به گزارش
خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران ایران متنوع‌ترین ذخایر ژنتیکی گیاهی دنیا را دارد که در این میان گیاهان دارویی جزو مهمترین آنها قلمداد می‌شود، به طوری که به دلیل همین تنوع گیاهی دانشمندان بزرگی مانند بوعلی و رازی و دهها دانشمند دیگر به این علم گرویده بودند و در آن زمان ایران به عنوان مهد طب سنتی دنیا مشهور بود.
داروهایی که از گیاهان استخراج می‌شود در عین تاثیرگذاری مناسب عوارض جانبی بسیار کمی در مقایسه با داروهای شیمیایی دارند حتی مواد موثره اکثر داروهای شیمیایی نیز گیاهان دارویی است هزاران گونه دیگر در کوه‌ها و دشت‌های پهناور ایران بی‌هیچ زحمتی رشد می‌کنند.
هم اکنون گیاهان دارویی ما به صورت فله‌ای به کشورهایی صادر می‌شود که دوباره همان گیاهان در قالب داروهای شیمیایی رنگارنگ و به چندین برابر قیمت به کشور ما برگردانده می‌شود که همه اینها نتیجه‌ای جز خروج ارز از کشور ندارد.حتی بسیاری از این داروها به راحتی وارد کشور نمی‌شود و مریض ماهها انتظار می‌کشد تا این دارو طی سال احتمالا یکی دوبار وارد کشور شود در حالی که این داروها از همان گیاهان دارویی که به این کشورها صادر شده درست می‌شوند.
کشور ما به جای تاسیس کارخانجاتی برای استفاده از این اعجاز الهی تنها آمار صادرات گیاهان دارویی خود را محاسبه می‌کند که در این زمینه هم پیشرفتی حاصل نشده است به طوری که از تجارت یکصد میلیارد دلاری گیاهان دارویی دنیا سهم ایران 36 میلیون دلار است.
تنها چیزی که از گیاهان دارویی و طب سنتی در کشور مانده عطاری‌هایی هستند که امروزه قارچ‌وار و بدون ساماندهی هر روز وارد بازار می‌شوند و گردانندگان آنها نیز کسانی هستند که تنها احتمالا به دلیل درآمدزا بودن به این شغل مشغولند و نکته مشترک همه اینها نداشتن تخصص در این رشته است و نتیجه کار این می‌شود که گیاهان دارویی اشتباه به خورد مردم بدهند که نه تنها نتیجه مطلوبی ندارد بلکه در بسیاری موارد نتیجه عکس دارد.
هم اکنون بعد از هزاران سال به تازگی رشته طب سنتی در کشور تاسیس شده اگرچه اقدام مبارکی است اما غفلت چندین ساله ما را پوشش نخواهد داد. یادمان باشد که به توسط همین گیاهان دارویی بود که بوعلی‌ها، رازی‌ها سالهای سال طبابت کردند و آوازه‌شان در دنیا پیچید و بعد از آن هم هزاران سال است دانش آنها در کشورهای مختلف اجرا می‌شود، اما ما گنجینه‌های خود را فراموش کرده‌ایم. /عب