باشگاه خبرنگاران- اخیراً به گوش های ناشنوای نابینایان به ظاهر توانمند رسیده که جایزه ادبی جشنواره پروین اعتصامی که به باد "آتش نوشته‌های مداد شمعی" از دست دست‌اندرکاران برگزاری این جایزه رفته بود، جرقه‌های مدرسه سازی را در دل صاحبش زده و او را به اهر کشانده است.
گفتنی است؛ که شاید جوایزی به اینچنین توان جانبخشی به ادبیات چندین هزار ساله پارسی زبانان و به خصوص ایرانیان ادب‌پرور را نداشته باشد، اما چه بسا که ناتوان از پرورش هسته‌های مردم و هموطن دوستی نیست.
هم اکنون که ادبیات در کلافی از مشکلات پیچیده و نیروی خروج از این کلاف را نیز ندارد، شاید بتوان با توسل به ریسمان دوستی با مردم آنرا نجات داده و ابقا کرد، اینجاست که می توان گفت هسته بار دیگر ناجی دانه شده و به قوه خود نور حیات را به روی دانه می تاباند.
در نتیجه بهتر است که بگوییم، بیایید تا ادب را دست به دست هم با توان دیگری شکافته و طرح هایی نو دراندازیم که شاید به واسطه این امر ناجی ادبیات شویم./ص