به گزارش
حوزه مجلس باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با بیان این مطلب که یکی از عمده‌ترین مصرف‌کنندگان انرژی، بخش حمل و نقل است، اعلام کرد: استفاده از منابع و انرژی‌های ارزان در سال‌های گذشته منجر به تخصیص نادرست منابع و وابستگی زیاد بنگاه‌های تولیدی به این منابع شده است.
پس از سال‌ها انتظار قانون هدفمندکردن یارانه‌ها در سال 1389 تصویب و اجرای آن آغاز شده است.
در اجرای قانون هدفمندکردن یارانه‌ها دو دسته از صنایع بیش از دیگر صنایع آسیب‌پذیر هستند.
صنایعی که به مواد اولیه گرانی نیاز دارند و صنایعی که از حمل و نقل زیادی استفاده می‌کنند که باید به آنها توجه ویژه‌ای مبذول شود.
بیشترین حمل بار در بخش کشاورزی و صنعت است، در حالی که هر محصول خارجی تنها یک بار در کشور حمل می‌شود و محصولات داخلی تا پنج مرتبه جابه‌جا می‌شوند که این امر منجر به افزایش قیمت‌ها می‌شود.
به طور قطع مهمترین بخشی که از هدفمند کردن یارانه‌ها تأثیر خواهد گرفت، حمل و نقل کشور است، چراکه پایه این هدفمندی بر واقعی کردن قیمت سوخت استوار شده است، اما از آنجا که هزینه حمل و نقل برای تمامی صنایع وجود دارد، بنابراین افزایش قیمت سوخت و رشد هزینه‌های این حوزه به طور غیرمستقیم تمام بخش‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
همچنین افزایش قیمت حامل‌های سوختی در طرح هدفمند کردن یارانه‌ها با افزایش هزینه‌های مستقیم ارائه خدمت در بخش حمل و نقل و از طریق افزایش قیمت کالاها و خدمات دریافتی این بخش، سبب افزایش قیمت تمام شده ارائه خدمات شده و از این طریق موجبات افزایش قیمت کالاهای حمل شده را فراهم می‌کند، بنابراین لازم است تا به صورت علمی، آثار هدفمندکردن یارانه‌ها بر بخش حمل و نقل مورد مطالعه قرار گیرد.
در بخش حمل و نقل بالا بودن مصرف سوخت سبب شده است که یکی از بالاترین نرخ‌های رشد مصرف بنزین در این بخش به ایران اختصاص داشته باشد که در مورد نفت گاز نیز، گرچه سهم مصرف آن در صنعت حمل و نقل کمی بیش از نصف است، اما تغییر قیمت این حامل سوختی که به شکلی بسیار شدیدتر از بنزین رخ خواهد داد، آثار سنگینی را بر بخش حمل و نقل بر جای می‌گذارد.
انتهای پیام/