به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگارانِ کرمان به گفته ی علی بهرام نژاد، مدیر گروه سلامت روانی ـ اجتماعی معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان:
خبر بد به هرگونه اطلاعاتي اطلاق مي شود كه اثرات منفي و جدي بر نگرش فرد از خود و آينده اش دارد.
دادن خبر بد يك تكليف رايج و استرس زا است ، که اساساً ناخوشايند بوده و در مورد آن اكراه وجود دارد.
با اين حال مطالعات نشان داده اند كه افراد خواهان اطلاعات بيشتر هستند. اين كه چگونه خبر بد گفته شود مي تواند بر موارد زير تأثير گذار باشد:
- درك بيمار از اطلاعات - رضايت بيمار از مراقبت هاي پزشكي - سطح اميدواري
- سازگاري روان شناختي بعدي - موانع دادن خبر بد - اضطراب - بار ناشي از پذيرش مسئوليت خبر - ترس از ارزيابي منفي
رساندن يك خبر ناخوشايند به ديگران كار دشواري است براي كاهش اين دشواري بهتر است به مهارت ها و روش هاي توصيه شده در زير توجه كنيد.
مراحل گفتن خبر بد
مرحله اول: تنظیم کردن نحوه مصاحبه تمرين ذهني روش مناسب آمادگي براي انجام تكاليف استرس زاست كه مي تواند با مرور كردن ذهني برنامه نحوه‌ي گفتن خبر بد، پيش بيني پاسخ هاي هيجاني و سؤالات سخت والدين باشد.
مرحله دوم: ارزیابی سطح درک فرد از وضعیت قبل از گفتن بپرسيد قبل از ارائه اطلاعات، با طرح سؤالات باز مشخص كنيد كه فرد چه دركي از وضعيت دارد و چقدر آن را جدي مي داند.
مرحله سوم: ارزیابی از تمایل فرد به دانستن خبر هر چند بسياري از والدين مايلند اطلاعات كافي در مورد بيماري داشته باشند، اما برخي نيز تمايلي ندارند.
مرحله چهارم: ایجاد آمادگی در فرد در خصوص خبر، پيشاپيش فرد را آگاه كنيد كه قرار است به او اخبار بدي را بدهيد اين مساله شوك بعدي را كاهش مي دهد.
مثلاً : متأسفانه من مجبورم اخبار نه چندان خوبي را به شما بدهم،متأسفم كه مجبورم اين اخبار را به شما بدهم.
مرحله پنجم: آگاهی از انواع پاسخ های فرد و آمادگی در پاسخ به آن مواجه شدن و پاسخ به هيجانات فرد يك مسأله مهم و دشوار در دادن خبر بد است فرد ممكن است انواعي از واكنش ها را داشته باشد از سكوت تا گريه و خشم.
مرحله ششم: جمع بندی و تعیین ملاقات بعدی و آگاهی از راهبردهای سازگارانه فرد افرادي كه براي آينده شان برنامه هاي مشخصي دارند اضطراب كمتري را متحمل مي شوند.
قبل از گفتگو در مورد آينده مطمئن شويد كه فرد آمادگي براي چنين گفتگویي دارد.
