به گزارش
خبرنگار باشگاه خبرنگاران شنا در دریا هرگز مشابه شنا در استخر نیست و علاوه بر دانستن فن شنا و داشتن مهارت زیاد، باید ویژگیهای آب دریا را نیز شناخت. آب شور دریا در صورت برخورد با چشم، سوزش چشمی دردناکی ایجاد می‌کند و تمرکز شناگر را کاملاً از بین برده و او را در یافتن مسیر ساحل ناتوان می‌کند. در صورت ورود آب دریا به نای و ریه فرد، سرفه‌های شدیدی ایجاد میشود که عملاً شنا کردن را غیرممکن ساخته و شناگر کاملاً مستأصل میشود. ضربات امواج دریا، فرد را با خود به این سو و آن سو برده، تمام توان و انرژی وی را مستهلک می‌کنند. گل‌آلود بودن آبهای ساحلی دریای خزر موجب میشود که حتی با عینک شنا هم نتوان در زیر آب چیز زیادی مشاهده کرد و مثلاً ناحیه کم‌عمق را از عمیق تشخیص داده یا فرد در حال غرق شدن را در زیر آب یافت. فردی که در چنین شرایطی به دام افتد، بسیار دشوار بتواند خود را از مهلکه نجات دهد.
توصيه مي شود افرادي كه وارد دريا مي‌شوند اگر مي‌خواهند وارد آب‌هاي عميق با عمق بيش‌تر از يك و نيم متر شوند نه تنها بايد شنا را به خوبي بدانند بلكه بايد به توان فيزيكي خودشان هم ايمان داشته باشند. چون فن شنا يك بحث است و شنا كردن طولاني در دريا هم بحث ديگري دارد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود كه در مناطقي كه آب عميق است يا حتي بيش‌تر از شانه است وارد نشوند. ديگر اين‌كه در مناطق شناخته نشده شنا نكنند. شايد مشكلات ديگري را به دنبال داشته باشد يا ناگهان زير پاي آنها خالي شود و عمق آب افزايش پيدا كند.
عواملي از جمله وضع ساحل، رژيم موج و جريان شكافنده، عدم آشنايي مناطق ساحلي در تلفات انساني غرق شدن شناگران موثر است. متاسفانه عوامل مذكور، سالانه سبب غرق شدن تعداد زيادي از شناگران و هموطنان عزيز در آب‌هاي ساحلي درياي خزر مي‌شود. به‌طوري كه آمارهاي موجود هر ساله بين 200 تا 300 نفر تلفات انساني در دوره كوتاه فصل شنا در مناطق ساحلي ثبت مي‌كند و اين تلفات با توجه به ضررهاي جاني، باعث هدر دادن هزينه‌هاي زياد مالي براي كشور است.
غرق شدگی
معمولاً علت بروز مرگ در موارد غرق شدگی، عدم امکان ورود هوا به ريه‌ها مي‌باشد غير از علت ورود آب به ريه‌ها، اسپاسم گلو نيز از عوامل خطرساز است. آبی که از طریق دهان فرد غرق شده بيرون مي‌آيد از درون معده وی خارج مي‌گردد و تلاش در جهت خارج كردن با فشار اين آب از معده، ممكن است باعث استنشاق و ورود محتويات معدی به ريه‌ها گردد. ورود هر مقدار آب به داخل ريه‌ها مي‌تواند سبب تحريك و تورم آنها شود و حتی اگر حال مصدوم خوب به نظر برسد باز هم ممكن است مجاری هوايی وی شروع به تورم كرده و چند ساعت بعد، اصطلاحاً دچار غرق شدگي ثانويه گردد. همچنین هر چه قدر آب سردتر باشد برای غریق و نیز امدادگر خطرساز تر خواهد بود.
علائم
کبودی صورت به خصوص لب‌ها و گوش‌ها، رنگ پریدگی و سرد شدن پوست، توقف تنفس و ضربان قلب از مهمترين علائم غرق شدگي است
اهداف درماني
حفظ تنفس به طور مناسب و کافی ، گرم نگهداشتن فرد غرق شده ، ترتيب انتقال بيمار به بيمارستان.
