به گزارش
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران مسابقه درخشان 27 سال مربیگری و کسب جام و افتخارات بی شمار یکطرف و هنر به موقع از روی صندلی بلند شدن در یکطرف دیگر؛
شاگرد کارخانه آچارسازی نمی دانست که با آموزش به سمت دنیای هیجان برانگیز مستطیل سبز راه تازه ای به زندگی خود خواهد گشود.
فرگوسن علاوه بر افتخارات بی شمار خودش در سالی که دوباره توانست با منچستر
یونایتد قهرمان لیگ برتر شود بازنشستگی خود را اعلام کرد خداحافظی که
اظهار نظرات زیادی را در پی داشت.
مثلاً گوردن تیلور، رئیس اتحادیه بازیکنان انگلیس گفته است که فوتبال بدون
فرگوسن تضعیف خواهد شد، فرگوسن جانشین مت باسبی شد و توانست حتی از او همه
بهتر شود.
یکی از استعدادها و توانایی های برتر فرگوسن این است که وی در اوج موفقیت،
بازنشستگی اش را اعلام کرد درسی که همه مربیان باید بیاموزند.
متاسفانه گاهی شرایط در فوتبال ما به گونه ای پیش می رود که مربیان در حالی
با تیم های خود خداحافظی می کنند که به نوعی خداحافظی آن ها یک استعفای
اجباری است.
اغلب این سرمربیان معتقدند به فرصت بیشتری نیاز دارند و در شرایط ناگوار از
تیم خود جدا می شوند نمونه چنین موردی یحی گل محمدی در تیم پرسپولیس است
سرمربی که اگر چه بد هم نتیجه نگرفت اما پس از عدم قهرمانی تیمش در جام
حذفی استعفای خود را اعلام کرد.
خداحافظی در اوج و هنر به موقع از روی صندلی بلند شدن، ارج و قرب یک سرمربی
را حفظ می کند؛ مربیانی که قدرت تشخیص زمان خداحافظی را ندارند اغلب موفق
نخواهند شد.
به عنوان مثال همین سياست امیر قلعه نوعی در تیم استقلال که امسال اگر چه
جام قهرمانی را از آن تیم خود کرد ولی آهنگ رفتن را سر داده است؛ قلعه نوعی
حتی اگر از تیم استقلال نرود اما نشان دارد که حداقل می داند که پیچ و خم
های خداحافظی به موقع از چه قرار است.
این جا دنیای مربیگری است و این مربیان هنرمند هستند که جاودان می مانند./مح