رشته علوم آزمایشگاهی از عوامل توسعه زمینه‌های مختلف پزشکی است

دکتر سیدکاظم فرهمند در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد، افزود: رشته علوم آزمایشگاهی در کشور ما نیز در سال‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در نظام سلامت کشوری و بین‌المللی داشته است.

وی افزود : این رشته نقش موثری در فعالیت‌های پژوهشی بهداشتی و درمانی ایفا کرده است.

رئیس دانشکده علوم پزشکی، خدمات درمانی و بهداشتی نیشابور با اشاره به نام‌گذاری سی‌ام فروردین‌ماه به‌عنوان روز علوم آزمایشگاهی که مصادف با بزرگداشت حکیم زین‌الدین سید‌اسماعیل بن حسین جرجانی است، اظهار داشت: جرجانی بزرگترین پزشک قرن ششم است که به قول بیهقی، علم طب و سایر علوم را با تصانیف خود احیا کرد.

فرهمند ادامه داد: حکیم جرجانی(گرگانی) پزشک نامدار ایرانی در سال ۴۳۴ هجری قمری در گرگان تاریخی دیده به جهان گشود و ابتدا طب را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس برای افزودن بر معلومات خود عازم دیگر نقاط ایران از جمله نیشابور شد و در سال ۵۰۴ هجری رهسپار خوارزم و دربار قطب‌الدین‌محمد سرسلسله خوارزمشاهیان که دربارش مجمع فضلا و دانشمندان بود، شد.

وی خاطرنشان کرد: جرجانی در خوارزم، مسئولیت بیمارستان بزرگ آن دیار را پذیرفت که وی در نخستین سال حضورش در خوارزم، تدوین کتاب عظیم خود ذخیره خوارزمشاهی را که مشتمل بر ۷۵۰ هزار اصطلاح مرتبط با علم پزشکی بود به پایان برد.

رئیس دانشکده علوم پزشکی، خدمات درمانی و بهداشتی نیشابور یادآور شد: جرجانی علاوه بر ذخیره خوارزمشاهی دارای آثار دیگری در زمینه علم پزشکی همچون خفی‌علایی، طب الملوکی، الاغراض‌الطبییه و یادگار نیز است که بسیاری از آنان راهگشای طبیبان آن عصر و نیز مشخص‌کننده روش پزشکان گذشته برای طبیبان فعلی است از این رو است که بسیاری جرجانی را در ترازوی زمان یکی از بزرگترین پزشکان آن عصر دنیا نامیده‌اند.

فرهمند گفت: برخی مؤلفات وی عبارت از ذخیره خوارزمشاهی، خفی علائی، الاغراض‌الطبیه و المباحث‌العلائیه، یادگار، الطب‌الملوکی، التذکره‌الاشرفیه فی صناعه الطبیه، کتاب فی‌القیاس، کتاب فی التحلیل، کتاب المنیه، زبدة الطب، رساله در بهداشت، رساله در اخلاق، رد بر فلاسفه، تدبیر یوم و اللیله و وصیت‌نامه است.

وی اضافه کرد: اهمیت جرجانی در علوم آزمایشگاه را به‌دلیل کتاب ذخیره خوارزمشاهی وی می‌دانند که مربوط به آزمایش نمونه‌های انسانی مانند خون، ادرار، مدفوع و سایر مایعات بدن و معالجه بیمار با استفاده از تشخیص‌های آزمایشگاهی و مشاهدات آزمایشگاهی است./ب