اقدامات لا زم در غرق شدگي
1
سعی کنید بي‌خطرترين راه را برای نجات مصدوم انتخاب كنيد. حتی‌المقدور خودتان درون آب نرويد و به طرق ديگر مثلاً توسط يك تكه چوب، يك شاخه درخت يا به كمك دست‌های خود او را گرفته و بيرون بكشيد.
- اگر شما دوره نجات غريق را گذرانده‌ايد و يا اگر مصدوم بيهوش شده باشد، بايد به طرف غريق شنا كرده و او را با خود به روی زمین حمل كنيد.
- اگر مصدوم بيهوش است وی را به گونه‌ای باید حمل کنید که پس از خروج بدن از آب، سر او پايين‌تر از سينه‌اش قرار گيرد.
- اگر مصدوم به دنبال شيرجه زدن غرق شده است بايد با فرض وجود شکستگی در ناحیه گردن، موقعیت سر و گردن را برای جلوگیری از حرکت آنها تثبیت نماييد.
2 مغروق را در حالی که سر او پايين‌تر از بقيه قسمت‌های بدن است حمل كنيد تا احتمال ورود آب طی استنشاق به ريه‌ها كاهش يابد.
3 او را روی زیراندازی مثل قالی یا یک کت به صورت طاق باز بخوابانيد. سپس راه‌های هوايی را باز كرده و تنفس وی را کنترل کنید و آماده انجام عمليات احياء در صورت لزوم باشيد. (اگر مغروق تنفس ندارد تنفس مصنوعی بدهید و اگر پس از تنفس مصنوعی در لمس بنض گردنی هیچ ضربانی لمس نشد ماساژ قلبی را آغاز كنيد(
- در صورت انجام احياء آگاه باشيد كه اثرات سرما و نيز وجود آب درون ريه‌ها مي‌توانند موجب مقاومت در برابر تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی گردند و از اينرو شايد شما مجبور باشيد كه عمليات احياء را با سرعتی کمتر از معمول انجام دهيد.
- فشاری روی شکم بیمار وارد نکنید مگر در حالاتی که راه هوايی وی مسدود شده است و انجام تنفس مصنوعی موفقيت‌آميز نبوده باشد.
-4 در شرایطی که مصدوم مدت طولانی در آب بماند و يا آنكه بدن خيس وی به طور طولانی مدت در معرض جريان باد قرار داشته باشد ممكن است دچار هیپوترمی (کاهش بیش از حد دمای بدن( شود. حتی‌الامكان از تماس باد با بدن مصدوم جلوگیری كنيد. لباس‌های خیس او را خارج ساخته و او را با لباس‌های گرم بپوشانيد. سپس در وضعيت ريكاوری قرار دهيد. در صورتی که مصدوم هوشیاری خود را كامل بدست آورد مايعات گرم به وی بدهيد.
-5مصدوم را به بيمارستان بفرستيد، حتی اگر به نظر مي‌رسد که حال وی کاملاً به حالت طبیعی برگشته است. در صورت نياز درخواست آمبولانس كنيد.
جریان‌های ساحلی از عمده دلایل مرگ شناگران حرفه‌ای می‌باشند.
توصيه مي‌شود وقتي كه دريا بسيار مواج است براي شنا وارد آب دريا نشوند. اگر كسي در اين جريان افتاد بايد بداند چگونه عمل كند. نخستين چيز، حفظ خونسردي است. اگر شناگر بترسد و احساس كند كه جريان او را به داخل دريا مي‌برد و بخواهد دقيقاً در خلاف جهت به طرف ساحل برگردد اين عمل خطرناك‌ترين حركت است. توصيه مي‌شود كسي در اين جريان افتاد سعي نكند برخلاف جريان برگردد.
