دکتر شکوهی راد استادیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهردر گفتگو با
خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران افزود: در این پژوهش برای ساخت حسگر زیستی با تأکید بر خاصیت الکتروکاتالیکی نانوذرات نقره از فناوری خود تجمعی لایه به لایه استفاده شده است تا خطای انسانی موجود در کارهای مشابه از بین برود و بدین منظور روش الکتروشیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است.
وی گفت: حسگر زیستی هیدروژن پراکسید با حد تشخیص مناسب و تکرار پذیری بالا بوده و قادر به سنجش میزان دقیق هیدروژن پراکسید در نمونه‌های دارویی بوده که در سنجش ماده فوق در صنایع مختلف نیز می‌تواند کاربرد داشته باشد.
شکوهی راد تصریح کرد: از آنجا که هیدروژن پراکسید یک ترکیب حد واسط در بسیاری از واکنش‌های آنزیمی است، اندازه‌گیری دقیق میزان آن می‌تواند از نقطه نظر کنترل واکنش‌های آنزیمی و سنتیک واکنش‌های آنزیمی بسیار مهم باشد. از اینرو ساخت و طراحی حسگری که بتواند سنجش این ترکیب را نسبت به روش‌های موجود دقیقتر و سریعتر و با حد تشخیص مطلوب تر بدهد از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. به‌طور کلی مزیت حسگر الکتروشیمیایی نسبت به سایر روش‌ها طرز تهیه آسان، کم هزینه بودن روش، پاسخ یکنواخت و قابل اعتماد آن است.
وی اظهارکرد: در فرایند ساخت حسگر زیستی تمام مراحل لایه‌بندی به‌طور خود انباشتگی و بدون دخالت عوامل بیرونی صورت می‌گیرد، بنابراین علاوه‌بر حد تشخیص فوق‌العاده حسگر زیستی (حدود 10 نانو مولار غلظت هیدروژن پراکسید) هربار تهیه حسگر زیستی به روش خود تجمعی، به‌دلیل حذف خطاهای انسانی جواب‌های کاملا یکنواختی را می‌دهد و بعلاوه پایداری حسگر حاصله نیز نسبت به سنسورهای دیگر موجود تا حد زیادی بهبود یافته است./س