به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد ریشه نام طرقبه، از «ترغبذ» می‌باشد که از دو بخش «تُرُق» و «بَذ» تشکیل شده و به معنی آبادی بزرگ است. پسوند «بد» و «بذ» و «پت» در پارسی باستان برای غیر انسان به معنی بزرگ بوده است. طرقبه در اصل ترغبذ بوده و ترغبذ و ترغوذ که با گذشت زمان دگرگونی آوایی پیدا کرده‌اند به ترغبذ و ترعبه و طرقبه.
بعضی افراد به دلیل آگاهی نداشتن از ریشه و تاریخچه طرقبه، آن را به معنی راه‌های بهتر بیان کرده‌اند و گفته‌اند: «طُرُق» جمع مکثر طریق و «به» به معنی بهتر است و در نتیجه طرقبه به معنی راه‌های بهتر می‌باشد و این موضوع به سفر ناصرالدین شاه قاجار به این دیار برمی‌گردد. راه نیشابور به طوس از دشت و کوه بوده است و به خصوص در فصل بهار و تابستان، راه کوه اتتخاب می‌شده است. به دستور ناصرالدین شاه یا کسان او این راه مرمت شده و چند رباط برای مسافران بنا گردید.
یکی از غذاهای محلی طرقبه دیزی است. یکی دیگر از غذاهای پرمصرف در میان بازدیدکنندگان شیشلیک است، که اساساً بره بریانی و گوشت و استخوان گاو بشکل حرف T همراه با برنج می باشد./س