوسی توأمانی الهام خداوندی با خرد کیومرثی چیزی فراتر از عقل می آفریند و این توأمانی را در زبان خود جاری می سازدو
وی تأکید کرد: شاهنامه به کمک فردوسی و فردوسی به کمک شاهنامه به شهرت رسید در آمیختگی گوهر و هنر در فردوسی سبب تکامل شاهنامه شده است و گذشت زمان ارج شاهنامه و فردوسی بیشتر می شود.
وی ادامه داد: حماسه ملی ایران به درستی کار شد و شاعران بعدی ضرورت بازسازی آن را احساس نکردند، شاهنامه های قبل از فردوسی هر کدام جزئی از حماسه ملی را گزارش کردند مانند گرشاسب نامه. بعد از فردوسی کسی به فکر سرودن داستان شاهان پیش از اسلام نیفتاد.
وی افزود: سرودن حماسه در دورانی که به حماسه و اشعار حماسی توجه می شد در موفقیت شاهنامه مؤثر است.
شاهنامه بعد از دوره سامانی سروده شد، در این دوران مشکل ایران داشتن حاکمانی بدون گوهر ایرانی و دست نشانده اعراب بود.
فردوسی به ایرانیان می گوید: نباید بیگانگان بر ایران حکومت کنند و زمینه ساز ظهور این طرز تفکر می شود./ص