عجز در تصمیم گیری عامل اصلی اختلال شخصیت وابسته

موسوی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران با اشاره به این که مهم ترین خصیصه اختلال شخصیت وابسته، نداشتن اطمینان به خود است اظهار داشت: نیاز بیش از حد شخصیت وابسته به حمایت و مراقبت از جانب دیگران سبب تسلط ، اجحاف و بدرفتاری دیگران در حق او می شود.

وی با اشاره به این که ترس این افراد از جدایی سبب رفتاری تسلیم جویانه و حقارت آمیز در برابر دیگران می شود افزود: فرد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته خود را به بدون کمک دیگران بی پناه و ناتوان یافته و درصدد کسب حمایت و مراقبت دیگران با رفتارهای حقیرانه است.

وی تصریح کرد: مواجه با مشکل در تصمیم گیری های روزمره بدون توصیه و اطمینان بخشی فراوان دیگران، ترس از عمل اشتباه و انتقاد از سوی دیگران سبب نظر خواهی دائم آنان از اطرافیان می شود.

وی نیاز بیش از اندازه به حمایت را علامت اصلی وابستگی دانست و افزود: این حالت به سلطه پذیری، وابستگی و ترس از جدایی می انجامد و افراد وابسته همواره درصدد کسب حمایت و مراقبت از سوی مراجع قدرت مانند والدین همسر یا دوستان خود هستند.

موسوی تاکید کرد: ترس افراد وابسته از عملکرد مستقلانه، احساس ضعف، بی کفایتی و نگرانی از اشتباه و انتقاد سبب سلب مسئولیت وظایف زندگی از خود در جهت رهایی از اضطراب این تصمیمات می شود.

وی عدم اعتماد کافی به توانایی ها و قضاوت خویش را سبب رویارویی با مشکل در دستیابی به طرح ها و برنامه های خود بدون اتکا به دیگران دانست و افزود: این افراد به باور این که به تنهایی قادر به مراقبت از خود نیستند به شدت احساس ناراحتی و درماندگی می کنند.

موسوی با اشاره به این که افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته در جهت کسب حمایت و پشتیبانی دیگران به هر عملی اقدام می کنند افزود: مشغولیت ذهنی آنان رفتار به گونه ای است که دیگران را آزرده نساخته و از حمایت و مراقبت او دست نکشند.

وی ادامه داد: برای تشخیص این اختلال وجود حداقل پنج علامت مانند نیاز شدید و بیش از اندازه برای تایید شدن تایید طلبی بیش از حد رفتاری مطیعانه و وابسته ترس از جدایی لازم است.

موسوی رفتار حاکی از وابستگی و سلطه پذیری در افراد اختلال شخصیت وابسته را به صورت الگویی نافذ و فراگیر دانست و افزود: افراد مبتلا به این اختلال از تصمیم گیری عاجزند مگر آن که با دیگران به مقدار بسیار زیادی مشورت نمایند.

وی ترس از نه گفتن و مخالفت با دیگران و عدم جرات و جسارت لازم در افراد اختلال شخصیت وابسته را به دلیل ترس از دست دادن حمایت و همراهی افراد مورد اتکایشان دانست و افزود: وابستگی افراطی در این افراد سبب ظلم و بدرفتاری دیگران نسبت به آنان می شود.

موسوی ادامه داد: هنگامی که در جمع موضوعی مطرح می شود افراد دارای اختلال شخصیت وابسته علی رغم برخورداری از معلومات کافی سخن نمی گویند زیرا به عنوان یک اصل پذیرفته اند که دیگران در هر مورد بهتر و فاضل تر از آنان هستند.

وی با اشاره به این که افراد وابسته هیچ گاه به موفقیتی در زندگیشان دست نمی یابند افزود: اتکا همیشگی افراد اختلال شخصیت وابسته در جهت حل مشکلات خود به دیگران سبب تداوم وابستگی و عدم آموختن مهارت هایی که لازمه ی یک زندگی مستقل است می شود.

موسوی با اشاره به این که حفظ روابط فرد وابسته به هر قیمتی با دیگران سبب تحمل انواع حقارت ها و نامتعادل و مخدوش شدن پیوندهای خود با آنان می شود اظهار داشت: در برخی موارد وابستگی این افراد به دیگران به دلیل فرار از تنهایی است نه لذت بردن با آنان.

وی دیدگاه منفی، بدبینانه و مردد این افراد نسبت به خود و ناچیز شمردن توانایی های خویش را از ویژگی دیگر افراد اختلال شخصیت وابسته دانست و افزود: این افراد در خلوت یا جمع خود را نادان فرض نموده و انتقاد و عدم پذیرش خویش از سوی دیگران را دلیلی محکم بر بی ارزشی خود دانسته و در نتیجه اعتمادشان به  خود کم می شود.

وی در پایان با اشاره به این که روابط اجتماعی افراد اختلال شخصیت وابسته محدود به افراد معدودی که فرد به آنان وابسته است می شود، افسردگی و اضطراب را در این افراد رایج دانست و خاطر نشان کرد: روان درمانی بینش گرا بیمار را جهت چگونگی شکل دهی به رفتار خود قادر می سازد./ز
گزارشی از بابارشانی.