اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ.
یوقد: برافروخته می شود و افروختن مایۀ نور است.
شجرة: مادۀ ایجاد آتش و نور است.
مبارکة: مبارک القای معنی نور و برکت دارد. در زبان انگلیسی مبارک را illuminated یعنی نورانی ترجمه می کنند.
شرق و غرب: یکی محل برآمدن نور و دیگر محل فروشدن نور است.
یکاد: نزدیک است و معنی نزدیکی با نور بی ارتباط نیست.
یضیء: یعنی نور می افشاند.
مس: لمس کردن است و آن جای نور را می گیرد و سنخیتی با نور دارد.
نار: آتش است.
نورٌ علی نور: یعنی نوری بالای نور دیگر.
یهدی الله: خداوند که عین نور است هدایت می کند و هدایت رسانیدن به نور است.
من یشاء:هر که بخواهد و خداوند کسی را برای هدایت بر می گزیند که پیوندی با نور دارد و به قول مولانا «نور رود سوی نور، محرم آن نیست کور»
چنانکه ملاحظه کردیم همۀ کلمات آیه نورانی است و نور بر نور و نور در نور است.
و توان گفت گفت که نور، خود، جان و حقیقت همۀ ارزش هاست بدین بیان که: عقل نور است،علم نور است و ایمان نور است، شراب و مستی از جنس نور است.
شادی چراغی است که در دل روشن می شود، زیبایی را نور و فروغ می خوانند، اخلاق نورِ قلب است، عرفان نورِ معرفت است.
ای فروغ حسن ماه از روی رخشان شما آبروی خوبی از چاه زنخدان شما
حافظ