الف) نكات مهم :
1. موقعيت مناسبي را از نظر زمان و مكان براي بيان موضوع فراهم كنيد . 2. قبل ازاينكه با فرد مواجه شويد طرح مشخصي براي بيان موضوع در ذهنتان داشته باشيد . 3. تلفن همراه خود را خاموش كنيد . 4. هر عاملي كه باعث قطع ارتباط شما با فرد مي شود كنترل كنيد . 5. براي بيان موضوع در مكان مناسبي روبروي فرد بنشينيد . 6. تماس چشمي با او برقرار كنيد . 7. به حالات احساسي و عاطفي او توجه داشته باشيد . 8. انتظار داشته باشيد كه فرد با ديدن شما ممكن است نگران و مضطرب شود. 9. انتظار داشته باشيد كه پس از شنيدن خبر شرايط رواني و رفتاري او به هم بريزد . 10. دادن يك خبر بد به ديگران كار بسيار دشواري است، به همين دليل شما هم ممكن است در ابتدا نگران ومضطرب شويد، اين حالت غيرطبيعي نيست و به تدريج به خودتان مسلط خواهيد شد . 11. توصيه مي شود هنگام دادن يك خبر ناخوشايند به ديگران تنها نباشيد . 12. قبل از دادن خبر ناخوشايند به فرد، سعي كنيد ميزان اطلاعات او را از موضوع ارزيابي كنيد . 13. دقت كنيد كه فرد خبر را همانطور كه هست درك كرده باشد، در صورت سوء برداشت آن را اصلاح كنيد . 14. در صورتيكه فرد آگاهانه و نا آگاهانه سعي در انكار موضوع دارد به او كمك كنيد كه واقيعت را بپذيرد . 15. سعي كنيد در حد دانش، توانايي و درك فرد به او اطلاعات بدهيد . 16. از به كار بردن كلمات و اصطلاحات نا مفوم و تخصصي كه باعث گيج شدن او مي شود خود داري كنيد . 17. به طور شفاف، روشن با زبان ساده و مناسب با فرهنگ فرد صحبت كنيد . 18. به او بگوييد متاسفانه موضوع مهمي كه زياد هم خوشايند نيست بايد به شما اطلاع بدهم. 19. مطمئن شويد فرد آمادگي نسبي شنيدن مطلب را دارد. 20. درصورتي كه فرد مفهوم پيام را درك نكرده است ، پيام را مجددا تكراركنيد. مثال: (شما ميدونيد كه بر اثر اين حادثه ..... خيلي از افراد آسيب ديدند ، تعداي هم متاسفانه فوت شدند و از عده اي هم هنوز خبر يا اطلاعي در دست نيست شايد هنوز زير آوار باشند يا در ساير شهرستان ها دربيمارستان ها بستري باشند) 21. بعد از دادن خبر كمي صبر كنيد ( 10 الي 20 ثانيه ) به فرد فرصت دهيد كه اطلاعات دريافت شده را درك كند و با آن كنار آيد.
ب) با او همدلي كنيد و از پاسخ هاي همدلانه زير استفاده كنيد: 1. احساس ناراحتي خود را در حالات چهره نشان دهيد. 2. با استفاده از جملات همدلانه سعي كنيد او را آرام كنيد. 3. من مي فهمم كه شنيدن اين خبر حتما" براي شما بسيار سخت است. 4. اين احساس را كسي بهتر شما درك نمي كند. 5. باور كردن اين خبر مشكل است. 6. در صورت امكان دست او را بگيريد . 7. فاصله فيزيكي خود را با او كمتر كنيد.
8. درصورتي كه فرد گريه كرد به او فرصت دهيد تا گريه اش تمام شود تا بتواند با شما صحبت كند. 9. از او به پرسيد آيا سؤالي از شما دارد. 10. از اوسؤال كنيد در حال حاضر چه كمك يا انتظاري از شما دارد .
ج) جمع بندي و ارائه را كار:
1. واكنش هاي رفتاري و رواني فرد را قبل، حين و بعد از خبر برسي كنيد. 2. شرايط فعلي او را ارزيابي كنيد. 3. انتظارات و تقاضا هاي او را با خودش بررسي كنيد. 4. ميزان درك و برداشت فرد را از پيام دريافتي بررسي كنيد. 5. سعي كنيد به كمك خود او برنامه يا اقداماتي كه بايد در مراحل بعدي انجام شود را بررسي و مشخص كنيد. 6. از دادن راه كارها و پيشنهادات عجولانه و غير عملي خوداري كنيد. 7. پس از دادن خبر رابطه خود را به طور ناگهاني با فرد قطع نكنيد. /س