پرده های دیگری از داستان شیرین و عبرت آموز موسی و فرعون و ساحران اینجا در نمایش است.
بنا بر داستان، چنین موافقت شده است که موسی و ساحران با حضور فرعون و یارانش در صحرای مناسبی روبرو شوند و قدرت خود را بیزمایند.
فرعون مدعی است که عصای موسی که اژدها می شود از جنس سحر ساحران است. موسی با ساحران می گوید چوبدست ها و طنابها و ریسمانهای خود را بیندازید. آنچه در قدرت شماست به نمایش بگذارید.
ساحران عصاها و طنابها را به میدان انداختند و گفتند که به عزت و جلال فرعون ما بر تو غلبه خواهیم کرد. سپس موسی عصای خود را بینداخت و به ناگاه اژدهایی عظیم شد و مار و افعی ها که ساحران به نظر آورده بودند همه را بلعید و در خود محو کرد.
ساحران بی درنگ به اعجاز موسوی پی بردند و یقین کردند که او با نیرویی لایزال در پیوند است.
پس در پای موسی به سجده افتادند و گفتند ما (از فرعون بریدیم و) به پروردگار عالمیان ایمان آوردیم، همان خدایی که موسی و هارون از او خبر می دهند.
فرعون در خشم شد و گفت: چگونه پیش از آنکه من به شما اجازه دهم به کسی جز من ایمان می آورید؟ بی گمان این مرد مرشد و استاد سحر شماست. به زودی خواهید دانست که من دست و پای شما را یکی از راست و دیگری از چپ قطع خواهم کرد و همگی شما را به صلیب خواهم کشید.
ساحران چنان ایمانی به قدرت لایزال الهی یافته بودند که با اطمینان گفتند ما را در این کار تو هیچ زیانی نخواهد رسید زیرا ما اکنون به سوی خویش بازمی گردیم و نیازی به این دست و پای خاکی نخواهیم داشت، زیرا بالهای افلاکی ما گشوده خواهد شد از این رو:
ضربت فرعون ما را نیست ضیر لطف حق غالب بود بر قهر غیر
مثنوی