اگر در حال غرق شدن هستید
میتوان به فردی که خودش را در معرض غرقشدن میبیند، توصیه هایی داشت؛ اصلی ترین توصیه، حفظ آرامش و خونسردی است زیرا به محض اینکه کسی خود را ببازد و حالت شناوری اش را از دست بدهد، امکان غر ق شدن بسیار زیاد میشود
چطور میتوان به انسانی که در آستانه غر ق شدن است کمک کرد؟ آيا افراد عادی می توانند این کار را انجام دهند؟
این نکته مهمی است همه ما باید به یاد داشته باشیم؛ نجات فردی که در حال غرق شدن است، از عهده هر کسی برنمی آید.
این یک کار حرفه ای است زیرا ممکن است به جای نجات، به فرد آسیب بزنیم. شیوه گرفتن سر فرد در حال غرق شدن، اهمیت
زیادی دارد و اگر این کار اشتباه انجام شود به ستون فقرات و گردن او آسیب می رسد.
وقتی یک ناجی حرفه ای فردی را نجات می دهد، اگر بیهوش باشد، از همان زمانی که در آب است، عملیات احیای تنفسی اش
را آغاز می کند. این کاری است که از عهده هر کسی برنمی آید که حین نجات و کشیدن فرد به سوی ساحل، تنفس دهان به دهان هم
انجام دهد. پس از آنکه مصدوم به ساحل رسید، اگر هنوز بیهوش بود، باید به سرعت احیای قلبی، به وسیله فردی که دانش این کار را دارد انجام بگیرد.
پس از احیای قلبی، افراد حاضر در ساحل و خانواده فرد باید چه کارهایی انجام دهند؟
فردی که از آب بیرون کشید ه شده است باید به سرعت گرم شود. با هر وسیل های که در دسترس است، باید بدن او را پوشاند تا دمای بدنش بالا رود. در ضمن اگر استفراغ کرد، او را به سمت چپ بدنش بخوابانید تا هر آنچه در دهان دارد، بیرون بریزد. اگر به همان حالت طاقباز بماند، استفراغ ممکن است به داخل ریه هایش بازگردد که خطر زیادی دارد. معمولا کسی که از دریا بیرون آورده می شود، به دلیل موج های سهمگین و بلعیدن مکرر آب کمی گیج است. تا زمانی که وی چنین حالتی داردو کمی گنگ است، چیزی به او برای خوردن ندهید؛ حتی آب، زیرا بدن وی حالت طبیعی ندارد و ممکن است نتواند چیزی را به درستی قورت دهد. حتما باید ری ههای فردی که نزدیک به غرق شدن بوده و در آب بارها بی اختیار بالا و پایین رفته است، مورد معاینه دقیق قرار بگیرد. اگر آب داخل ری هها رفته باشد، باید هرچه سریع تر اقدام های اورژانسی برای تخلیه ریه ها انجام شود. عفونت سینوس رای جترین عارضه در کسانی است که در خطر غرق شدن قرار داشته اند. ازطرفی جریان آب آنها را به شدت به کف دریا یا صخره و سن گها م یکوبد و ممکن است استخوا نهایشان هم آسیب دیده باشد. بعداز آنکه مصدوم کمی هوشیار شد، بدن او رابررسی کنید و اگر زخم یا کبودی مشاهده کردید، به سرعت به مراکز پزشکی مراجعه کنید. به جز این موارد، آزمایش های خون تخصصی هم در موارد خاص انجام می شود
رژیم خاصی برای این افراد در چند روز پس از حادثه وجود دارد؟
اگر فرد عارضه خاصی پیدا نکرده و پزشکان او را مرخص کرده اند، نیاز به مراقبت خاصی نیست. فقط باید از خوردن غذا و مایعات محرک که باعث استفراغ می شود، خودداری کنند. معمولا خانواده چنین افرادی در زمان بروز حادثه کارهایی انجام میدهند که اشتباه است و حال مصدوم را بدتر می کند. رایجترین آنها آویزان نگه داشتن سروگردن مصدوم است در حالی که باید حتما سر او روی محلی نرم قرار داده شود