به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از اوراسیا ریویو ؛ نویسنده با اذعان به عدم مشروعیت رژیم صهیونیستی نزد مسلمانان اشاره می کند که کشورهای حوزه آمریکای لاتین نیز با مسلمین در این باره متفق القول هستند و در این باره می افزاید "سی و شش کشور عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد رژیم صهیونیستی با مشروع نمی دانند و آن رژیم را برسمیت نمی شناسند. اکثریت این کشورها مسلمان هستند و از یمن گرفته تا افغانستان با رژیم صهیونیستی مخالف هستند.
همچنین چهار کشور واقع شده در قاره آمریکای لاتین از جمله بولیوی، کوبا، نیکاراگوده و ونزوئلا نیز با موجودیت رژیم صهیونیستی مخالف اند. چه مسئله ای سبب شده تا این کشورها در اتخاذ موضعی ضد صهیونیستی در کنار یکدیگر قرار گیرند؟ یک عامل موثر در این باره مخالفت آنان با سلطه گری همسایه شمالی شان یعنی دولت آمریکا بوده است و دومین عامل تاثیرپذیری آنان و همراهی شان با مواضع ضد صهیونیستی ایران و موضع گیری خاص آن کشور در قبال مسائل بین المللی و استراتژیک جهانی بوده است."
نویسنده با اذعان به گسترش روابط حسنه کشورمان با کشورهای حوزه آمریکای لاتین می افزاید "از زمان پیروزی "محمود احمدی نژاد" در انتخابات ریاست جمهوری 4 سال پیش، روابط حمهوری اسلامی ایران با کشورهای حوزه آمریکای لاتین گسترش یافته است. از جمله این کشورها می توان به ونزوئلا، بولیوی، نیکاراگوئه، کوبا و اکوادور اشاره کرد که در فهرست خریداران نفت و سایر کالاها از ایران هستند. جمهوری اسلامی ایران موفق شده تا بر حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی آن منطقه تاثیر گذارد و گفتمان "ضد استکباری" خود را صادر نماید."
وی در ادامه می افزاید "محمود احمدی نژاد موفق شد تا بر تصور ذهنی و ایده های "هوگو چاوز" رییس جمهور پیشین ونزوئلا که از سال 1999 میلادی به قدرت رسیده بود تاثیر بگذارد. در واقع این تاثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران بر چاوز بود که سبب شد تا وی عزمی راسخ تر در اتحاذ مواضع "ضد آمریکایی" خود کسب نماید. چاوز همچنین در اتخاذ مواضع ضد صهیونیستی نیز از جمهوری اسلامی ایران تاثیر پذیرفت. روابط ونزوئلا و رژیم صهیوینستی در سال 2008 میلادی و با اغاز تجاوز صهیونیست ها علیه نوار غزه تیره شد. در پی آن چاوز در سخنرانی ماه جون سال 2010 خود در مورد رژیم صهیونیستی گفت "رژیم صهیونیستی از مخالفان دولت ونزوئلا حمایت می کند. گروهی از تروریست های صهیونیست از سوی موساد مامور شده اند تا من را به قتل رسانند."
نویسنده در ادامه به همگرایی جمهوری اسلامی و کوبا اذعان می کند و می افزاید "دولت کوبا نیز سالهاست که در اتخاذ مواضع ضد آمریکایی در کنار ایران ایستاده و از استراتژی آن کشور حمایت می کند. کوبا از سال 1973 میلادی و از زمان آغاز جنگ تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی موسوم به "یوم کیپور" مخالفت خود با اقدامات آن رژیم را اعلام کرده است. در سپتامبر سال 1973 میلادی، "فیدل کاسترو" رهبر انقلاب کوبا به همراه "معمر قذافی" رهبر وقت لیبی و "یاسر عرفات" رهبر پیشین تشکیلات خودگردان فلسطین در چهارمین کنفرانس جنبش عدم تعهد در کنار یکدیگر قرار گرفتند و روابط دیپلماتیک کشورهای شان با رژیم صهیونیستی را رسما قطع کردند.
یک سال بعد کاسترو از عرفات برای سفر به کوبا دعوت بعمل آورد و به مبارزان فلسطینی کمک هایی را اعطا نمود. از زمان کناره گیری فیدل از قدرت و جانشینی "رائول کاسترو" برادر فیدل نیز همین روند ادامه یافته است. اظهارات وی در ژانویه سال 2012 میلادی و در جریان سفر رییس جمهوری اسلامی ایران به کشورهای کوبا، ونزوئلا، نیکاراگوئه و بولیوی خود نشان دهنده ادامه راه فیدل کاسترو در اتخاذ مواضع ضد صهیونیستی از سوی برادر وی می باشد."
نویسنده در ادامه به قطع روابط نیکاراگوئه و رژیم صهیونیستی از زمان به قدرت رسیدن "ساندنیست" ها در آن کشور اشاره می کند و می افزاید "از زمان به قدرت رسیدن ساندیست ها در نیکاراگوئه در جولای سال 1979 میلادی، روابط نیکاراگوئه با رژیم صهیونیستی دچار تحولات اساسی شد و دولت آن کشور روابش با آن رژیم را در سال 1982 میلادی قطع کرد. پس از وقفه ای یک دهه ای ساندنیست ها به رهبری "دانیل اورتگا" بار دیگر در سال 2006 میلادی در انتخابات نیکاراگوئه پیروز شدند. اورتگا روابط گرم و صمیمانه ای با جمهوری اسلامی ایران دارد.
محمود احمدی نژاد رییس جمهوری اسلامی ایران نیز برای مراسم تحلیف وی دعوت شده بود. در ژوئن سال 2008 میلادی، وی میزبان دانیل اورتگا در تهران بود. در این دیدار دو مقام سیاسی به مذاکره در مورد افزایش همکاری های دوجانبه پرداختند. پس از وقوع حادثه حمله نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی به کاروان غزه در ماه جون سال 2010 میلادی، نیکاراگوئه روابط خود با رژیم صهیونیستی را که پس از شکست ساندینست ها در انتخابات دهه 90 میلادی و روی کار آمدن احزاب راستگرا برقرار شده بود را بار دیگر قطع نمود."
وی در ادامه به قطع روابط بولیوی و رژیم صهیونیستی می پردازد و می افزاید "در دسامبر سال 2005 میلادی نیز پس از پیروزی "اوو مورالس" رییس جمهور بولیوی در انتخابات آن کشور، روابط بولیوی با رژیم صهیونیستی قطع شد. مورالس پس از به قدرت رسیدن روابط خود با جمهوری اسلامی ایران را گسترش داد و همچون ونزوئلا تحت زمامداری چاوز روابط بولیوی با آمریکا را در سال 2008 میلادی و روابط آن کشور با رژیم صهیونیستی را در ژوئن سال 2010 میلادی قطع نمود."